Intelence

Reklama

Intelence - skład

1 tabl. zawiera 100 mg etrawiryny. Preparat zawiera laktozę.

Reklama

Intelence - działanie

Lek przeciwwirusowy - nienukleozydowy inhibitor odwrotnej transkryptazy HIV-1 (NNRTI). Wiąże się bezpośrednio z odwrotną transkryptrazą i blokuje działanie polimeraz DNA zależnych od RNA i od DNA, poprzez zmianę struktury miejsca katalitycznego enzymów. Po podaniu doustnym C_max jest osiągane w ciągu 4 h, pokarm zwiększa o około 50% AUC etrawiryny. Etrawiryna w około 99,9% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowana przede wszystkim w procesie oksydacji z udziałem układu cytochromu CYP450 (CYP3A) i, w mniejszym stopniu, z udziałem enzymów należących do grupy CYP2C, a następnie w procesie glukuronidacji. W moczu i w kale można wykryć odpowiednio 93,7% i 1,2% podanej dawki etrawiryny. T_0,5 w fazie końcowej etrawiryny wynosi około 30-40 h.

Reklama

Intelence - wskazania

W skojarzeniu ze wzmocnionym inhibitorem proteazy (PI) i innymi lekami przeciwretrowirusowymi w leczeniu zakażeń ludzkim wirusem niedoboru odporności typu 1 (HIV-1) u dorosłych pacjentów wcześniej leczonych lekami o działaniu przeciwretrowirusowym oraz u wcześniej leczonych lekami o działaniu przeciwretrowirusowym dzieci i młodzieży w wieku od 2 lat.

Reklama

Intelence - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na etrawirynę lub pozostałe składniki preparatu. Jednoczesne podawanie z elbaswirem/grazoprewirem.

Reklama

Intelence - ostrzeżenia

U pacjentów ze szczepami wirusowymi zawierającymi 3 lub więcej spośród następujących mutacji: V90I, A98G, L100I, K101E/P, V106I, V179D/F, Y181C/I/V i G190A/S obserwowano zmniejszoną odpowiedź wirusologiczną na etrawirynę. Wnioski dotyczące znaczenia poszczególnych mutacji lub wzorów mutacji podlegają zmianie w miarę napływania dodatkowych danych i zaleca się zawsze konsultować obecne systemy interpretacji w celu analizy wyników badań oporności. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (C wg skali Child-Pugh). Ostrożnie stosować u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby; u pacjentów z WZW typu B lub C; u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów ze skórnymi reakcjami związanymi z NNRTI w wywiadzie. Należy przerwać leczenie, jeśli u pacjenta wystąpią ciężkie zmiany skórne lub ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS). U pacjentów, którzy przerwali leczenie z powodu reakcji nadwrażliwości, nie należy wznawiać terapii etrawiryną. Podczas stosowania etrawiryny zgłaszano przypadki wysypki (częściej u kobiet), która występowała zwłaszcza w 2. tyg. leczenia. Wysypka zwykle samoistnie ustępowała w ciągu 1-2 tygodni podczas trwającej terapii. Pacjentów rozpoczynających złożoną terapię przeciwretrowirusową (CART) należy obserwować, zwłaszcza w pierwszych tygodniach lub miesiącach leczenia, pod kątem wystąpienia objawów zespołu reaktywacji immunologicznej. Pacjentów, zwłaszcza z zaawansowaną chorobą spowodowaną przez wirusa HIV i (lub) długotrwale stosujących CART należy monitorować pod kątem objawów takich jak: bóle stawów, sztywność, trudności w poruszaniu się, które mogą być objawami martwicy kości. Ze względu na ryzyko lipodystrofii, należy ocenić u pacjentów rozmieszczenie tkanki tłuszczowej, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, leczonych przeciwretrowirusowo długotrwale oraz z zaburzeniami metabolicznymi. Preparat zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadką, dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Każda tabl. zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg), zatem lek uznaje się za "wolny od sodu".

