Reklama
Nifuroksazyd Richter - skład
1 tabl. zawiera 100 mg nifuroksazydu. 1 kaps. zawiera 200 mg nifuroksazydu; kaps. zawierają sacharozę. 5 ml (1 łyżeczka) zawiesiny zawiera 220 mg nifuroksazydu; zawiesina zawiera sacharozę.
Reklama
Nifuroksazyd Richter - działanie
Preparat o działaniu przeciwbiegunkowym, przeciwzakaźnym i przeciwzapalnym stosowanym w chorobach przewodu pokarmowego. Wykazuje miejscowe działanie przeciwbakteryjne w świetle jelita w stosunku do niektórych gatunków bakterii Gram-dodatnie (Staphylococcus) i niektórych gatunków bakterii Gram-ujemnych z rodziny Enterobacteriaceae (Yersinia spp., Escherichia spp., Citrobacter spp., Enterobacter spp., Klebsiella spp., Salmonella spp.). Nie działa na Pseudomonas mirabilis, P. aeruginosa oraz Proteus vulgaris. Nifuroksazyd nie niszczy saprofitycznej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego. Nie powoduje powstawania szczepów opornych. Nifuroksazyd prawdopodobnie wpływa hamująco na aktywność dehydrogenaz i syntezę białek w komórkach bakteryjnych. Skuteczność preparatu nie zależy od pH w świetle jelita. Po podaniu doustnym praktycznie nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Wydalany jest w postaci niezmienionej z kałem.
Reklama
Nifuroksazyd Richter - wskazania
Ostre lub przewlekłe biegunki pochodzenia bakteryjnego. Inne choroby przebiegające z biegunką (m.in. ostre zatrucia pokarmowe).
Reklama
Nifuroksazyd Richter - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na nifuroksazyd, pochodne nitrofuranu lub pozostałe składniki leku. Tabl. i kaps. nie stosować u dzieci w wieku poniżej 7 lat. Zawiesiny nie stosować u wcześniaków i noworodków przed ukończeniem 1. mż.
Reklama
Nifuroksazyd Richter - ostrzeżenia
Nifuroksazydu nie powinno się stosować dłużej niż 3 dni bez konsultacji lekarskiej. W przypadku utrzymywania się biegunki po 3 dniach leczenia niezbędna jest pogłębiona diagnostyka mająca na celu ustalanie przyczyny objawów i rozważenie rozpoczęcia antybiotykoterapii. W przypadku ciężkich inwazyjnych biegunek należy podać antybiotyk działający ogólnoustrojowo, ponieważ nifuroksazyd nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Preparat należy odstawić w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości (duszność, wysypka, świąd). Lek stosuje się równocześnie z zachowaniem diety z wykluczeniem soków, surowych warzyw i owoców oraz pikantnych i ciężkostrawnych potraw. Zawiesina i kapsułki: ze względu na zawartość sacharozy, preparatu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Zawiesina zawiera parahydroksybenzoesan metylu, który może powodować reakcje alergiczne typu późnego.
Reklama
Nifuroksazyd Richter - ciąża
Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania preparatu w okresie ciąży i karmienia piersią.
Reklama
Nifuroksazyd Richter - efekty uboczne
Rzadko: reakcje skórne w postaci wysypki. Opisano jeden przypadek krostowatości u pacjenta w podeszłym wieku. Opisano jeden przypadek świerzbiączki guzkowej w przebiegu alergii kontaktowej na nifuroksazyd. W indywidualnych przypadkach nadwrażliwości na nifuroksazyd mogą wystąpić: bóle brzucha, nudności, nasilenie biegunki. Opisano pojedynczy przypadek granulocytopenii.
Nifuroksazyd Richter - interakcje
Alkohol w skojarzeniu z nifuroksazydem może wywołać reakcję disulfiramopodobną. W trakcie leczenia nifuroksazydem nie należy przyjmować równocześnie innych leków doustnych, ze względu na silne właściwości adsorpcyjne nifuroksazydu.
Nifuroksazyd Richter - dawkowanie
Doustnie. Tabl i kaps. Dorośli i dzieci od 7 lat: 200 mg (2 tabl. lub 1 kaps.) 4 razy na dobę, co 6 h. Jeśli objawy nie ustąpią po 3 dniach należy zwrócić się do lekarza. Tabl. lub kaps. połknąć w całości, popić wodą. Zawiesina. Dzieci 2-6 mż.: 110 - 220 mg (1 mniejsza lub 1 większa łyżeczka miarowa) 2 razy na dobę, co 12 h; 7 mż-6 rż.: 220 mg (1 większa łyżeczka miarowa) 3 razy na dobę, co 8 h. Dorośli i dzieci od 7 rż.: 220 mg (1 większa łyżeczka miarowa) 4 razy na dobę, co 6 h. Zawiesinę można popić wodą. Czas leczenia wynosi 7 dni.
Nifuroksazyd Richter - uwagi
Podczas leczenia niezbędne jest stałe uzupełniające nawadnianie doustne lub dożylne w zależności od stanu ogólnego pacjenta. W trakcie leczenia nie należy pić alkoholu.
