ChatGPT został poddany egzaminowi z interny. Wyniki mogą zaskakiwać. Sprawdź❗
ChatGPT został poddany egzaminowi z interny. Wyniki mogą zaskakiwać. Sprawdź❗
ChatGPT został poddany egzaminowi z interny. Wyniki mogą zaskakiwać. Sprawdź❗

Luminalum Unia

Spis treści

Reklama

Luminalum Unia - skład

1 tabl. zawiera 15 mg lub 100 mg fenobarbitalu. Tabletki zawierają laktozę.

Reklama

Luminalum Unia - działanie

Fenobarbital jest pochodną kwasu barbiturowego. Zmniejsza wrażliwość kory mózgu i struktur podkorowych poprzez zwiększone hamowanie presynaptyczne, prawdopodobnie dzięki wpływowi na receptory GABA-ergiczne. Wykazuje działanie uspokajające, nasenne i przeciwdrgawkowe. Zmniejsza napięcie mięśni gładkich, hamuje wydzielanie ACTH a zwiększa wydzielanie hormonu antydiuretycznego. Działa hamująco na ośrodek oddechowy, zmniejsza liczbę oddechów i pojemność oddechową. Fenobarbital nasila aktywność mikrosomalnych enzymów wątrobowych. Fenobarbital łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego, przenika łatwo do wszystkich płynów tkankowych, przez barierę łożyska i do mleka kobiet karmiących piersią. Osiąga maksymalne stężenie po około 8 h od podania u dorosłych (u dzieci po 4 h). T0,5 wynosi 40-100 h i zależy od wydolności enzymów mikrosomalnych wątroby. Fenobarbital wiąże się z białkami osocza w 50%. Częściowo jest metabolizowany w wątrobie, w większości wydala się w niezmienionej postaci przez nerki.

Reklama

Luminalum Unia - wskazania

Padaczka - napady częściowe i uogólnione toniczno-kloniczne.

Reklama

Luminalum Unia - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na fenobarbital, inne pochodne kwasu barbiturowego lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Niewydolność oddechowa. Ciężka niewydolność wątroby. Śpiączka wątrobowa. Porfiria. Alkoholizm. Ciąża i (lub) okres karmienia. Ostre zatrucie środkami wpływającymi hamująco na OUN.

Reklama

Luminalum Unia - ostrzeżenia

Fenobarbital hamuje ośrodek oddechowy i może zaostrzać objawy duszności. Ostrożnie stosować u pacjentów z astmą i w przypadku innych chorób przebiegających z dusznością, zwężeniem dróg oddechowych lub mogących przebiegać z niewydolnością oddechową, w przypadku pacjentów z chorobami wątroby (dawkę należy zmniejszyć) oraz z zaburzeniami czynności nerek, u pacjentów, u których stwierdzono depresję z tendencjami samobójczymi, nadużywanie leków, zaburzenia krążenia mózgowego, ciężką niedokrwistość, hiperkinezę, nadczynność tarczycy, ostry lub przewlekły ból (możliwość maskowania istotnych objawów), cukrzycę, niedoczynność nadnerczy, u pacjentów osłabionych (może wystąpić: pobudzenie, depresja, stany splątania). Stosowanie fenobarbitalu może prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Nagłe odstawienie fenobarbitalu może powodować objawy odstawienne, takie jak: delirium, drżenie, drgawki, bezsenność, drażliwość, koszmary nocne, nawet śmierć. Po długotrwałym stosowaniu odstawianie leku powinno następować stopniowo. Podczas długotrwałego stosowania fenobarbitalu może zmniejszyć się jego skuteczność. Dzieci i osoby w podeszłym wieku mogą reagować na fenobarbital paradoksalnym pobudzeniem. Podczas stosowania fenobarbitalu były zgłaszane zagrażające życiu reakcje skórne: zespół Stevensa-Johnsona (SJS) i toksyczna rozpływna martwica naskórka (TEN). Z tego względu należy poinformować pacjenta o możliwych objawach oraz zalecić obserwację reakcji skórnych. Największe ryzyko wystąpienia SJS lub TEN istnieje w pierwszych tygodniach leczenia. Jeśli wystąpią objawy SJS lub TEN (np. postępująca wysypka z pęcherzami lub uszkodzenie błon śluzowych) należy przerwać leczenie. Najlepsze wyniki postępowania w SJS i TEN pochodzą z wczesnego rozpoznania i natychmiastowego odstawienia podejrzanego leku. Wczesne wycofanie leku jest związane z lepszym rokowaniem. Jeżeli u pacjenta wystąpi SJS lub TEN po zastosowaniu preparatu zawierającego fenobarbital, taki lek nie powinien być już nigdy stosowany u tego pacjenta. Ze względu na zawartość laktozy, preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. W razie długiego czasu trwania leczenia u dzieci należy włączyć profilaktykę krzywicy witaminą D2 (1200 do 2000 IU/dzień) lub witaminą D3.

