Reklama
AlfuLEK - skład
1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 10 mg chlorowodorku alfuzosyny oraz 8 mg laktozy.
Reklama
AlfuLEK - działanie
Selektywny antagonista receptorów α1-adrenergicznych zlokalizowanych w trójkącie pęcherza moczowego, w cewce moczowej oraz w gruczole krokowym. Powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich, poprawiając w ten sposób przepływ moczu. Ułatwia opróżnianie pęcherza moczowego. U pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego alfuzosyna znacząco zwiększa maksymalny przepływ moczu, znacząco zmniejsza napięcie mięśnia wypieracza pęcherza moczowego i zwiększa objętość wywołującą silną potrzebę oddania moczu oraz znacząco zmniejsza objętość zalegającego moczu. Lek może wywierać działanie umiarkowanie hipotensyjne. Maksymalne stężenie w osoczu uzyskuje się po 9 h od podania. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 90%. Wykazano preferencyjną dystrybucję leku w gruczole krokowym w porównaniu z osoczem. Średni T0,5 w osoczu wynosi ok. 5 h (1-10h). Alfuzosyna jest w dużym zakresie metabolizowana w wątrobie (kilka szlaków), a metabolity wydalane są drogą nerkową i prawdopodobnie również za pośrednictwem żółci. Po podaniu 75-91% dawki doustnej jest wydalane z kałem, 35% w postaci niezmienionej, a reszta w postaci metabolitów, co wskazuje na pewien stopień wydalania z żółcią. Ok. 10% wydala się z moczem w postaci niezmienionej. Żaden z metabolitów nie jest czynny farmakologicznie. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek objętość dystrybucji i klirens są zwiększone, T0,5 pozostaje niezmieniony. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby T0,5 jest wydłużony, biodostępność zwiększona, obserwuje się również dwukrotne zwiększenie Cmax. U pacjentów w podeszłym wieku, po podaniu alfuzosyny w postaci tabl. o przedłużonym uwalnianiu Cmax, biodostępność oraz T0,5 pozostają niezmienione.
Reklama
AlfuLEK - wskazania
Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów czynnościowych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).
Reklama
AlfuLEK - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, inne chinazoliny (np. terazosynę, doksazosynę, prazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stany przebiegające z niedociśnieniem ortostatycznym. Niewydolność wątroby. Stosowanie jednocześnie z innymi lekami blokującymi receptory α1-adrenergiczne.
Reklama
AlfuLEK - ostrzeżenia
Preparatu nie należy podawać pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) - brak badań. Lek stosować ostrożnie u pacjentów otrzymujących leki przeciwnadciśnieniowe lub azotany - należy systematycznie kontrolować ciśnienie tętnicze krwi, zwłaszcza na początku leczenia. U niektórych pacjentów w ciągu kilku godzin po podaniu preparatu może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne z objawami lub bez - pacjenta należy ostrzec o możliwości wystąpienia takich objawów i zalecić pozycję leżącą aż do ich całkowitego ustąpienia. Po wprowadzeniu alfuzosyny do obrotu notowano znaczące zmniejszenie ciśnienia tętniczego u pacjentów z czynnikami ryzyka (tj. choroby serca i (lub) jednoczesne przyjmowanie leku przeciwnadciśnieniowego). Ryzyko niedociśnienia tętniczego i związanych z nim działań niepożądanych może być większeuosób w podeszłym wieku. Należy zachować ostrożność podczas stosowania alfuzosyny u pacjentów, u których wystąpiło znaczne niedociśnienie tętnicze w odpowiedzi na inne leki blokujące receptory α1-adrenergiczne. Leczenie pacjentów z nadwrażliwością na inne leki blokujące receptory α1-adrenergiczne należy rozpoczynać stopniowo. Afuzosynę należy stosować ostrożnie pacjentów z ostrą niewydolnością serca. U pacjentów z chorobami serca należy kontynuować leczenie niewydolności wieńcowej, biorąc pod uwagę fakt, że jednoczesne podawanie azotanów i alfuzosyny może zwiększyć ryzyko niedociśnienia tętniczego. W przypadku nawrotu lub nasilenia dławicy piersiowej należy przerwać leczenie alfuzosyną. Przed rozpoczęciem leczenia alfuzosyną pacjentów należy zbadać w celu wykluczenia obecności innych chorób, które mogą powodować podobne objawy do łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Ze względu na ryzyko wystąpienia śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki (IFIS) podczas chirurgicznego leczenia zaćmy, przed zabiegiem należy poinformować operującego okulistę o przyjmowaniu w przeszłości lub obecnie leku α1-adrenolitycznego, gdyż IFIS może prowadzić do nasilenia powikłań związanych z zabiegiem. Pacjenci z wrodzonym wydłużeniem odstępu QTc, z wydłużeniem odstępu QTc w wywiadzie oraz przyjmujący leki wydłużające odstęp QTc powinni być monitorowani przed przyjęciem oraz podczas przyjmowania alfuzosyny. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
AlfuLEK - ciąża
Nie dotyczy - preparat przeznaczony dla mężczyzn.
