Pęcherzyk ciążowy widoczny jest w trakcie badania USG około 4-5 tygodnia ciąży. To badanie ma na celu sprawdzenie, czy w pęcherzyku ciążowym znajduje się zarodek.
Test ciążowy, przeprowadzany w warunkach domowych lub badanie krwi w gabinecie medycznym są w stanie tylko potwierdzić albo wykluczyć ciąże. Dopiero USG jest wiarygodnym badaniem, na którym widać pęcherzyk ciążowy.
W trakcie prawidłowej i normalnie rozwijającej się ciąży to właśnie w pęcherzyku ciążowym rozwija się płód.
Reklama
Kiedy pojawia się zarodek w pęcherzyku ciążowym?
Istnienie pęcherzyka ciążowego można potwierdzić tylko badaniem USG. Stanowi ono idealną formę diagnostyki w pierwszym trymestrze ciąży kobiet.
Wiele przyszłych mam zadaje sobie pytanie: kiedy na USG pojawia się zarodek w pęcherzyku ciążowym?
Pierwsze skuteczne badania USG wykonywane są pomiędzy 5 a 10 tygodniem ciąży. Pęcherzyk ciążowy może być już zdiagnozowany około 5 tygodnia ciąży czyli stosunkowo wcześnie. Lekarz ginekolog upewnia się, czy w pęcherzyku ciążowym pojawił się zarodek. Potwierdzając obecność pęcherzyka ciążowego można również ocenić prawidłowość ciąży i stwierdzić ilość zarodków. Lekarz przeprowadzający badanie sporządza dokumentację, określając w niej lokalizację pęcherzyka ciążowego. Dopiero wtedy możliwe jest stwierdzenie czy występuje w nim zarodek.
Reklama
Wielkość pęcherzyka ciążowego. Jakie są normy?
Pęcherzyk ciążowy pojawia się w obrębie jamy macicy w połowie 4 tygodnia ciąży. Jest już na tyle wykształcony, aby mógł zaopatrywać zarodek w substancje odżywcze i błony płodowe. W tym stadium wielkość pęcherzyka określa wiek ciąży. Zasada jest prosta – wielkość pęcherzyka ciążowego w milimetrach plus 30 daje wiek ciąży w dniach. Pęcherzyk ciążowy od 30 dnia ciąży rośnie 1 mm dziennie do 9 tygodnia.
Zmiany wielkości pęcherzyka ciążowego:
- 5 tydzień ciąży – wielkość pęcherzyka do 5 mm, zauważalny jest pęcherzyk żółtkowy w środku pęcherzyka ciążowego, potwierdzający ciąże,
- 7 tydzień ciąży – wielkość pęcherzyka do 12 mm, następuje wówczas rozwój wszystkich narządów wewnętrznych, niezbędnych do życia,
- 8 tydzień ciąży – wielkość pęcherzyka do 20 mm, następuje rozwój kończyn, powstają wszystkie ważne elementy mózgu,
- 9 tydzień ciąży – wielkość pęcherzyka do 25 mm, zarodek powoli przybiera ludzki wygląd, jest już miniaturą człowieka.
W kolejnych tygodniach ciąży rozmiar pęcherzyka ciążowego i płodu ulega powiększeniu, systematycznie rozwijają się układy narządowe i wykonują już swe czynności. W 11 tygodniu ciąży można również odróżnić zewnętrzne narządy płciowe.
Reklama
Pusty pęcherzyk ciążowy – jego przyczyny i objawy
W trakcie ciąży bez powikłań w pęcherzyku ciążowym kształtuje się płód czyli dziecko. Jednak istnieją przypadki, kiedy pęcherzyk ciążowy jest pusty. Pusty pęcherzyk ciążowy nazywany jest zaśniadem pustym lub ciążą bezzarodkową. Prawidłowo komórka jajowa powinna zagnieździć się w macicy, a po mniej więcej 6 tygodniach powinien być widoczny pęcherzyk ciążowy. Stanowi on przestrzeń dla ochrony i rozwoju płodu.
Niekiedy mimo zapłodnienia i zagnieżdżenia się komórki jajowej w macicy, płód nie rozwija się w pęcherzyku ciążowym. Wtedy mamy do czynienia z pustym pęcherzykiem ciążowym.
Przyczyny powstania pustego pęcherzyka ciążowego mogą różne. Do najpowszechniejszych zaliczamy:
- słabe nasienie mężczyzny,
- niedostateczna „jakość” komórki jajowej kobiety,
- przyczyny zewnętrzne np. wcześniejsze przyjmowanie leków przez przyszłych rodziców, przebyte infekcje bądź niehigieniczny tryb życia.
Szczegółowe przyczyny powstawania ciąży bezzarodkowej nie są do końca znane. Dlatego też tak często podkreślana jest u kobiet konieczność przestrzegania zdrowego trybu życia już przed ciążą. Aby komórka jajowa prawidłowo rozwijała się w pęcherzyku ciążowym wskazane jest unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego, nie przyjmowanie używek (papierosy, alkohol). Jedna z teorii powstania pustego pęcherzyka ciążowego twierdzi, iż przyczyną jest nieprawidłowy podział komórek w pierwszej fazie po zapłodnieniu. Organizm kobiety naturalnie hamuje rozwój pęcherzyka ciążowego, chroniąc płód przed wadami genetycznymi.
Jeżeli ciąża bezzarodkowa nie została zdiagnozowana, początkowe jej objawy są identyczne, jak ciąży prawidłowo rozwijającej się. Typowymi objawami są poranne mdłości, uczucie zmęczenia czy obolałe piersi. Pusty pęcherzyk ciążowy po pewnym czasie obumiera. Sygnałem dla kobiety o nieprawidłowościach są objawy poronienia, takie jak:
- ból brzucha i plamienie z dróg rodnych,
- skurcze, odczuwalne w dole brzucha, podobne do bólów menstruacyjnych,
- bardzo obfita miesiączka, która wskazuje na poronienie właściwe.
Jeżeli nie doszło do poronienia samoistnego, należy usunąć z organizmu pusty pęcherzyk ciążowy pod konsultacji z lekarzem ginekologiem. Można to zrobić w dwojaki sposób :
- poprzez przyjęcie środków poronnych, zgodnie z zaleceniami lekarza lub
- poprzez przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego, polegającego na usunięciu tzw. pustego jaja płodowego.
Ważnym jest, aby przebadać usunięte jajo płodowe. Można stwierdzić wówczas, co było przyczyną patologii ciąży. W okresie 3 miesięcy od zabiegu bądź samoistnego poronienia konieczne jest zapobieganie ciąży. To czas rekonwalescencji i odnowy organizmu kobiety, dla stworzenia prawidłowych warunków do rozwoju „zdrowego” pęcherzyka ciążowego.
