Reklama
Skład antybiotyku Amotaks
1 kaps. twarda zawiera 500 mg amoksycyliny w postaci trójwodzianu; 1 tabl. zawiera 1 g amoksycyliny w postaci trójwodzianu; po rozpuszczeniu granulatu - 5 ml sporządzonej zawiesiny zawiera 500 mg amoksycyliny w postaci trójwodzianu (zawiesina zawiera sacharozę, glukozę oraz benzoesan sodu).
Reklama
Działanie antybiotyku Amotaks
Antybiotyk β-laktamowy, wrażliwy na działanie β-laktamaz. Mechanizm działania polega na blokowaniu biosyntezy ściany komórkowej. Gatunki zwykle wrażliwe na amoksycylinę - tlenowe bakterie Gram-dodatnie: Enterococcus faecalis, paciorkowce beta-hemolizujące (grupy A, B, C i G), Listeria monocytogenes.
Gatunki, u których może wystąpić problem oporności nabytej: Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Helicobacter pylori, Proteus mirabilis, Salmonella typhi, Salmonella paratyphi, Pasteurella multocida, gronkowce koagulazo-ujemne, ;Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, paciorkowce zieleniące, Clostridium spp., Fusobacterium spp., Borrelia burgdorferi.
Drobnoustroje z opornością naturalną: Enterococcus faecium, Acinetobacter spp. Enterobacter spp. Klebsiella spp., Pseudomonas spp., Bacteroides. (wiele szczepów Bacteroides fragilis jest opornych), Chlamydia spp., Mycoplasma spp., Legionella.
Amoksycylina szybko i dobrze wchłania się po podaniu doustnym, osiągając Cmax w czasie ok. 1 h, biodostępność wynosi około 70%. W ok. 18% wiąże się z białkami osocza. Jest wykrywana w pęcherzyku żółciowym, w tkankach narządów jamy brzusznej, skórze, tkance tłuszczowej, mięśniach, w płynie maziowym, płynie otrzewnowym, żółci i ropie.
Nie przenika wystarczająco do płynu mózgowo-rdzeniowego. Przenika przez łożysko i do mleka kobiecego. Amoksycylina jest metabolizowana w ok. 10-25% do nieczynnego kwasu penicylinowego i wydalana głównie przez nerki. Całkowity klirens amoksycyliny z surowicy zmniejsza się proporcjonalnie do zmniejszającej się wydolności nerek.
Reklama
Wskazania do stosowania antybiotyku Amotaks
Leczenie nw. zakażeń u dzieci i dorosłych: ostre bakteryjne zapalenie zatok; ostre zapalenie ucha środkowego; ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła; zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli; pozaszpitalne zapalenie płuc; ostre zapalenie pęcherza moczowego; bezobjawowy bakteriomocz w czasie ciąży; ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek; dur brzuszny i dur rzekomy; ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej; zakażenia związane z protezowaniem stawów; eradykacja Helicobacter pylori; choroba z Lyme.
Lek jest również wskazany w zapobieganiu zapaleniu wsierdzia. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Reklama
Przeciwwskazania do stosowania antybiotyku Amotaks
Nadwrażliwość na amoksycylinę, na którąkolwiek z penicylin lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka natychmiastowa reakcja nadwrażliwości (anafilaksja) na inny lek β-laktamowy (np. cefalosporynę, karbapenem lub monobaktam) w wywiadzie.
Reklama
Ostrzeżenia przed stosowaniem Amotaksu
Amoksycylina nie jest odpowiednia do stosowania w leczeniu niektórych rodzajów zakażeń, chyba że wcześniej określono patogen i wiadomo, że jest on wrażliwy lub podejrzewa się, że najbardziej prawdopodobny patogen będzie reagować na leczenie amoksycyliną, zwłaszcza gdy rozważane jest leczenie pacjentów z zakażeniami układu moczowego i ciężkimi zakażeniami ucha, nosa i gardła.
