Reklama
Calcium folinate Actavis - skład
1 ml roztw. zawiera 10,8 mg folinianu wapnia, co odpowiada 10 mg kwasu folinowego. Lek zawiera sód (3,05 mg/ml).
Reklama
Calcium folinate Actavis - działanie
Folinian wapnia jest solą wapniową kwasu 5-formylo-tetrahydrofoliowego, aktywnym metabolitem kwasu folinowego i ważnym koenzymem w biosyntezie kwasów nukleinowych podczas leczenia preparatami cytotoksycznymi. Folinian wapnia i antagoniści kwasu foliowego mają ten sam nośnik w transporcie przez błony komórkowe i rywalizują o wejście do komórki, co pobudza wypływ antagonisty. Folinian wapnia chroni komórkę przed toksycznym działaniem antagonistów kwasu foliowego poprzez uzupełnienie niedoboru folianów. Folinian wapnia służy za źródło wcześniej zredukowanego H-4 folianu; dlatego może ominąć blokadę antagonistów kwasu foliowego i stanowić źródło różnych koenzymów kwasu foliowego. Uczestniczy także w przemianach biochemicznych fluoropirymidyny (5-fluorouracyl) i zwiększa jej działanie cytotoksyczne. 5-Fluorouracyl hamuje syntetazę tymidylanową (TS), kluczowy enzym zaangażowany w biosyntezę pirymidyny, a folinian wapnia poprzez zwiększenie zawartości folianu wewnątrz komórki nasila zahamowanie aktywności TS, stabilizując kompleks 5FU-TS i zwiększając jego aktywność. Po podaniu domięśniowym biodostępność układowa jest porównywalna do biodostępności po podaniu dożylnym, jednak Cmax jest mniejsze. Folinian wapnia jest racematem, którego aktywną postacią jest enancjomer L (L-5-formylo-tetrahydrofolian, L-5-formylo-THF). Głównym metabolitem kwasu folinowego jest kwas 5-metylo-tetrahydrofoliowy (5-metylo-THF), który wytwarzany jest głównie w wątrobie i błonie śluzowej jelit. T0,5 w fazie eliminacji wynosi odpowiednio 32-35 min dla aktywnej postaci L. Całkowity końcowy T0,5 aktywnych metabolitów wynosi ok. 6 h (po podaniu dożylnym i domięśniowym). 80-90% leku jest wydalane z moczem (nieaktywne metabolity 5- i 10- formylo-tetrahydrofoliany), a 5-8% z kałem.
Reklama
Calcium folinate Actavis - wskazania
Zmniejszenie toksyczności i zapobieganie działania antagonistów kwasu foliowego, takich jak metotreksat w leczeniu lekami cytotoksycznymi oraz w przypadkach przedawkowania u pacjentów dorosłych i dzieci. Leczenie cytotoksyczne, procedura ta zwykle znana jest jako leczenie ochronne folinianem wapnia. Terapia skojarzona z 5-fluorouracylem (5-FU) w leczeniu cytotoksycznym.
Reklama
Calcium folinate Actavis - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na folinian wapnia lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Leczenie niedokrwistości złośliwej lub innych niedokrwistości megaloblastycznych wywołanych niedoborem witaminy B12. Stosowanie folinianu wapnia z metotreksatem lub 5-fluorouracylem podczas ciąży i karmienia piersią.
