Reklama
Bicalutamide Apotex - skład
1 tabl. powl. zawiera 50 mg bikalutamidu. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Bicalutamide Apotex - działanie
Niesteroidowy antyandrogen pozbawiony innej aktywności endokrynnej. Wiąże się z receptorami androgenowymi, nie powodując ekspresji genu. W ten sposób zostaje zahamowana stymulacja androgenowa, czego wynikiem jest regresja guza gruczołu krokowego. Preparat jest mieszaniną racemiczną, aktywność antyandrogenową wykazuje prawie wyłącznie (R)-enancjomer. Po podaniu doustnym bikalutamid dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (pokarm nie wpływa na biodostępność leku). (S)-enancjomer jest szybko wydalany w porównaniu z (R)-enancjomerem, którego T0,5 wynosi ok. 1 tydz. Bikalutamid silnie wiąże się z białkami osocza: mieszanina racemiczna w 96%, a (R)-enancjomer w ponad 99%. Lek jest intensywnie metabolizowany w wątrobie na drodze utleniania i sprzęgania z kwasem glukuronowym. Metabolity są wydalane z żółcią i z moczem w równych proporcjach.
Reklama
Bicalutamide Apotex - wskazania
Leczenie raka gruczołu krokowego w zaawansowanym stadium w skojarzeniu z terapią analogiem hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH)) lub kastracją chirurgiczną.
Reklama
Bicalutamide Apotex - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na bikalutamid lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Bikalutamid jest przeciwwskazany u kobiet i dzieci. Nie stosować jednocześnie z terfenadyną, astemizolem lub cyzaprydem.
Reklama
Bicalutamide Apotex - ostrzeżenia
Leczenie należy rozpocząć pod ścisłym nadzorem lekarza specjalisty. Stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ wyniki badań wskazują na wolniejszy metabolizm bikalutamidu u tych pacjentów, co może prowadzić do zwiększonej kumulacji leku. Stosować ostrożnie u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Z uwagi na możliwość wystąpienia zaburzeń czynności wątroby należy rozważyć wykonywanie okresowych badań czynności wątroby (w większości przypadków zaburzenia czynności wątroby mogą wystąpić podczas pierwszych 6 miesięcy leczenia). W przypadku wystąpienia ciężkich zaburzeń czynności wątroby należy przerwać leczenie. Należy rozważyć kontrolowanie stężenia glukozy we krwi u pacjentów otrzymujących bikalutamid jednocześnie z agonistami LHRH, ponieważ u mężczyzn otrzymujących agonistów LHRH obserwowano zmniejszenie tolerancji glukozy, co może manifestować się występowaniem cukrzycy lub utratą kontroli glikemii u osób ze zdiagnozowaną cukrzycą. Ze względu na brak danych dotyczących stosowania bikalutamidu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr. < 30 ml/min), bikalutamid powinien być stosowany u tych pacjentów jedynie z zachowaniem szczególnej ostrożności. Lek hamuje aktywność układu enzymatycznego cytochromu P 450 (CYP 3A4), dlatego podczas leczenia bikalutamidem leki metabolizowane głównie przez izoenzym CYP 3A4 powinny być stosowane ze szczególną ostrożnością. Ze względu na zawartość laktozy jednowodnej, preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Przed rozpoczęciem terapii lekiem u pacjentów z czynnikami ryzyka wystąpienia wydłużenia odstępu QT w wywiadzie i u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki, które mogą wydłużać odstęp QT, lekarz powinien ocenić stosunek korzyści do ryzyka włącznie z możliwością wystąpienia częstoskurczu komorowego typu Torsade de pointes.
Reklama
Bicalutamide Apotex - ciąża
Preparat jest przeciwwskazany u kobiet i nie należy go stosować u kobiet w ciąży lub karmiących piersią.
