Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF

Spis treści

Reklama

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - skład

1 fiolka zawiera 250 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII i 125 j.m. czynnika von Willebranda (po rozpuszczeniu w 5 ml rozpuszczalnika zawiera odpowiednio 50 j.m. i 25 j.m.). 1 fiolka zawiera 500 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII i 250 j.m. czynnika von Willebranda (po rozpuszczeniu w 5 ml rozpuszczalnika zawiera odpowiednio 100 j.m. i 50 j.m.). 1 fiolka zawiera 1000 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII i 500 j.m. czynnika von Willebranda (po rozpuszczeniu w 10 ml rozpuszczalnika zawiera odpowiednio 100 j.m. i 50 j.m.).

Reklama

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - działanie

Kompleks czynnik VIII/czynnik von Willebranda składa się z dwóch cząsteczek tych dwóch białek o różnych funkcjach fizjologicznych. Po podaniu, w krążeniu pacjenta chorego na hemofilię, czynnik VIII wiąże czynnik von Willebranda. Aktywowany czynnik VIII działa jako kofaktor wobec aktywowanego czynnika IX, przyspieszając przemianę czynnika X w aktywowany czynnik X, który przekształca protrombinę w trombinę, z kolei trombina przekształca fibrynogen w fibrynę, co umożliwia utworzenie skrzepu. Hemofilia A, dziedziczne zaburzenie krzepnięcia krwi, spowodowana jest zmniejszeniem stężenia czynnika VIII:C i objawia się obfitym krwawieniem do stawów, mięśni i organów wewnętrznych, występującym samoistnie, w następstwie urazów lub po zabiegach chirurgicznych. Podanie czynnika VIII umożliwia czasową korektę niedoboru tego czynnika oraz zmniejsza skłonność do krwawień. Czynnik von Willebranda działa jako białko ochronne wobec czynnika VIII oraz pośredniczy w adhezji i agregacji płytek w miejscu urazu naczynia.

Reklama

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - wskazania

Leczenie i profilaktyka krwawień u pacjentów z wrodzonym (hemofilia A) lub nabytym niedoborem czynnika VIII. Leczenie krwawień u pacjentów z chorobą von Willebranda z niedoborem czynnika VIII, jeśli nie jest dostępny żaden specyficzny produkt skuteczny wobec choroby von Willebranda i kiedy leczenie samą desmopresyną (DDAVP) jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.

Reklama

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Reklama

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - ostrzeżenia

Możliwe jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości typu alergicznego. Pacjenci powinni zostać poinformowani o wczesnych objawach reakcji nadwrażliwości, włączając w to wysypkę, rozległą pokrzywkę, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech, obniżenie ciśnienia, aż do wstrząsu anafilaktycznego. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast przerwać podawanie leku i wdrożyć odpowiednie do sytuacji leczenie. Pacjenci leczeni ludzkim czynnikiem krzepnięcia VIII muszą być dokładnie monitorowani pod kątem wytwarzania inhibitorów przeciw czynnikowi VIII - poprzez obserwację stanu klinicznego i ocenę badań laboratoryjnych. Istnieje ryzyko wystąpienia incydentów zakrzepowych szczególnie u pacjentów ze znanymi klinicznymi lub laboratoryjnymi czynnikami ryzyka. Dlatego pacjentów należy monitorować pod kątem wystąpienia wczesnych objawów zakrzepicy. Postępowanie profilaktyczne przeciwko żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej powinno być wprowadzone zgodnie z obowiązującymi zaleceniami. Preparat zawiera relatywnie dużą ilość czynnika VIII w stosunku do zawartości czynnika von Willebranda, lekarz prowadzący powinien być świadomy, że kontynuacja leczenia może spowodować nadmierny wzrost FVIII:C. U pacjentów otrzymujących preparat należy monitorować stężenie FVIII:C w osoczu, aby uniknąć utrzymywania się wysokich stężeń FVIII:C w osoczu, które mogą zwiększyć ryzyko incydentów zakrzepowych. U pacjentów stosujących dietę niskosodową należy wziąć pod uwagę, że podawana w maksymalnej dziennej dawce ilość sodu może przekroczyć 200 mg. Lek należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 rż. (ograniczone doświadczenie kliniczne). Mimo stosowania metod inaktywacji czynników zakaźnych, nie można całkowicie wykluczyć przeniesienia z preparatem znanych i nieznanych patogenów, zwłaszcza wirusów bezotoczkowych. U pacjentów otrzymujących preparat regularnie lub w sposób powtarzany, należy rozważyć zastosowanie odpowiednich szczepień.

Reklama

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - ciąża

Preparat powinien być stosowany w ciąży i okresie karmienia piersią tylko w przypadku wyraźnej potrzeby (brak doświadczenia ze stosowaniem leku z powodu rzadkiego występowania hemofilii A u kobiet).