Reklama
Calcium folinate Actavis - ostrzeżenia
Folinian wapnia powinien być stosowany z metotreksatem lub 5-fluorouracylem tylko pod bezpośrednim nadzorem lekarza z doświadczeniem klinicznym w stosowaniu chemioterapeutyków przeciwnowotworowych. Leczenie kwasem folinowym może maskować objawy niedokrwistości złośliwej lub innych niedokrwistości wynikających z niedoboru witaminy B12. Wiele cytotoksycznych leków - pośrednich lub bezpośrednich inhibitorów syntezy DNA (hydroksykarbamid, cytarabina, merkaptopuryna, tioguanina) - prowadzi do makrocytemii - takiej makrocytemii nie należy leczyć kwasem folinowym. U pacjentów z padaczką leczonych fenobarbitalem, fenytoiną, prymidonem i bursztynianami istnieje ryzyko zwiększonej częstości napadów, spowodowane zmniejszeniem stężenia leków przeciwpadaczkowych we krwi. Zaleca się monitorowanie, jeżeli to możliwe, oznaczanie stężenia leków przeciwpadaczkowych w osoczu, a w razie konieczności dostosowanie ich dawki podczas leczenia folinianem wapnia i po jego zakończeniu. Lek nie wpływa na toksyczność metotreksatu niezwiązaną z układem krwiotwórczym, taką jak nefrotoksyczność, spowodowaną wytrącaniem się metotreksatu i (lub) jego metabolitów w nerkach. U pacjentów, u których występuje opóźnienie rozpoczęcia eliminacji metotreksatu, może rozwinąć się odwracalna niewydolność nerek i inne objawy toksyczności metotreksatu (należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego dla metotreksatu). Obecność uprzednio istniejącej lub indukowanej przez metotreksat niewydolności nerek jest potencjalnie związana z opóźnionym wydalaniem metotreksatu i może spowodować konieczność zastosowania większych dawek lub przedłużonego stosowania folinianu wapnia. Należy unikać podawania zbyt dużych dawek folinianu wapnia, ponieważ mogą one zaburzać działanie przeciwnowotworowe metotreksatu, zwłaszcza w przypadku guzów o.u.n., w którym folinian wapnia kumuluje się po zastosowaniu kolejnych kursów leczenia. Oporność na leczenie metotreksatem w rezultacie zmniejszonego transportu przez błony komórkowe dotyczy również oporności na leczenie ochronne kwasem folinowym, ponieważ mechanizm transportu obu leków jest taki sam. W terapii skojarzonej z 5-fluorouracylem (5-FU), ryzyko toksyczności 5-FU jest zwiększone przez folinian wapnia, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych. W przypadku toksyczności, kiedy folinian wapnia i 5-FU są stosowane w skojarzeniu, dawkę 5-FU należy zmniejszać częściej niż w przypadku toksyczności, kiedy 5-FU jest stosowany w monoterapii. Leczenia skojarzonego 5-FU z folinianem wapnia nie należy rozpoczynać ani podtrzymywać u pacjentów z objawami toksyczności ze strony przewodu pokarmowego, niezależnie od ich nasilenia, aż do czasu całkowitego ustąpienia wszystkich takich objawów. Ze względu na to, że biegunka może być objawem toksyczności ze strony przewodu pokarmowego, pacjentów z biegunką należy dokładnie monitorować aż do całkowitego ustąpienia objawów, ponieważ gwałtowne pogorszenie stanu klinicznego może doprowadzić do śmierci. Jeśli wystąpi biegunka i (lub) zapalenie jamy ustnej, należy zmniejszyć dawkę 5-FU aż do całkowitego ustąpienia objawów. Pacjenci w podeszłym wieku i z małą sprawnością fizyczną z powodu ich choroby są szczególnie podatni na te toksyczności; należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia takich pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów, którzy poddani zostali wstępnej radioterapii, zaleca się rozpoczynanie leczenia od zmniejszonej dawki 5-FU. Folinianu wapnia nie wolno mieszać z 5-FU w tym samym wstrzyknięciu lub wlewie dożylnym. Należy monitorować stężenia wapnia u pacjentów otrzymujących 5-FU w skojarzeniu z folinianem wapnia i w przypadku małego stężenia wapnia należy rozpocząć suplementację wapnia. Lek zawiera 3,05 mg/ml sodu, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Reklama
Calcium folinate Actavis - ciąża
Brak odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań klinicznych prowadzonych u kobiet w ciąży i podczas karmienia piersią. Nie przeprowadzono oficjalnych badań na zwierzętach dotyczących toksycznego wpływu folinianu wapnia na reprodukcję. Nie ma danych wskazujących, że kwas folinowy podawany podczas ciąży, indukuje szkodliwe działanie. Podczas ciąży, metotreksat może być podawany jedynie w przypadku ścisłych wskazań, kiedy korzyści ze stosowania leku u matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu. W przypadku konieczności zastosowania metotreksatu lub innych antagonistów kwasu foliowego pomimo ciąży lub karmienia piersią, nie ma żadnych ograniczeń odnośnie jednoczesnego stosowania wapnia folinianu w celu zmniejszenia toksyczności lub przeciwdziałania skutkom. Stosowanie 5-fluorouracylu jest ogólnie przeciwwskazane w okresie ciąży i przeciwwskazane w okresie karmienia piersią, dotyczy to również jednoczesnego stosowania folinianu wapnia w skojarzeniu z 5-fluorouracylem. Folinian wapnia może być stosowany podczas karmienia piersią, gdy jego zastosowanie jest konieczne zgodnie ze wskazaniami terapeutycznymi.