Reklama

Luminalum Unia - ciąża

Fenobarbitalu nie wolno stosować w okresie ciąży, ponieważ przenika przez barierę łożyska i może zaburzać rozwój płodu, zwiększając ryzyko wystąpienia wad wrodzonych. Fenobarbital stosowany w III trymestrze ciąży może wywołać fizyczne uzależnienie i objawy odstawienne oraz krwawienia u noworodka. Ryzyko krwawień można zmniejszyć podając matce witaminę K w trakcie porodu oraz noworodkowi bezpośrednio po urodzeniu. Fenobarbital stosowany w czasie porodu może wywołać zaburzenia oddychania u noworodka. Fenobarbital jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią ze względu na przenikanie do mleka kobiet karmiących piersią (może powodować hamowanie czynności OUN u niemowlęcia).

Reklama

Luminalum Unia - efekty uboczne

Objawy wymagające kontaktu z lekarzem: niezbyt często - stany splątania, depresja (zwłaszcza u osób w podeszłym wieku lub wyniszczonych), reakcje paradoksalne takie jak pobudzenie (zwłaszcza u dzieci, osób w podeszłym wieku lub wyniszczonych); rzadko - agranulocytoza, reakcje alergiczne, złuszczające zapalenie skóry, omamy, niedociśnienie, niedokrwistość megaloblastyczna, zespół Stevensa-Johnsona, małopłytkowość; bardzo rzadko - ciężkie skórne reakcje niepożądane: zespół Stevensa-Johnsona (SJS) i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), zaburzenia skóry i tkanki podskórnej; przy długotrwałym podawaniu: uszkodzenie wątroby, osteopenia lub krzywica. Objawy wymagające kontaktu z lekarzem tylko w przypadkach, gdy nie ustępują lub są uciążliwe: często - zaburzenia równowagi, uczucie zawrotów lub pustki w głowie, senność, odczucia podobne do reakcji po nadużyciu alkoholu; niezbyt często - niepokój lub nerwowość, zaparcia, stan zamroczenia, ból głowy, drażliwość, nudności lub wymioty, koszmary nocne lub zaburzenia snu. Objawy wymagające kontaktu z lekarzem występujące po zaprzestaniu leczenia: objawy umiarkowane występujące w ciągu 8-12 h - niepokój, drgania mięśni, drżenie rąk, osłabienie, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, nudności, wymioty, zaburzenia snu, zwiększona ilość marzeń sennych lub koszmary nocne, niedociśnienie ortostatyczne; objawy ciężkie pojawiające się w ciągu 16 h i trwające do 5 dni - drgawki, omamy. Istnieją doniesienia o zmniejszeniu gęstości mineralnej kości, osteopenii, osteoporozie oraz o złamaniach u pacjentów stosujących fenobarbital długotrwale.