Reklama

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - efekty uboczne

Niezbyt często: nadwrażliwość. Częstość nieznana: hamowanie czynnika VIII, zaburzenia krzepnięcia, niepokój, parestezja, ból i zawroty głowy, zapalenie spojówek, tachykardia, kołatanie serca, niedociśnienie, nagłe zaczerwienie twarzy, bladość, duszność, kaszel, wymioty, nudności, pokrzywka, wysypka (włączając wysypkę rumieniowatą i grudkową), świąd, rumień, nadmierna potliwość, neurodermit, ból mięśni, ból w klatce piersiowej, dyskomfort w klatce piersiowej, obrzęk (w tym obrzęk kończyn, powiek i twarzy), gorączka, dreszcze, reakcje w miejscu podania (w tym pieczenie), ból. Pacjenci z hemofilią A mogą wytworzyć przeciwciała neutralizujące (inhibitory) przeciw czynnikowi VIII (największe ryzyko podczas pierwszych 20 dni ekspozycji).

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - interakcje

Nie są znane.

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - dawkowanie

Leczenie należy rozpocząć i prowadzić pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń krzepnięcia.
Hemofilia A: dawkowanie i czas leczenia zależą od stopnia niedoboru czynnika VIIII, umiejscowienia i rozległości krwawienia oraz stanu klinicznego pacjenta. 1 j.m. aktywności czynnika VIII odpowiada ilości czynnika VIII w 1 ml prawidłowego osocza ludzkiego. Podanie 1 j.m. czynnika VIII/kg mc. powoduje zwiększenie aktywności czynnika VIII w osoczu o około 2% prawidłowej aktywności, stąd wymaganą dawkę leku oblicza się następująco: wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost czynnika VIII (%) x 0,5. Podawana ilość i częstość podawania leku muszą być zawsze uzależnione od indywidualnej skuteczności klinicznej w danym przypadku (czasami, np. w obecności niskiego miana inhibitora, może być konieczne zastosowanie dawki większej niż obliczona wg wzoru). W krwawieniach i zabiegach chirurgicznych aktywność czynnika VIII w odpowiednim czasie nie powinna być mniejsza od następujących poziomów aktywności (w % normy lub j.m./dl): wczesne krwawienia do stawów, mięśni lub z jamy ustnej - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 20 -40% normy, a lek podaje się co 12- 24 h co najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia krwawienia (ustąpienie bólu) lub do zagojenia rany; bardziej nasilone krwawienia do stawów, mięśni lub krwiak - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 30-60% normy, a infuzje leku powtarza się co 12-24 h przez 3-4 dni lub dłużej aż do ustąpienia bólu i ostrego upośledzenia funkcji; krwawienia zagrażające życiu - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 60-100% normy, infuzje leku powtarza się co 8-24 h, aż do ustąpienia zagrożenia; drobne zabiegi chirurgiczne (łącznie z ekstrakcją zęba) - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 30-60%, lek podaje się co 24 h przynajmniej przez 1 dzień, aż do zagojenia rany; duże zabiegi chirurgiczne - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 80-100% (przed i po operacji), infuzje powtarza się co 8-24 h do zagojenia rany, potem kontynuuje przez co najmniej 7 kolejnych dni, utrzymując aktywność czynnika VIII na poziomie 30- 60% (j.m./dl). Odpowiedź na leczenie pozostaje indywidualnie zróżnicowana, dlatego niezbędne jest monitorowania poziomu czynnika VIII, zwłaszcza w przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych. W długookresowej profilaktyce krwawień w ciężkiej postaci hemofilii A, zazwyczaj stosowana dawka czynnika VIII wynosi 20-40 j.m./kg mc. co 2-3 dni, u młodszych pacjentów konieczne mogą być krótsze odstępy między dawkami lub większe dawki. Hemofilia z inhibitorami czynnika VIII. Pacjentów należy monitorować pod kątem wytwarzania inhibitorów czynnika VIII. Jeżeli nie udaje się osiągnąć spodziewanych poziomów aktywności czynnika VIII w osoczu lub, gdy przy właściwie dobranej dawce nie udaje się opanować krwawienia, należy wykonać badanie w kierunku sprawdzenia obecności inhibitora czynnika VIII. U pacjentów z wysokim mianem inhibitora, leczenie z użyciem czynnika VIII może być nieskuteczne i należy rozważyć inne możliwości terapii. Choroba von Willebranda z niedoborem czynnika VIII. Leczenie substytucyjne, które służy opanowaniu i profilaktyce krwawień zawiązanych z zabiegami chirurgicznymi, opiera się na wytycznych dla hemofilii A.
Lek podaje się w powolnej iniekcji dożylnej (szybkość podania nie powinna przekraczać 2 ml/min).

Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF - uwagi

Preparatu nie wolno przed podaniem mieszać z innymi lekami i rozpuszczalnikami, z wyjątkiem dołączonej wody do wstrzykiwań. Należy używać wyłącznie dołączonych zestawów infuzyjnych. Wykazano stabilność chemiczną i fizyczną roztworu przez 3 h w temp. pokojowej. Preparat należy przechowywać w temp. 2-8st.C (w lodówce), nie zamrażać, chronić od światła. Przechowywać wyłącznie w oryginalnym opakowaniu.


Podobne leki
Feiba Tim 4 Immuno
Immunate™ Stim Plus
NovoSeven
Prothromplex Total NF

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!