Reklama
Calcium folinate Actavis - efekty uboczne
Niezbyt często: gorączka. Rzadko: bezsenność, pobudzenie i depresja (po stosowaniu dużych dawek leku); zwiększenie częstości napadów padaczkowych; zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (po podaniu dużych dawek). Leczenie skojarzone z 5-fluorouracylem (ogólnie, profil bezpieczeństwa zależy od zastosowanego schematu leczenia 5-fluorouracylem z powodu nasilenia działania toksycznego 5-fluorouracylu) - schemat miesięczny: bardzo często - nudności i wymioty; (ciężkie) stany zapalne błony śluzowej; schemat tygodniowy: bardzo często - biegunka z wyższymi stopniami toksyczności i odwodnienie, nawet z hospitalizacją w celu leczenia i zgonem.
Calcium folinate Actavis - interakcje
Podczas stosowania folinianu wapnia w skojarzeniu z antagonistami kwasu foliowego (tj. kotrymoksazol, pirymetamina) skuteczność antagonisty kwasu foliowego może ulec zmniejszeniu albo nawet całkowitemu zniesieniu. Folinian wapnia może zmniejszać działanie leków przeciwpadaczkowych, takich jak: fenobarbital, prymidon, fenytoina i bursztyniany oraz może zwiększać częstość napadów padaczkowych (można zaobserwować zmniejszenie stężenia enzymu indukującego leki przeciwdrgawkowe, gdyż zwiększa się metabolizm wątrobowy, którego jednym z kofaktorów są foliany). Jednoczesne podawanie folinianu wapnia z 5-fluorouracylem zwiększa jego skuteczność, jak również działanie toksyczne 5-fluorouracylu.
Calcium folinate Actavis - dawkowanie
Leczenie ochronne podczas stosowania metotreksatu. Podawanie leku jest konieczne, gdy metotreksat stosuje się w dawkach większych niż 500 mg/m2 pc. Jeżeli metotreksat podaje się w dawkach 100-500 mg/m2 pc., należy rozważyć konieczność podania folinianu wapnia. Dawkowanie i długość leczenia ochronnego zależy od zastosowanego schematu leczenia metotreksatem i (lub) od wystąpienia objawów toksycznych wywołanych przez lek oraz indywidualnej zdolności do wydalania metotreksatu. Leczenie ochronne podczas stosowania dużych i średnich dawek metotreksatu: dawka początkowa wynosi zwykle 15 mg/m2 pc. i podawana jest 12-24 h (najpóźniej 24 h) po rozpoczęciu wlewu metotreksatu. Dawkę powtarza się co 6 h, w ciągu 72 h. Po podaniu kilku dawek parenteralnie, można rozpocząć podawanie doustne. Stężenie resztkowe metotreksatu we krwi należy określić po 48 h od rozpoczęcia wlewu; jeśli jest większe niż 0,5 µmol/l, należy dostosować dawkowanie preparatu następująco: stężenie resztkowe metotreksatu ≥0,5 µmol/l - dodatkowa dawka preparatu podawana co 6 h w ciągu 48 h do momentu uzyskania wartości stężenia metotreksatu poniżej 0,5 µmol/l wynosi 15 mg/m2 pc.; stężenie resztkowe metotreksatu ≥1,0 µmol/l - dodatkowa dawka preparatu wynosi 