Reklama
Co to jest parestezja?
Schorzenie to posiada wiele różnych nazw. Oprócz czucia opacznego możemy mówić o przeczulicy lub hiperalgezji. U osoby dotkniętej parestezją dochodzi do ciągłego uczucia drętwienia, mrowienia, zmiany temperatury ciała lub przebiegającego przez ciało prądu. Wrażenia te pojawiają się samoistnie lub w wyniku dotyku. Najczęściej dotyczą kończyn, palców i ramion.
Parestezje są raczej bezbolesne, choć jednym z objawów może być pieczenie oraz drętwienie. Mimo to czucie opaczne należy do nieprzyjemnych doznań, ponieważ pojawia się bardzo często, utrudniając czasem prawidłowe funkcjonowanie.
Reklama
Przyczyny parestezji
Parestezje są najczęściej wynikiem chorób układu nerwowego, w których dochodzi do uszkodzenia nerwów obwodowych lub centralnego układu nerwowego. Czucie opaczne może też wynikać z urazów szyi lub pleców, które doprowadzają do drętwienia lub mrowienia w innych częściach ciała, np. twarzy.
Parestezje kończyn polegają na nieprzyjemnym odczuwaniu mrowienia i drętwienia. Pojawia się niespodziewanie, ale szybko znika.
Reklama
Choroby, którym towarzyszy mrowienie
Do przyczyn wystąpienia parestezji zalicza się również zmiany miażdżycowe, które w wyniku zatykania tętnic mogą doprowadzić do drętwienia kończyn. Specyficzne mrowienie pojawia się u chorych:
- na stwardnienie rozsiane,
- zarażonych wścieklizną lub tężcem,
- cierpiących na niedobór wapnia lub nadmiar potasu w organizmie.
Przeczulica charakterystyczna jest również dla osób cierpiących na różnego typu nerwice. Mrowienie i drętwienie ciała może pojawić się przy infekcjach lub zatruciach. Parestezje bywają również jednym z objawów:
- cukrzycy,
- kamicy,
- niedoczynności tarczycy,
- migreny.
Reklama
Kiedy parestezja jest poważna?
Jeśli takie objawy jak mrowienie oraz drętwienie pojawiają się nagle i bez wyraźnej przyczyny, należy zgłosić się do lekarza i odnaleźć przyczynę. Zwłaszcza jeśli doszło do urazu i oprócz mrowienia pojawił się paraliż kończyn lub całego ciała, osłabienie lub omdlenie, zupełna utrata czucia oraz trudności z poruszaniem się.
Od diagnozy zależy podjęcie leczenia, ponieważ parestezja może wynikać z chorób układu nerwowego, ale nie jest to regułą. Stąd też lekarz zleca wykonanie dodatkowych badań, na przykład morfologię krwi, badania rentgenowskie, badania USG, rezonans magnetyczny czy tomografię komputerową.
Bardzo ważny jest również wywiad, w trakcie którego określa się, jakie choroby przebył pacjent i skąd może wynikać częste odrętwienie ciała. Po zdiagnozowaniu stosuje się leczenie objawowe, polegające na stopniowym eliminowaniu przyczyny wystąpienia parestezji. Nierzadko zaleca się również stosowanie kremów znieczulających.