Reklama

Intelence - ciąża

Preparat można stosować w ciąży wyłącznie w przypadku, gdy możliwe korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem. Z powodu zarówno możliwości przeniesienia infekcji HIV, jak i możliwości wystąpienia działań niepożądanych u karmionych piersią dzieci, należy poinformować matki, aby nie karmiły piersią podczas stosowania preparatu. Podczas stosowania etawiryny szczurom nie stwierdzono jej wpływu na kojarzenie się zwierząt w pary i płodność.

Reklama

Intelence - efekty uboczne

Bardzo często: ból głowy, biegunka, nudności, wysypka (częściej u kobiet niż u mężczyzn). Często: trombocytopenia, zmniejszona liczba neutrofili, nadwrażliwość na lek, cukrzyca, hiperglikemia, hipercholesterolemia, zwiększone stężenie lipoprotein o małej gęstości (LDL), hipertriglicerydemia, hiperlipidemia, dyslipidemia, jadłowstręt, niepokój, bezsenność, zaburzenia snu, neuropatia obwodowa, parestezje, niedoczulica, amnezja, senność, niewyraźne widzenie, zawał serca, nadciśnienie tętnicze, duszność wysiłkowa, refluks żołądkowo-przełykowy, wymioty, ból brzucha, wzdęcie brzucha, gazy, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zwiększenie aktywności lipazy, zwiększenie aktywności amylazy we krwi, zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie aktywności AspAT, nocne poty, suchość skóry, świerzbiączka, niewydolność nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zmęczenie. Niezbyt często: zmniejszona liczba białych krwinek, zespół reaktywacji immunologicznej (reakcja zapalna na bezobjawowe lub śladowe patogeny oportunistyczne, powodująca wystąpienie ciężkich objawów klinicznych lub nasilenie objawów), stan splątania, dezorientacja, koszmary senne, nerwowość, niezwykłe sny, drgawki, omdlenie, drżenie, nadmierna senność, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy, migotanie przedsionków, dusznica bolesna, skurcz oskrzeli, zapalenie trzustki, wymioty krwawe, odruchy wymiotne, zapalenie wątroby, stłuszczenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby, powiększenie wątroby, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, nadmierne pocenie się, spowolnienie, ginekomastia. Rzadko: udar krwotoczny, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy. Bardzo rzadko: martwica toksyczno-rozpływna naskórka (TEN), zespół DRESS. Skojarzone leczenie przeciwretrowirusowe wiązało się u pacjentów zakażonych wirusem HIV ze zmianami rozmieszczenia tkanki tłuszczowej w organizmie (lipodystrofia), w tym z zanikiem podskórnej tkanki tłuszczowej obwodowej i twarzy, zwiększeniem masy tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej oraz otłuszczeniem narządów wewnętrznych, przerostem piersi i nagromadzeniem tkanki tłuszczowej w okolicy grzbietowo-szyjnej (tzw. bawoli kark). Przypadki martwicy kości odnotowano głównie u pacjentów z ogólnie znanymi czynnikami ryzyka, zaawansowaną chorobą spowodowaną przez wirusa HIV lub poddanych długotrwałemu, skojarzonemu leczeniu przeciwretrowirusowemu. U pacjentów ze współistniejącym wirusowym zapalenia wątroby typu B i (lub) C leczonych etrawiryną obserwowano większą częstość zaburzeń wątroby, niż u pacjentów zakażonych wirusami HIV i HBV i (lub) HCV w grupie placebo. Częstość występowania, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych u dzieci i młodzieży były porównywalne ze stwierdzanymi u dorosłych.

