Reklama
Octanate - skład
1 fiolka zawiera nominalnie 250 j.m., 500 j.m. lub 1000 j.m. ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII. Lek zawiera sód (mniej niż 1 mmol (23 mg)/fiolka 250 j.m., do 1,75 mmol (40 mg)/fiolka 500 j.m. i do 1,75 mmol (40 mg)/fiolka 1000 j.m.).
Reklama
Octanate - działanie
Lek przeciwkrwotoczny, czynnik krzepnięcia krwi VIII. Czynnik krzepnięcia VIII występuje w postaci dwucząsteczkowego kompleksu z czynnikiem von Willebranda (FVIII i vWF), który pełni różne fizjologiczne funkcje. Po podaniu pacjentom chorym na hemofilię, czynnik VIII łączy się z czynnikiem von Willebranda w krwioobiegu pacjenta. Aktywny czynnik VIII działa jako kofaktor aktywnego czynnika IX przyśpieszając przemianę czynnika X w aktywny czynnik X. Aktywny czynnik X przemienia protrombinę w trombinę. Następnie trombina przemienia fibrynogen we włóknik, który umożliwia powstanie skrzepu. Po wstrzyknięciu preparatu, ok. 2/3 do 3/4 czynnika VIII pozostaje w krążeniu. Poziom aktywności czynnika VIII osiągnięty w osoczu powinien wynosić od 80% do 120% przewidywanej aktywności czynnika VIII. Aktywność osoczowa czynnika VIII zmniejsza się w dwufazowym rozkładzie wykładniczym. W początkowej fazie, dystrybucja między wewnątrznaczyniowymi i innymi kompartymentami (płyny ciała) odbywa się z okresem półtrwania eliminacji z osocza wynoszącym od 3 do 6 h. W następnej, wolniejszej fazie, która prawdopodobnie odzwierciedla zużycie czynnika VIII T0,5 wynosi od 8 do 20 h.
Reklama
Octanate - wskazania
Leczenie i profilaktyka krwawień u chorych na hemofilię A (wrodzony niedobór czynnika VIII). Lek nie zawiera farmakologicznie skutecznej ilości czynnika von Willebranda, dlatego nie może być stosowany w leczeniu choroby von Willebranda.
Reklama
Octanate - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników.
Reklama
Octanate - ostrzeżenia
W przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości należy natychmiast zaprzestać stosowania preparatu. Standardowe metody zapobiegające zakażeniom spowodowanym stosowaniem preparatów otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców, badanie poszczególnych donacji i puli osocza w kierunku specyficznych markerów zakażenia i zastosowanie efektywnych metod w procesie wytwarzania w celu inaktywacji/usuwania wirusów. Pomimo tego, w przypadku podawania preparatów otrzymywanych z ludzkiej krwi lub osocza, możliwość przeniesienia czynnika zakaźnego nie może być całkowicie wykluczone. Dotyczy to także nieznanych lub nowych wirusów i innych patogenów. Zastosowane metody uważane są za skuteczne wobec wirusów otoczkowych takich jak HIV, HBV i HCV oraz mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów bezotoczkowych takich jak HAV i parwowirus B19 (może być niebezpieczny dla kobiet w ciąży i dla pacjentów z niedoborami odporności lub nadmierną erytropoezą). Wskazane są odpowiednie szczepienia (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B) u pacjentów otrzymujących regularnie lub powtórnie preparaty zawierające ludzki VIII czynnik krzepnięcia. Powstawanie przeciwciał neutralizujących (inhibitorów) czynnika VIII jest znanym powikłaniem w trakcie leczenia pacjentów z hemofilią A - pacjenci powinni być monitorowaniu w kierunku powstawania przeciwciał inhibitorowych poprzez właściwą obserwację kliniczną i badania laboratoryjne. W literaturze występowały doniesienia wykazujące korelację pomiędzy występowaniem inhibitorów czynnika VIII a reakcjami alergicznymi. Pacjenci, u których występują reakcje alergiczne powinni być poddani testom na obecność inhibitora, ze względu na zwiększone ryzyko anafilaksji prowokowanej przez czynnik VIII. Z powodu istnienia ryzyka wystąpienia reakcji alergicznych pierwsze podanie czynnika VIII powinno być przeprowadzone, zgodnie z decyzją lekarza prowadzącego, pod nadzorem medycznym, w miejscu gdzie można zapewnić odpowiednią pomoc medyczną w razie wystąpienia reakcji alergicznych. U pacjentów z istniejącymi czynnikami ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych, leczenie zastępcze z zastosowaniem FVIII może zwiększyć ryzyko takich zdarzeń. Jeśli wymagane jest zastosowanie kaniuli do cewnikowania żył centralnych (CVAD), należy uwzględnić ryzyko powikłań związanych z jej zastosowaniem, w tym miejscowych zakażeń, bakteriemii i zakrzepicy w obszarze miejsca użycia. Lek zawiera sód - 1 fiolka 250 j.m. zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu czyli lek w tej dawce może być uważany za "wolny od sodu", natomiast 1 fiolka 500 j.m. lub 1000 j.m. zawiera do 1,75 mmol (40 mg) sodu, co należy uwzględnić u pacjentów na diecie z ograniczeniem sodu.