100 mg/m2 pc.; stężenie resztkowe metotreksatu ≥2,0 µmol/l - dodatkowa dawka preparatu wynosi 200 mg/m2 pc. Terapia skojarzona z 5-fluorouracylem (5-FU) w leczeniu pacjentów z zaawansowaną lub przerzutową postacią raka jelita grubego. Dawkowanie jest zależne od schematu terapii. Schemat dwutygodniowy: folinian wapnia podaje się w dawce 200 mg/m2 pc. w 2-godzinnej infuzji dożylnej, następnie 400 mg/m2 pc. 5-FU w szybkim wstrzyknięciu dożylnym i 600 mg/m2 pc. w 22-godzinnym wlewie przez 2 kolejne dni, co 2 tygodnie w dniu 1. i 2. Schemat tygodniowy: folinian wapnia podaje się w dawce 20 mg/m2 pc. w szybkim wstrzyknięciu dożylnym lub 200-500 mg/m2 pc. w 2-godzinnym wlewie i 5-FU w dawce 500 mg/m2 pc. (bolus) w trakcie trwania (w środku) lub pod koniec infuzji folinianu wapnia. Schemat miesięczny: folinian wapnia podaje się w dawce 20 mg/m2 pc. w szybkim wstrzyknięciu dożylnym lub 200-500 mg/m2 pc. w 2-godzinnym wlewie i 5-FU w dawce 425 mg/m2 pc. lub 370 mg/m2 pc. (bolus) przez 5 kolejnych dni. Przedawkowanie antagonistów kwasu foliowego. Toksyczność trymetreksatu: zapobieganie - folinian wapnia należy podawać codziennie i przez 72 h po podaniu ostatniej dawki leku, lek podaje się dożylnie w dawce 20 mg/m2 pc. w ciągu 5-10 minut, co 6 h do całkowitej dawki dobowej 80 mg/m2 pc. lub doustnie w 4 dawkach po 20 mg/m2 pc. podawanych w jednakowych odstępach czasu; przedawkowanie - po zakończeniu podawania trymtreksatu należy podać folinian wapnia w dawce 40 mg/m2 pc. dożylnie, co 6 h przez 3 dni. Toksyczność trymetoprymu: po zakończeniu leczenia trymetoprymem należy podawać folinian wapnia w dawce 3-10 mg na dobę aż do powrotu prawidłowego obrazu krwi obwodowej. Toksyczność pirymetaminy: w przypadku stosowania dużych dawek albo długotrwałego leczenia małymi dawkami pirymetaminy należy jednocześnie stosować folinian wapnia w dawce 5-50 mg na dobę w zależności od obrazu krwi obwodowej.
Rutynowo pozajelitowe podanie wapnia folinianu zaleca się u pacjentów z zespołem złego wchłaniania lub innymi zaburzeniami czynności przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka, niedrożność jelit itp.), kiedy nie ma gwarancji właściwego wchłaniania jelitowego leku. Dawki powyżej 25-50 mg należy podawać pozajelitowo w związku z nasyceniem wchłaniania jelitowego wapnia folinianem. W przypadku podania dożylnego, ze względu na zawartość wapnia w roztworze, nie należy wstrzykiwać więcej niż 160 mg/min folinianu wapnia.
Lek należy podawać pozajelitowo we wstrzyknięciu domięśniowym lub dożylnym, lub we wlewie dożylnym. Leku nie należy podawać dooponowo.
Calcium folinate Actavis - uwagi
Nie oczekuje się wpływu folinianu wapnia na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
