Reklama
Oftidor - skład
1 ml zawiera: 20 mg dorzolamidu (co odpowiada 22,26 mg chlorowodorku dorzolamidu). Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.
Reklama
Oftidor - działanie
Preparat zawiera chlorowodorek dorzolamidu, silny inhibitor ludzkiej anhydrazy węglanowej II. Po miejscowym podaniu do oka, dorzolamid zmniejsza podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, bez względu na to czy jest ono związane z jaskrą czy nie. Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe jest głównym czynnikiem ryzyka w patogenezie uszkodzenia nerwu wzrokowego i utraty pola widzenia. Dorzolamid nie powoduje zwężenia źrenic i obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe bez działań niepożądanych takich jak nocna ślepota, kurcz akomodacji. Dorzolamid wywiera niewielki wpływ lub pozostaje bez wpływu na częstość akcji serca i ciśnienie tętnicze. Podanie miejscowe leku umożliwia jego bezpośrednie działanie w obrębie oka po zastosowaniu znacznie mniejszych dawek, co w rezultacie zapewnia znacznie mniejszą ekspozycję układową na preparat. Zmniejszeniu IOP nie towarzyszą zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej ani zaburzenia elektrolitowe. Po podaniu miejscowym, dorzolamid przenika do krążenia ogólnego. Dorzolamid w umiarkowanym stopniu wiąże się z białkami osocza (około 33%). Wydalany jest głównie w postaci niezmienionej w moczu; metabolit również wydalany jest w moczu. Po zakończeniu przyjmowania preparatu stężenie dorzolamidu w erytrocytach zaczyna zmniejszać się w sposób nieliniowy, początkowo szybko, po czym następuje faza wolniejszej eliminacji z T0,5 równym około 4 mies.
Reklama
Oftidor - wskazania
Leczenie wspomagające terapię lekami β-adrenolitycznymi. Monoterapia u pacjentów niereagujących na leczenie lekami β-adrenolitycznymi lub u pacjentów, u których leki β-adrenolityczne są przeciwwskazane. Leczenie zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z: nadciśnieniem ocznym; jaskrą z otwartym kątem przesączania; jaskrą torebkową.
Reklama
Oftidor - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie badano stosowania dorzolamidu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (z CCr <30 ml/min) lub u pacjentów z kwasicą hiperchloremiczną. Z uwagi na to, że dorzolamid i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki, dorzolamid jest przeciwwskazany w tej grupie pacjentów.
Reklama
Oftidor - ostrzeżenia
Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby. Leczenie pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem powoduje konieczność, poza podawaniem leków zmniejszających ciśnienie w gałce ocznej, także innych interwencji terapeutycznych. Nie badano stosowania dorzolamidu u pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem. Dorzolamid zawiera grupę sulfonamidową, mimo stosowania miejscowego ulega wchłonięciu do krążenia ogólnego. W razie wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości, należy przerwać stosowanie preparatu. Dorzolamid jest miejscowym inhibitorem anhydrazy węglanowej wchłanianym do ustroju, pacjenci z kamicą nerkową w wywiadzie mogą być narażeni na zwiększone ryzyko kamicy moczowej w trakcie leczenia preparatem. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych (np. zapalenie spojówek i reakcje ze strony powiek) należy rozważyć przerwanie stosowania preparatu. Istnieje możliwość nakładania się znanych ogólnoustrojowych skutków zahamowania anhydrazy węglanowej u pacjentów otrzymujących doustne inhibitory anhydrazy węglanowej i dorzolamid. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dorzolamidu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej. Należy stosować ostrożnie u pacjentów z wcześniejszymi przewlekłymi ubytkami rogówki i (lub) po zabiegu operacyjnym na gałce ocznej. Podczas stosowania preparatów hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej po zabiegach filtracyjnych opisywano przypadki odwarstwienia się naczyniówki ze zmniejszeniem ciśnienia wewnątrzgałkowego. Dorzolamidu nie przebadano u pacjentów w wieku <36 tyg. wieku płodowego i <1 tyg. życia. U pacjentów ze znaczną niedojrzałością cewek nerkowych, dorzolamid może zostać podany tylko po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, z uwagi na potencjalne ryzyko kwasicy metabolicznej. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, który może powodować podrażnienie oczu. Należy unikać kontaktu z miękkimi soczewkami kontaktowymi. Przed zastosowaniem preparatu należy usunąć soczewki kontaktowe i założyć ponownie nie wcześniej niż po 15 min. Lek zawiera chlorek benzalkoniowy, który powoduje podrażnienie oczu, objawy suchości oczu i może wpływać na film łzowy i powierzchnię rogówki. Należy stosować ostrożnie u pacjentów z zespołem suchego oka lub z uszkodzoną rogówką. Pacjentów należy monitorować w przypadku przedłużonego stosowania leku. Chlorek benzalkoniowy może być wchłaniany przez miękkie soczewki kontaktowe i może zmieniać kolor soczewek kontaktowych. Przed użyciem tego leku należy usunąć soczewki kontaktowe i umieścić je z powrotem 15 min później.