Intelence - interakcje

Jednoczesne podawanie produktu z elbaswirem/grazoprewirem może zmniejszać stężenie elbaswiru i grazoprewiru, prowadząc do zmniejszenia ich działania terapeutycznego – połączenie przeciwwskazane. Nie zaleca się podawania preparatu razem z innymi lekami z grupy NNRTI (np. efawirenz, newirapina). Nie zaleca się stosowania z indynawirem. Nie zaleca się jednoczesnego podawania etrawiryny i typranawiru z rytonawirem. Może być konieczne zmniejszenie dawek amprenawiru z rytonawirem oraz fosamprenawiru z rytonawirem podczas jednoczesnego stosowania z preparatem - w celu zmniejszenia dawki można rozważyć zastosowanie roztworów do podawania doustnego. Inne PI z wzmocnieniem (tj. atazanawir z rytonawirem, darunawir z rytonawirem, lopinawir z rytonawirem, sakwinawir z rytonawirem) i etrawirynę można stosować bez zmiany dawkowania. Stosowanie etrawiryny łącznie z NRTI (tj. dydanozyna, tenofowir, abakawir, emtrycytabina, lamiwudyna, stawudyna, zydowudyna) nie wymaga dostosowywania dawkowania. Zalecana dawka marawiroku w skojarzeniu z etrawiryną podawaną razem z silnymi inhibitorami CYP3A (np. wzmacnianymi PI) wynosi 150 mg 2 razy na dobę, z wyjątkiem fosamprenawiru z rytonawirem (dawka marawiroku 300 mg 2 razy na dobę), nie jest konieczna zmiana dawki etrawiryny. Nie oczekuje się interakcji etrawiryny z enfuwirtydem. Etrawirynę i raltegrawir można stosować jednocześnie bez zmiany dawkowania. Preparat i digoksynę można stosować bez zmiany dawkowania, jakkolwiek zaleca się monitorować stężenie digoksyny. Etrawiryna może zmniejszać stężenie leków przeciwarytmicznych (tj. amiodaron, beprydyl, dizopiramid, flekainid, lidokaina, meksyletyna, propafenon, chinidyna) - należy zachować ostrożność i monitorować stężenia terapeutyczne leków przeciwarytmicznych. Etrawirynę i azytromycynę można stosować bez zmiany dawkowania. Etrawiryna zmniejsza stopień narażenia na klarytromycynę, jednakże stężenia aktywnego metabolitu, 14-OH-klarytromycyny, zwiększają się. Ponieważ 14-OH-klarytromycyna słabiej działa na kompleks Mycobacterium avium, całkowite działanie na ten patogen może ulec zmianie, dlatego w leczeniu należy rozważyć zastosowanie leku alternatywnego dla klarytromycyny. Preparat może zwiększać stężenie warfaryny we krwi - zaleca się monitorowanie INR podczas jednoczesnego stosowania preparatu z warfaryną. Karbazamepina, fenobarbital i fenytoina zmniejszą stężenie etrawiryny we krwi - jednoczesne stosowanie nie jest zalecane. Etrawirynę i flukonazol lub worykonazol można stosować bez zmiany dawkowania. Itrakonazol, ketokonazol, pozakonazol mogą zwiększać stężenie etrawiryny we krwi. Jednocześnie stężenia itrakonazolu lub ketokonazolu mogą być zmniejszane przez etrawirynę. Ryfampicyna i ryfapentyna zmniejszą stężenie etrawiryny we krwi. Etrawirynę stosuje się ze wzmocnionym PI, natomiast ryfampicyna jest przeciwwskazana w połączeniu ze wzmocnionym PI, dlatego stosowanie preparatu z ryfampicyną nie jest zalecane. Preparat ze wzmocnionym PI i z ryfabutyną należy stosować ostrożnie ze względu na ryzyko zmniejszenia stopnia narażenia na etrawirynę i ryzyko zwiększonego narażenia na działanie ryfabutyny i jej metabolitu. Zaleca się uważne monitorowanie odpowiedzi wirusologicznej oraz działań niepożądanych ryfabutyny. Należy zapoznać się z informacją o leku dotyczącą wzmacnianych PI, gdzie znajdują się zalecenia dotyczące dostosowania dawki ryfabutyny w leczeniu skojarzonym. Etrawirynę z rybawiryną można stosować bez zmiany dawkowania. Etrawiryna może zwiększać stężenie diazepamu we krwi, należy rozważyć stosowanie innych leków niż diazepam. Deksametazon może zmniejszać stężenie etrawiryny we krwi, z tego względu stosowanie ogólne deksametazonu powinno być ostrożne lub należy rozważyć zastosowanie alternatywnego leku, szczególnie podczas stosowania długotrwałego. Etrawirynę i preparaty antykoncepcyjne zawierające estrogeny lub progesteron można stosować jednocześnie bez zmiany dawkowania. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania ziela dziurawca z etrawiryną, ze względu na zmniejszanie stężenia etrawiryny we krwi. Preparat można bez zmiany dawki stosować z atorwastatyną, jednak może być konieczna zmiana dawki atorwastatyny w zależności od odpowiedzi klinicznej. Należy dostosować dawki inhibitorów reduktazy HMG Co-A, gdyż jednoczesne podawanie z lowastatyną, rosuwastatyną i symwastatyną może spowodować zmniejszenie stężenia inhibitorów reduktazy HMG Co-A we krwi, a z fluwastatyną i rosuwastatyną może spowodować zwiększenie stężenia inhibitora reduktazy HMG Co-A. Preparat można stosować z antagonistami receptora H₂ (np. ranitydyną) lub inhibitorami pompy protonowej (np. omeprazolem) bez zmiany dawkowania. Etrawiryna może zmniejszać stężenia cyklosporyny, sirolimusu lub takrolimusu we krwi, dlatego należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania z układowymi lekami immunosupresyjnymi. Nie jest konieczna zmiana dawkowania metadonu podawanego razem z etrawiryną. Podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów PDE-5 (np. syldenafil, wardenafil, tadalafil) z preparatem może być konieczne dostosowania dawki inhibitora PDE-5. Preparat można stosować jednocześnie z paroksetyną bez zmiany dawki.