Przed podaniem antybiotyku należy przeprowadzić dokładny wywiad dotyczący skłonności pacjenta do reakcji nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny lub inne alergeny, w związku z możliwością wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Możliwość wystąpienia reakcji nadwrażliwości jest większa u osób, u których w przeszłości wystąpiła nadwrażliwość na penicyliny oraz u osób z chorobami atopowymi. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy przerwać leczenie amoksycyliną i wdrożyć alternatywny odpowiedni sposób leczenia.
Także w przypadku wystąpienia objawów ostrej uogólnionej osutki krostkowej (ang. AGEP), należy koniecznie odstawić lek, a wszelkie dalsze podawanie amoksycyliny jest przeciwwskazane.
Unikać stosowania leku u pacjentów z mononukleozą zakaźną, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia odropodobnej wysypki skórnej. Ostrożnie stosować u pacjentów: z zaburzeniami czynności wątroby (regularnie kontrolować czynność narządu); z zaburzeniami czynności nerek (wskazana modyfikacja dawkowania); stosujących leki przeciwzakrzepowe (monitorować parametry krzepnięcia).
Drgawki mogą wystąpić u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub otrzymujących duże dawki amoksycyliny, lub u pacjentów, u których występują czynniki predysponujące (np. występowanie drgawek w przeszłości, leczona padaczka lub zaburzenia oponowe).
Podczas długotrwałego stosowania zaleca się okresowo kontrolować czynność nerek, wątroby oraz morfologię krwi. Ze względu na ryzyko krystalurii, zalecane jest utrzymywanie dostatecznego spożycia płynów oraz diurezy w trakcie terapii dużymi dawkami amoksycyliny; u pacjentów cewnikowanych należy regularnie kontrolować drożność cewnika.
Pacjentów stosujących preparat należy obserwować pod kątem nadkażenia drobnoustrojami niewrażliwymi na antybiotyk. U każdego pacjenta, u którego wystąpiła biegunka po zastosowaniu antybiotyku, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego; po ustaleniu rozpoznania tej choroby należy odstawić antybiotyk i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Obserwowano wystąpienie odczynu Jarischa-Herxheimera w leczeniu choroby z Lyme (boreliozy) - należy poinformować pacjenta o tej częstej i zazwyczaj samoistnie ustępującej reakcji. Granulat do sporz. zawiesiny doustnej zawiera glukozę jako jeden ze składników aromatu truskawkowego i malinowego; nie powinien być przyjmowany przez pacjentów z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Granulat do sporządzania zawiesiny doustnej zawiera ok. 2,6 g sacharozy w 5 ml zawiesiny - należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą, ponadto pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować leku w tej postaci.
Granulat zawiera także benzoesan sodu, 25 mg benzoesanu sodu (E 211) w 5 ml zawiesiny. Zwiększona bilirubinemia występująca w następstwie wypierania z albuminy może zwiększać ryzyko żółtaczki u noworodków, która może rozwinąć się w żółtaczkę jąder podkorowych mózgu (złogi niesprzężonej bilirubiny w tkance mózgowej). Maksymalna ilość benzoesanu sodu, która może być podana pacjentowi w maksymalnej dawce jednorazowej wynosi 150 mg, zaś w maksymalnej dawce dobowej 300 mg.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 5 ml przygotowanej zawiesiny doustnej/1 tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”. Lek w maksymalnej dawce jednorazowej zawiera 72,14 mg sodu co odpowiada 3,6% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Lek w maksymalnej dawce dobowej zawiera 144,28 mg sodu co odpowiada 7,2% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Lek w maksymalnej dawce dobowej jest uważany jako lek z wysoką zawartością sodu. Ma to szczególne znaczenie w przypadku pacjentów na diecie ubogosodowej.
Reklama
Amotaks a ciąża
Ograniczone dane dotyczące stosowania amoksycyliny u kobiet w ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wrodzonych wad rozwojowych - amoksycylina może być stosowana w ciąży jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają ryzyko związane z leczeniem.