Reklama
Oftidor - ciąża
Preparatu nie należy stosować w czasie ciąży. Jeżeli w okresie karmienia piersią terapia z zastosowaniem dorzolamidu jest konieczna, nie zaleca się karmienia piersią.
Reklama
Oftidor - efekty uboczne
Bardzo często: pieczenie i kłucie. Często: ból głowy, powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, łzawienie, zapalenie spojówek, zapalenie powiek, świąd oczu, podrażnienie powiek, niewyraźne widzenie, nudności, gorzki smak w ustach, astenia/zmęczenie. Niezbyt często: zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego. Rzadko: zawroty głowy, parestezje, podrażnienie w tym zaczerwienienie, ból, tworzenie się strupów na powiekach, przejściowa krótkowzroczność (ustępująca po przerwaniu leczenia), obrzęk rogówki, hipotonia wewnątrzgałkowa, odwarstwienie się naczyniówki po zabiegach filtracyjnych, krwawienie z nosa, podrażnienie gardła, suchość w ustach, kamica moczowa, kontaktowe zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka, nadwrażliwość - podmiotowe i przedmiotowe objawy reakcji miejscowych (reakcje ze strony powiek) i uogólnione reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka i świąd, wysypka, duszność, rzadko skurcz oskrzeli. Częstość nieznana: kołatanie serca, uczucie ciała obcego w oku, duszność. Dorzolamid nie wywoływał klinicznie istotnych zaburzeń elektrolitowych.
Oftidor - interakcje
Nie przeprowadzono szczegółowych badań dotyczących interakcji z dorzolamidem. Nie stwierdzono interakcji przy jednoczesnym stosowaniu dorzolamidu z: okulistycznym roztworem tymololu, okulistycznym roztworem betaksololu i lekami stosowanymi ogólnie, w tym inhibitorami ACE, antagonistami kanału wapniowego, lekami moczopędnymi, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (w tym aspiryna i hormony np. estrogen, insulina, tyroksyna). Nie oceniono w pełni związku pomiędzy dorzolamidem, lekami zwężającymi źrenicę i agonistami receptorów adrenergicznych w trakcie leczenia jaskry.
Oftidor - dawkowanie
Dospojówkowo. Dorośli. W monoterapii: 1 kropla do chorego oka (oczu) 3 razy na dobę. W leczeniu wspomagającym, wraz z innym okulistycznym lekiem β-adrenolitycznym: 1 kropla dorzolamidu do chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. Chcąc zastąpić dorzolamidem inny okulistyczny preparat przeciwjaskrowy, należy przerwać leczenie tym lekiem i rozpocząć stosowanie dorzolamidu w dniu następnym. Podczas jednoczesnego stosowania kilku okulistycznych preparatów należy zachowywać co najmniej 10 min. przerwy między zakraplaniem kolejnych leków. Dostępne dane kliniczne dotyczące stosowania dorzolamidu 3 razy na dobę u dzieci są ograniczone. Sposób podania. Po zakropleniu delikatnie zamknąć oko i ucisnąć opuszkiem palca wewnętrzny kącik chorego oka u nasady nosa. Utrzymać ucisk przez 1 minutę, mając oko zamknięte. Pozwoli to zminimalizować ryzyko przedostania się leku do całego organizmu.
Oftidor - uwagi
Możliwe działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i zaburzenia widzenia mogą wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