Intelence - dawkowanie

Doustnie. Leczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza specjalistę doświadczonego w leczeniu zakażeń HIV. Preparat należy zawsze stosować w skojarzeniu z innymi przeciwretrowirusowymi lekami. Dorośli: 200 mg 2 razy na dobę. Dzieci i młodzież (w wieku 2-18 lat i masie ciała co najmniej 16 kg): ≥10 do <20 kg mc.: 100 mg 2 razy na dobę; ≥20 do <25 kg mc.: 125 mg 2 razy na dobę; ≥25 do <30 kg mc.: 150 mg 2 razy na dobę; ≥30 kg mc.: 200 mg 2 razy na dobę. Dzieci (w wieku <2 lat). Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku <2 lat. Brak danych dla dzieci w wieku <1 rż. Pominięcie dawki. Jeśli od pominięcia jednej dawki upłynęło nie więcej niż 6 h, konieczne jest przyjęcie przepisanej dawki po posiłku, tak szybko, jak to możliwe, a następnie należy przyjąć kolejną dawkę według dotychczasowego schematu. Jeśli upłynęło więcej niż 6 h, nie należy przyjmować pominiętej dawki, a dawkowanie kontynuować według dotychczasowego schematu. Szczególne grupy pacjentów. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (C wg skali Child-Pugh). Ostrożnie stosować u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby; u pacjentów z WZW typu B lub C; u osób w podeszłym wieku. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. Sposób podania. Preparat należy przyjmować po posiłku. Tabletki można połknąć lub można rozpuścić w szklance wody. Po rozpadnięciu się tabletki należy dokładnie zamieszać zawiesinę i natychmiast ją wypić. Szklankę należy kilkakrotnie przepłukać wodą, za każdym razem wypijając jej zawartość, aby upewnić się, że cała dawka została przyjęta.

Intelence - uwagi

Chociaż wykazano, że skuteczna supresja wirusa za pomocą terapii przeciwretrowirusowej znacznie zmniejsza ryzyko przeniesienia zakażenia drogą płciową, nie można wykluczyć resztkowego ryzyka. Należy przestrzegać środków ostrożności w celu uniknięcia zakażenia, zgodnie z wytycznymi krajowymi. Działania niepożądane, takie jak senność i zawroty głowy, występowały u pacjentów leczonych etrawiryną i należy to uwzględnić przy ocenie zdolności pacjenta do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.