Amoksycylina jest wydzielana do mleka kobiecego; istnieje ryzyko wystąpienia biegunki, działania uczulającego i kolonizacji grzybów na błonach śluzowych u dziecka - w czasie karmienia piersią stosować jedynie po ocenie stosunku korzyści do ryzyka; może być konieczne przerwanie karmienia piersią. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.
Reklama
Efekty uboczne stosowania Amotaksu
- Często: biegunka, nudności, wysypka skórna.
- Niezbyt często: wymioty, pokrzywka, świąd.
- Bardzo rzadko: kandydoza skóry i błon śluzowych, przemijająca leukopenia (w tym ciężka neutropenia i agranulocytoza), przemijająca trombocytopenia i niedokrwistość hemolityczna, wydłużony czas krwawienia i czas protrombinowy, ciężkie reakcje alergiczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja, zespół choroby posurowiczej i alergiczne zapalenia naczyń), hiperkinezja, zawroty głowy i drgawki, związane z antybiotykiem zapalenie jelita grubego (w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego oraz krwotoczne zapalenie jelita grubego), czarny włochaty język, powierzchniowe przebarwienie zębów u dzieci po zastosowaniu leku w postaci zawiesiny (przebarwienie można zazwyczaj usunąć przez szczotkowanie), zapalenie wątroby, żółtaczka zastoinowa, niewielkie zwiększenie aktywności AspAT i (lub) ALAT, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, pęcherzowe, złuszczające zapalenie skóry, ostra uogólniona osutka krostkowa (AEGP), polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), śródmiąższowe zapalenie nerek, krystaluria.
- Częstość nieznana: reakcja Jarischa-Herxheimera.
Intereakcje antybiotyku Amotaks z innymi lekami
U pacjentów leczonych amoksycyliną i doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi należy monitorować parametry krzepnięcia (opisywano wydłużenie czasu protrombinowego) - konieczne może być dostosowanie dawki leku przeciwzakrzepowego.
Amoksycylina zmniejsza wydalanie metotreksatu, nasilają jego toksyczność. Probenecyd zmniejsza wydzielanie kanalikowe amoksycyliny, zwiększa stężenie amoksycyliny we krwi i przedłuża jej działanie - nie zaleca się jednoczesnego stosowania z probenecydem.
Stosowanie amoksycyliny w skojarzeniu z allopurynolem zwiększa ryzyko wystąpienia skórnych reakcji alergicznych. Tetracykliny i inne leki bakteriostatyczne mogą wpływać na bakteriobójcze działanie amoksycyliny.
Dawkowanie Amotaksu
Doustnie. Dawkę należy określić indywidualnie, czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy, W niektórych zakażeniach konieczne jest dłuższe leczenie. Dorośli i dzieci o mc. 40 kg.
Ostre bakteryjne zapalenie zatok, bezobjawowy bakteriomocz w czasie ciąży, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej, ostre zapalenie pęcherza moczowego: 250 mg do 500 mg co 8 h lub 750 mg do 1 g co 12 h, w ciężkich zakażeniach 750 mg do 1 g co 8 h; ostre zapalenie pęcherza moczowego można leczyć dawką 3 g 2 razy na dobę przez 1 dzień.
Ostre zapalenie ucha środkowego, ostre paciorkowce zapalenie migdałków i zapalenie gardła, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 500 mg co 8 h lub 750 mg do 1 g co 12 h, w ciężkich zakażeniach 750 mg do 1 g co 8 h przez 10 dni.
Pozaszpitalne zapalenie płuc, zakażenia związane z protezowaniem stawów: 500 mg do 1 g co 8 h. Dur brzuszny i dur rzekomy: 500 mg do 2 g co 8 h. Zapobieganie zapaleniu wsierdzia: 2 g doustnie w pojedynczej dawce na 30-60 min przed zabiegiem.