Reklama
Octanate - ciąża
Ze względu na rzadkie występowanie hemofilii A u kobiet, nie ma doświadczenia nad zastosowaniem czynnika VIII podczas ciąży i karmienia piersią. Dlatego czynnik VIII podczas ciąży i laktacji powinien być podany tylko, gdy jest to ściśle wskazane.
Reklama
Octanate - efekty uboczne
Rzadko: reakcje nadwrażliwości, gorączka, obecne we krwi przeciwciała przeciwko czynnikowi VIII. Bardzo rzadko: wstrząs anafilaktyczny.
Octanate - interakcje
Nie są znane interakcje preparatów zawierających ludzki VIII czynnik krzepnięcia z innymi lekami.
Octanate - dawkowanie
Dożylnie, nie podawać więcej niż 2-3 ml/min. Dawkowanie oraz długość trwania terapii substytucyjnej zależy od stopnia niedoboru czynnika VIII, miejsca i rozległości krwawienia oraz stanu klinicznego pacjenta. Liczba jednostek podawanego czynnika VIII jest wyrażona w jednostkach międzynarodowych (j.m.) zgodnych z obowiązującym standardem dla preparatów czynnika VIII zatwierdzonych przez WHO. Aktywność czynnika VIII w osoczu jest wyrażona albo procentowo (w stosunku do prawidłowego osocza ludzkiego) albo w j.m. zgodnie z międzynarodowym standardem dla czynnika VIII w osoczu. 1 j.m. aktywności czynnika VIII jest równoważna ilości czynnika VIII w 1 ml prawidłowego osocza ludzkiego. Obliczenie wymaganej dawki czynnika VIII opiera się na danych empirycznych, że 1 j.m. czynnika VIII/kg mc. zwiększa aktywność czynnika VIII w osoczu o 1,5-2% aktywności prawidłowej. Wymagana dawka jest ustalana przy użyciu następującego wzoru: wymagana liczba jednostek = mc. (kg) x wymagany wzrost poziomu czynnika VIII (%) (j.m./dl) x 0,5. Dawkę i częstość podawania należy ustalać indywidualnie. Wczesne krwawienie do stawów, mięśni lub z jamy ustnej: wymagany poziom czynnika VIII wynosi 20-40% normy, wlew należy powtarzać co 12-24 h, co najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia bólu spowodowanego przez krwawienie lub zagojenia rany. Bardziej nasilone krwawienie do stawów, mięśni lub krwiak: 30-60% normy, wlewy powtarzać co 12-24 h przez 3-4 dni lub dłużej, aż do momentu ustąpienia bólu i powrotu czynności. Krwawienia zagrażające życiu: 60-100% normy, wlewy powtarzać co 8-24 h, aż do ustąpienia zagrożenia. Drobny zabieg chirurgiczny, w tym ekstrakcja zęba: 30-60% normy co 24 h, przynajmniej 1 dzień, aż do zagojenia rany. Poważny zabieg chirurgiczny: 80-100 % normy (przed i po operacji), wlewy powtarzać co 8-24 h, aż do momentu odpowiedniego zagojenia się rany, następnie kontynuować terapię przez co najmniej 7 kolejnych dni, aby utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 30-60%. Wlew ciągły: Przed zabiegiem chirurgicznym należy obliczyć szacunkową wartość klirensu. Początkową szybkość infuzji można obliczyć następująco: klirens x pożądane stężenie w stanie stacjonarnym = szybkość infuzji (j.m./kg/h). Po pierwszych 24 godzinach ciągłego wlewu klirens należy ponownie obliczać każdego dnia przy pomocy wzoru w stanie stałym z mierzonym stężeniem i znaną szybkością infuzji. Regularne oznaczanie poziomu czynnika VIII w osoczu jest konieczne dla obliczenia dawki i określenia częstotliwości infuzji. W długotrwałej profilaktyce krwawień u pacjentów z ciężką postacią hemofilii A, powinno podawać się czynnik VIII w dawce 20-40 j.m. czynnika VIII/kg mc. w odstępach 2-3 dni.
Octanate - uwagi
Zdecydowanie zaleca się, by za każdym razem, gdy podawany jest pacjentowi preparat, zapisać nazwę i numer serii, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.
