Reklama
Fexogen - skład
1 tabletka zawiera 120 mg lub 180 mg chlorowodorku feksofenadyny, co odpowiada 112 mg lub 168 mg feksofenadyny.
Reklama
Fexogen - działanie
Lek przeciwhistaminowy, wybiórczy antagonista receptora H1, pozbawiony działania sedatywnego. Feksofenadyna jest farmakologicznie czynnym metabolitem terfenadyny. Nie obserwowano zmian odstępu QTc. Szybko wchłania się po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w osoczu występuje po 1-3 h. Wiązanie z białkami osocza wynosi 60-70%. Lek nie podlega intensywnemu metabolizmowi. T0,5 w końcowej fazie eliminacji wynosi 11-15 h po podaniu wielokrotnym. Wydalany jest z głównie z żółcią, do 10% dawki wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej.
Reklama
Fexogen - wskazania
Tabletki 120 mg: łagodzenie objawów sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa. Tabl. 180 mg: łagodzenie objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.
Reklama
Fexogen - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Fexogen - ostrzeżenia
Należy zachować ostrożność stosując lek u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Pacjentów z przebytą lub występującą obecnie chorobą układu sercowo-naczyniowego należy ostrzec, że stosowanie leków przeciwhistaminowych jest związane z występowaniem tachykardii i kołataniem serca. Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u dzieci poniżej 12 lat.
Reklama
Fexogen - ciąża
Nie należy stosować feksofenadyny w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Lek przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania feksofenadyny u kobiet karmiących piersią.
Reklama
Fexogen - efekty uboczne
Często: ból głowy, senność, zawroty głowy, nudności. Niezbyt często: zmęczenie. Mogą wystąpić: reakcje nadwrażliwości (z objawami takimi jak: obrzęk naczynioruchowy, ucisk w klatce piersiowej, duszność, zaczerwienienie i uogólniona anafilaksja), bezsenność, zaburzenia snu, nerwowość, koszmary senne, tachykardia, kołotanie serca, biegunka, wysypka, pokrzywka, świąd.
Fexogen - interakcje
Chlorowodorek feksofenadyny nie ulega biotransformacji w wątrobie i dlatego nie wchodzi w interakcje z lekami metabolizowanymi w wątrobie. Jednoczesne stosowanie z erytromycyną lub ketokonazolem powoduje zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu. Nie stwierdzono interakcji między chlorowodorkiem feksofenadyny i omeprazolem. Jednak podanie leku zobojętniającego sok żołądkowy, zawierającego wodorotlenek glinu i magnezu na 15 minut przed zażyciem chlorowodorku feksofenadyny, powoduje zmniejszenie biodostępności feksofenadyny. Zaleca się zachowanie 2 h przerwy między podaniem preparatu i podaniem leków zobojętniających sok żołądkowy, zawierających wodorotlenek glinu i magnezu.
Fexogen - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci od 12 lat. Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa: 120 mg raz na dobę przed posiłkiem. Przewlekła pokrzywka idiopatyczna: 180 mg raz na dobę przed posiłkiem. Dzieci poniżej 12 lat: nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat. U dzieci w wieku 6-11 lat, najbardziej odpowiednią formą podawania i dawkowania leku są tabl. 30 mg chlorowodorku feksofenadyny (dostępne w postaci innych preparatów). Szczególne grupy pacjentów. U osób w podeszłym wieku oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby nie ma konieczności zmiany dawkowania.
Fexogen - uwagi
U wrażliwych pacjentów w trakcie leczenia, może wystąpić nietypowa reakcja na lek; zaleca się sprawdzenie reakcji pacjenta na feksofenadynę przed prowadzeniem przez niego pojazdu lub wykonywaniem skomplikowanych czynności. Należy przerwać stosowanie leku na 3 dni przed wykonaniem testów alergicznych (punktowy test skórny).