Luminalum Unia - interakcje

Fenobarbital indukuje mikrosomalne enzymy wątroby, przez co przyspiesza metabolizm wielu leków i osłabia ich działanie. Fenobarbital osłabia działanie: doksycykliny, metronidazolu, teofiliny, chinidyny, kortykosteroidów, cyklosporyny, paracetamolu, fenylbutazonu, gryzeofulwiny, itrakonazolu, lewotyroksyny, doustnych leków przeciwzakrzepowych, doustnych preparatów antykoncepcyjnych zawierających estrogeny (może być konieczna zmiana metody antykoncepcji), trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, digoksyny, haloperydolu. Pochodne fenotiazyny i tioksantenu zwiększają ryzyko wystąpienia napadu padaczkowego, należy wówczas skorygować dawkę fenobarbitalu. Jednoczesne stosowanie fenobarbitalu i chloropromazyny zwiększa jej metabolizm. Fenobarbital zmniejsza stężenia pochodnych fenotiazyny we krwi. Prymidon jest metabolizowany do fenobarbitalu, co zwiększa prawdopodobieństwo pojawienia się różnych działań niepożądanych (np. może zmieniać się typ napadu padaczkowego), może również nasilać działanie uspokajające fenobarbitalu. W przypadku jednoczesnego stosowania fenobarbitalu i prymidonu konieczne jest zmniejszenie dawki prymidonu. Fenobarbital zwiększa metabolizm jednocześnie podawanej karbamazepiny lub pochodnych kwasu bursztynowego o działaniu przeciwdrgawkowym, konieczne jest monitorowanie ich stężenia we krwi. Kwas walproinowy zmniejsza metabolizm fenobarbitalu, przez co nasila jego działanie. Fenobarbital stosowany jednocześnie z fenytoiną zmienia (zwiększa lub zmniejsza) jej stężenie w surowicy krwi. Mogą wystąpić działania niepożądane związane z metabolizmem fenobarbitalu i hydantoiny - należy ściśle monitorować ich stężenia we krwi. Ryfampicyna indukuje mikrosomalne enzymy wątrobowe, dlatego jednoczesne stosowanie jej z fenobarbitalem może zmniejszać stężenie fenobarbitalu we krwi. Konieczne jest wówczas skorygowanie dawki fenobarbitalu. Inhibitory MAO powodują wydłużenie działania fenobarbitalu. Zastosowanie fenobarbitalu jednocześnie z blokerami kanałów wapniowych może zwiększać ich działanie hipotensyjne. Jednoczesne stosowanie guanetydyny i fenobarbitalu może zaostrzać objawy niedociśnienia ortostatycznego. Fenobarbital wpływa na metabolizm witaminy D poprzez indukowanie mikrosomalnych enzymów wątrobowych, przez co zmniejsza stężenie witaminy D w osoczu. Konieczne jest stosowanie suplementów witaminy D u pacjentów stosujących fenobarbital długotrwale. Długotrwałe podawanie fenobarbitalu przed zastosowaniem środków znieczulających (np. halotanu, enfluranu, metoksyfluranu) nasila metabolizm anestetyków, co zwiększa ryzyko hepatotoksyczności. W przypadku metoksyfluranu istnieje dodatkowo ryzyko nefrotoksyczności. Z powodu możliwości nasilenia hamującego działania na OUN, jednoczesne stosowanie maprotyliny w dużych dawkach może obniżać próg drgawkowy i zmniejszać przeciwpadaczkowe działanie barbituranów. Jednoczesne stosowanie fenobarbitalu i ketaminy, szczególnie w dużej dawce, zwiększa ryzyko niedociśnienia i (lub) depresji oddechowej. Jednoczesne stosowanie fenobarbitalu i inhibitorów anhydrazy węglanowej (np. acetazolamidu) może powodować osteopenię. W razie wystąpienia objawów osteopenii należy przerwać stosowanie inhibitorów anhydrazy węglanowej i podjąć stosowne leczenie. Fenobarbital nasila działanie leków wpływających hamująco na OUN: leków nasennych, uspokajających, opioidowych leków przeciwbólowych, leków przeciwhistaminowych o działaniu uspokajającym. Fenobarbital nasila toksyczność metotreksatu. Alkohol nasila hamujące działanie fenobarbitalu na OUN.

Luminalum Unia - dawkowanie

Doustnie. Dawka powinna być dobrana indywidualnie tak, aby drgawki były skutecznie kontrolowane, zazwyczaj wymaga to uzyskania stężenia w surowicy w zakresie 15-40 µg/ml. Dorośli: zazwyczaj 60-200 mg/dobę, w dawce pojedynczej na noc. Podczas stosowania dawki powyżej 100 mg/dobę można przepisać lek w dawce 100 mg. Dzieci powyżej 2 rż., które potrafią połknąć tabletkę: 1-6 mg/kg mc./dobę w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych (dotyczy tabletek 15 mg).

Luminalum Unia - uwagi

Fenobarbital wpływa na wyniki badań laboratoryjnych: wchłanianie cyjanokobalaminy znakowanej 57Co może ulec zmniejszeniu; reakcja na metyrapon może się zmniejszyć na skutek wzmożonego metabolizmu metyraponu; może wystąpić fałszywie dodatnia odpowiedź na fentolaminę; stężenie bilirubiny w surowicy krwi może się zmniejszyć w wyniku indukcji glukuronylotransferazy (enzymu odpowiedzialnego za sprzęganie bilirubiny). W czasie stosowania fenobarbitalu nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych będących w ruchu ze względu na możliwość wystąpienia senności i wydłużenie czasu reakcji.


Podobne leki
Luminalum
Mizodin

Reklama

1/3 kobiet ma niedobór tego pierwiastka 😲
Sprawdź powód!