Zwykle sportowcy nie przejmują się kontuzją i trenują dalej, a efektem drobnych mikrourazów w kolanie jest przejście w stan przewlekły, który może nawet doprowadzić do zakończenia kariery sportowca.
Reklama
Kolano skoczka – jakie objawy?
Objawy kolana skoczka to ból z przodu kolana po treningu, podczas prostowania nogi i w czasie schodzenia ze schodów. Wyróżnia się cztery stopnie kolana skoczka:
- Ból po treningu.
- Ból przed i po treningu, ale ustępujący po rozgrzewce.
- Ból podczas treningu uniemożliwiający normalne jego przeprowadzenie.
- Ból utrzymujący się cały czas, nie związany z treningiem, który świadczy o zerwaniu wiązadła.
Zobacz wideo: Operacja kolana - endoskopowa czy tradycyjna?
Reklama
Leczenie kolana skoczka
Żeby zdiagnozować kolano skoczka lekarz zleca wykonanie zdjęcia rentgenowskiego lub rezonansu magnetycznego. Po tym zdecyduje, czy wystarczy leczenie zachowawcze i rehabilitacja, czy konieczny będzie zabieg operacyjny. Lekarz zaordynuje leki przeciwbólowe i przeciwzapalne w tabletkach i – być może – także iniekcje do bolesnego stawu.
W przypadku kolana skoczka zaleca się zasadę P.R.I.C.E., czyli postępowanie w przypadku kontuzji nazwane tak od pięciu słów w języku angielskim: protection, rest, ice, compression, elevation.
- Protection (ochrona), czyli oszczędzanie kontuzjowanej nogi, odciążanie jej np. używając kuli przy chodzeniu
- Rest (odpoczynek), czyli oszczędzanie nogi, unikanie chodzenia, zawieszenie treningów
- Ice (chłodzenie), czyli chłodzenie bolesnego lub opuchniętego miejsca lodem lub specjalnymi żelowymi torebkami (można wykorzystać np. mięso z zamrażalnika lub mrożonki). Chłodzić należy przez ok. 20 minut kilka razy dziennie i nigdy nie przykładać lodu bezpośrednio na bolące kolano, lecz przez tkaninę, żeby nie doprowadzić do odmrożeń.
- Compression (ucisk), czyli zabandażowanie kontuzjowanego kolana, żeby zapobiec opuchliźnie.
- Elevation (uniesienie), czyli odpoczynek z uniesioną nogą na przykład na poduszkach lub uniesienie całego łóżka poprzez podłożenie pod jego nogi dwóch cegieł.
Gdy leczenie zachowawcze nie pomaga, konieczne jest leczenie operacyjne. Chirurg ortopeda w artroskopii usuwa uszkodzone i zapalne tkanki miękkie z wiązadła w celu ułatwienia gojenia.
Reklama
Rehabilitacja
Kolano skoczka wymaga rehabilitacji, która zadziała przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo, wzmocni siłę mięśni stawu kolanowego. Zalecane zabiegi to krioterapia, jonoforeza z lekiem przeciwzapalnym, magnetoterapia, laseroterapia, ultradźwięki, elektrostymulacja prądami małej częstotliwości.
Można zastosować także tzw. falę uderzeniową, czyli fale ultradźwiękowe o wysokim natężeniu. Kolejne ćwiczenia rehabilitujące uszkodzony staw to ćwiczenia w odciążeniu na podwieszkach.Po kontuzji do normalnego treningu trzeba wracać powoli, unikając skoków i rozciągając mięśnie czworogłowe, kulszowo-goleniowe i mięśnie łydki. Można jeździć na rowerku lekarskim i stopniowo zaczynać biegać, robić skippingi. Powrót do sportu możliwy jest po upływie od 3 do 6 miesięcy.