Reklama
AlfuLEK - efekty uboczne
Najczęściej : zawroty głowy, występujące u około 5% pacjentów. Często: bóle głowy, uczucie omdlewania, zawroty głowy, nudności, bóle brzucha, niestrawność, osłabienie. Niezbyt często: zawroty głowy pochodzenia obwodowego, senność, omdlenie, niedociśnienie (ortostatyczne), tachykardia, zapalenie błony śluzowej nosa, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty, wysypka pokrzywka, osutka), świąd, obrzęk, ból w klatce piersiowej, uderzenia gorąca. Bardzo rzadko: dławica piersiowa u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, obrzęk naczynioruchowy. Częstość nieznana: neutropenia, małopłytkowość, śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki, migotanie przedsionków, uszkodzenie komórek wątrobowych, cholestatyczna choroba wątroby, priapizm.
AlfuLEK - interakcje
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie z innymi lekami blokującymi receptory α1-adrenergiczne. Leczenie skojarzone wymagające ostrożności: silne inhibitory CYP3A4, takie jak ketokonazol, itrakonazol i rytonawir, zwiększają stężenie alfuzosyny we krwi; leki przeciwnadciśnieniowe; azotany. Jednoczesne stosowanie z lekami przeciwnadciśnieniowymi lub azotanami zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego - należy systematycznie kontrolować ciśnienie tętnicze krwi, zwłaszcza na początku leczenia. Zastosowanie znieczulenia ogólnego u pacjenta leczonego alfuzosyną może być przyczyną niestabilności ciśnienia tętniczego. W badaniach u zdrowych ochotników nie zaobserwowano interakcji farmakodynamicznych ani farmakokinetycznych między alfuzosyną i warfaryną, digoksyną, hydrochlorotiazydem oraz atenololem.
AlfuLEK - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) oraz u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≥30 ml/min) zmniejszenie dawki nie jest konieczne. U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby można stosować preparaty o małej zawartości chlorowodorku alfuzosyny (zgodnie z odpowiednimi zaleceniami dotyczącymi dawkowania w tej grupie pacjentów). Nie wykazano skuteczności alfuzosyny u dzieci w wieku 2-16 lat, dlatego jej stosowanie u dzieci i młodzieży nie jest wskazane. Sposób podania. Pierwszą dawkę leku należy przyjąć przed snem, kolejne dawki przyjmować codziennie niezwłocznie po tym samym posiłku. Tabl. należy połykać w całości, popijając płynem. Unikać innego sposobu przyjmowania leku, takiego jak kruszenie, sproszkowanie lub żucie tabletki, ponieważ może prowadzić do niepożądanego uwalniania i wchłaniania substancji czynnej, a w konsekwencji do ryzyka wczesnych działań niepożądanych.
AlfuLEK - uwagi
Preparat może powodować wystąpienie zawrotów głowy i osłabienia (zwłaszcza na początku leczenia) - należy wziąć to pod uwagę podczas kierowania pojazdami i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
