Reklama
Morfologia: WBC i inne elementy morfotyczne krwi
Badanie morfologiczne krwi to jedno z podstawowych badań diagnostycznych. Pozwala na jakościową i ilościową ocenę elementów morfotycznych krwi. Określa więc morfologia: WBC czyli wskaźnik określający ilość krwinek białych, RBC (wskaźnik określający ilość krwinek czerwonych), MCV (wskaźnik średniej objętości krwinki czerwonej), MCH (wskaźnik średniej masy hemoglobiny w krwince czerwonej),
MCHC (wskaźnik średniego stężenia hemoglobiny w jednostkowej objętości krwinek czerwonych, PLT (wskaźnik ilości płytek krwi na mm3 krwi), HGB (hemoglobinę, czyli czerwony barwnik krwi, białko zawarte w erytrocytach), HCT (hematokryt, czyli stosunek objętości erytrocytów do objętości całej krwi lub stosunek wszystkich elementów krwi do całej jej objętości), ale także ilość granulocytów, monocytów i limfocytów.
Najczęściej morfologia jest wykonywana, jeśli lekarz podejrzewa niedokrwistość, krwotok wewnętrzny, stan zapalny czy chorobę zakaźną, ale także by zdiagnozować inne choroby.
Reklama
WBC: norma, WBC poniżej normy i podwyższone WBC
Krwinki białe (WBC, white blood cells) są odpowiedzialne za ochronę organizmu przed wirusami, bakteriami i innymi drobnoustrojami. Jest ich mniej niż krwinek czerwonych (RBC) we krwi, ale są od nich większe, mają zdolność do poruszania się i są prawie bezbarwne. Krwinki białe (WBC) są wytwarzane w szpiku kostnym, grasicy, śledzionie i węzłach chłonnych.
Żyją od kilku dni do nawet 20 lat. Leukocyty (WBC) dzielą się na agranulocyty i granulocyty. W skład tych pierwszych wchodzą limfocyty i monocyty, a w skład granulocytów: neutrofile, eozynofile i bazofile.
Granulocyty zapewniają ochronę przed drobnoustrojami, są wytwarzane intensywniej podczas stanu zapalnego w organizmie. Tych składowych krwinek białych jest najwięcej, około 70 procent. Niszczą alergeny, larwy i jaja pasożytów.
Monocyty niszczą bakterie, limfocyty - wirusy oraz wytwarzają przeciwciała (immunoglobuliny).
Jaka powinna być ilość WBC? Norma to 4000-10000 leukocytów na mm³ (4,1–10,9 K/µl (G/l)), ale pamiętajmy, że aby odpowiednio zinterpretować wyniki badania krwi WBC, należy patrzeć na normy, które podaje laboratorium analityczne.
Jeśli wykonaliśmy badanie krwi - WBC jest w normie, to najprościej rzecz ujmując nasz organizm jest odpowiednio chroniony przed drobnoustrojami.
Reklama
Leukocytoza, czyli WBC wysokie
Jeśli w badaniu krwi mamy WBC podwyższone (leukocytoza), oznaczać to może infekcję bakteryjną lub wirusową, zakażenie pierwotniakami, uogólniony stan zapalny, białaczkę, cukrzycę, mocznicę, choroby nowotworowe i autoimmunologiczne, zaburzenia immunologiczne, gruźlicę czy kiłę.
Podwyższone WBC w badaniu krwi występuje też po intensywnym wysiłku fizycznym, długotrwałym stresie i nadmiernym opalaniu.
W zależności od tego, który rodzaj krwinek białych (WBC) jest podwyższony, wyróżnia się takie choroby jak:
- neutrofilia - zwiększona ilość granulocytów obojętnochłonnych we krwi, występuje w ciąży, w stanach dużego stresu i po obfitych posiłkach, ale może też oznaczać zakażenie bakteryjne, przewlekłą białaczkę szpikową, przewlekłą białaczkę neutrofilową, chłoniaka Hodgkina, ale także choroby nowotworowe, autoimmunologiczne, zawał serca i inne martwice, ołowicę, zespół Cushinga,
- eozynofilia, czyli zwiększenie eozynofilów, które może odpowiadać za takie choroby jak: choroby alergiczne, pasożytnicze, nowotworowe, zaburzenia immunologiczne (AIDS, zespół Wiskotta-Aldricha), płonicę, niedokrwistość Addisona-Biermera, choroba Addisona, zespół Churga i Stauss, zespół Lofflera,
- limfocytoza, czyli zwiększenie limfocytów we krwi. Jest objawem procesów zapalnych, infekcji, zakażeń takich jak gruźlica czy kiła, a także białaczki limfatycznej (przy bardzo wysokiej liczbie limfocytów)
- monocytoza, czyli zwiększenie liczby monocytów oznaczające takie procesy chorobowe jak: zakażenia bakteriami, wirusami i pasożytami, nowotwory (ziarnica złośliwa, białaczka mielomonocytowa i monocytarna), choroby autoimmunologiczne (toczeń, RZS).
Najczęściej jednak leukocytoza przybiera postać neutrofilii.
Reklama
Leukopenia, czyli WBC niskie
WBC niskie, poniżej podanej normy (leukopenia) może oznaczać choroby szpiku kostnego (zwłóknienie, guzy, białaczkę, ziarnicę), choroby naczyń (np. toczeń trzewny), choroby wątroby lub śledziony, chorobę popromienną. WBC poniżej normy to też efekt zażywania substancji cytotoksycznych podawanych w chemioterapii nowotworów.