Reklama
Bicalutamide Apotex - efekty uboczne
Bardzo często: niedokrwistość, zawroty głowy, uderzenia gorąca, ból brzucha, zaparcie, nudności, krwiomocz, ginekomastia, tkliwość piersi, osłabienie, obrzęki. Często: zmniejszenie łaknienia, zmniejszenie libido, depresja, zawał mięśnia sercowego (informowano o przypadkach śmiertelnych), niewydolność serca, senność, niestrawność, wzdęcia, hepatotoksyczność, żółtaczka, hipertransaminasemia, łysienie, nadmierne owłosienie/ odrastanie włosów, suchość skóry, świąd, wysypka, zaburzenia wzwodu, ból w klatce piersiowej, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, śródmiąższowa choroba płuc (informowano o przypadkach śmiertelnych). Rzadko: niewydolność wątroby (informowano o przypadkach śmiertelnych), reakcje fotowrażliwości. Ponadto może wystąpić z częstością nieznaną wydłużenie odstępu QT. ryzyko wystąpienia śródmiąższowej choroby płuc wzrasta podczas stosowania bikalutamidu w dawce 50 mg w skojarzeniu z agonistami LHRH, nie wykazano wzrostu ryzyka podczas stosowania bikalutamidu w dawce 150 mg w monoterapii w leczeniu raka prostaty.
Bicalutamide Apotex - interakcje
Nie stwierdzono interakcji farmakokinetycznych lub farmakodynamicznych między bikalutamidem i analogami LHRH. W badaniach in vitro wykazano, że (R)-enancjomer bikalutamidu jest inhibitorem CYP 3A4, z jednoczesnym słabszym działaniem hamującym na CYP 2C9, 2C19 i 2D6. Hamujący wpływ bikalutamidu na CYP3A4 ma znaczenie w przypadku stosowania leków o wąskim indeksie terapeutycznym. Jednoczesne stosowanie bikalutamidu z terfenadyną, astemizolem lub cyzaprydem jest przeciwwskazane. Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania bikalutamidu z cyklosporyną lub antagonistami kanału wapniowego - może być wskazane zmniejszenie dawki wymienionych leków, szczególnie, jeśli istnieje dowód nasilenia działania leku lub wystąpienia działań niepożądanych. W przypadku stosowania cyklosporyny zaleca się monitorowanie jej stężenia we krwi oraz stanu klinicznego pacjenta podczas rozpoczynania i po zakończeniu leczenia bikalutamidem. Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania bikalutamidu z innymi lekami, które mogą hamować jego utlenianie, np. cymetydyna lub ketokonazol, ze względu na teoretyczną możliwość zwiększenia stężenia bikalutamidu co może prowadzić do zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych. W badaniach in vitro wykazano, że bikalutamid może wypierać warfarynę z połączeń z białkami osocza - w przypadku łącznego stosowania bikalutamidu i pochodnych kumaryny zaleca się monitorowanie czasu protrombinowego. Ponieważ leczenie przeciwandrogenowe może powodować wydłużenie odstępu QT, należy dokładnie rozważyć jednoczesne stosowanie leku z preparatami, które mogą wydłużać odstęp QT lub mogącymi wywołać częstoskurcz komorowy typu Torsade de pointes, takimi jak leki należące do klasy IA (np.: chinidyna, dyzopiramid) lub klasy III (np.: amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid), leki przeciwarytmiczne, metadon, moksyfloksacyna, leki przeciwpsychotyczne, itp. Badania interakcji były przeprowadzone tylko u dorosłych.
Bicalutamide Apotex - dawkowanie
Doustnie. Mężczyźni dorośli i w podeszłym wieku: 1 tabl. raz na dobę o tej samej porze (najczęściej rano lub wieczorem), niezależnie od posiłku. Stosowanie bikalutamidu należy rozpocząć 3 dni przed podaniem analogu LHRH lub jednocześnie z kastracją chirurgiczną. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek nie jest konieczne dostosowywanie dawki leku. Brak danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczne dostosowywanie dawki. U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może dochodzić do kumulacji bikalutamidu.
Bicalutamide Apotex - uwagi
Jest mało prawdopodobne, aby lek wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy jednak zaznaczyć, że czasami może wystąpić senność - każdy pacjent, u którego wystąpią te objawy, powinien zachować szczególną ostrożność.