Eradykacja Helicobacter pylori: 750 mg do 1 g 2 razy na dobę w skojarzeniu z inhibitorem pompy protonowej (np. omeprazolem, lanzoprazolem) i innym lekiem przeciwbakteryjnym (np. klarytromycyną, metronidazolem) przez 7 dni.
Choroba z Lyme: wczesna postać – 500 mg do 1 g co 8 h do maksymalnej dawki 4 g na dobę w dawkach podzielonych przez 14 dni (10 do 21 dni); późna postać (objawy układowe) – 500 mg do 2 g co 8 h do maksymalnej dawki 6 g na dobę w dawkach podzielonych przez 10-30 dni. Dzieci o mc.40 kg.
Ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre zapalenie pęcherza moczowego, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej: 20-90 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych (schemat podawania w 2 dawkach podzielonych należy brać pod uwagę jedynie w przypadku dawek z górnego zakresu).
Ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła: 40-90 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych (schemat podawania w 2 dawkach podzielonych należy brać pod uwagę jedynie w przypadku dawek z górnego zakresu).
Dur brzuszny i dur rzekomy: 100 mg/kg mc./dobę w 3 dawkach podzielonych.
Zapobieganiu zapaleniu wsierdzia: 50 mg/kg mc. doustnie, w pojedynczej dawce na 30-60 min przed zabiegiem. Choroba z Lyme: wczesna postać – 25-50 mg/kg mc./dobę w 3 dawkach podzielonych przez 10-21 dni, późna postać (objawy układowe) – 100 mg/kg mc./dobę w 3 dawkach podzielonych przez 10-30 dni.
Szczególne grupy pacjentów:
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Dorośli i dzieci o mc. 40 kg: GFR 30 ml/min - modyfikacja dawki nie jest konieczna; GFR 10-30 ml/min – maksymalnie 500 mg 2 razy na dobę; GFR <10 ml/min – maksymalnie 500 mg na dobę.
Dzieci o mc. do 40 kg z zaburzeniami czynności nerek (w większości przypadków preferowane jest leczenie preparatem do stosowania pozajelitowego): GFR >30 ml/min – modyfikacja dawki nie jest konieczna; GFR 10-30 ml/min – 15 mg/kg mc. podawane 2 razy na dobę (maksymalnie 500 mg 2 razy na dobę); GFR <10 ml/min – jedna dawka 15 mg/kg mc. podawana raz na dobę (maksymalnie 500 mg).
Dorośli i dzieci o mc. ≥40 kg poddawani hemodializie: jedna dawka 15 mg/kg mc. podawana raz na dobę, przed hemodializą należy podać dodatkową dawkę 15 mg/kg mc.; w celu przywrócenia stężenia antybiotyku we krwi należy podać kolejną dawkę 15 mg/kg mc. po zakończeniu hemodializy (ponieważ amoksycylinę można usunąć z krążenia za pomocą hemodializy).
Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej: maksymalna dawka wynosi 500 mg na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby - należy zachować ostrożność podczas dawkowania i regularnie kontrolować czynność wątroby.
Pacjenci w podeszłym wieku - modyfikacja dawki nie jest konieczna.
Sposób podania
Pokarm nie zaburza wchłaniania amoksycyliny, lek można przyjmować przed posiłkiem, w trakcie lub po posiłku. Kapsułkę należy połknąć nie otwierając jej, popić wodą. Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki, w miejscu widocznego wgłębienia.
Podczas leczenia mogą wystąpić działania niepożądane (np. reakcje alergiczne, zawroty głowy, drgawki) wpływające na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Z uwagi na duże stężenie amoksycyliny w moczu, zastosowanie chemicznych metod oznaczania zawartości glukozy w moczu może powodować fałszywie dodatni wynik oznaczenia (zaleca się oznaczanie stężenia glukozy metodą enzymatyczną); amoksycylina może zaburzać wynik testów oznaczających stężenie estriolu u kobiet w ciąży.
