Reklama
Pamidronat-ratiopharm - skład
1 ml koncentratu do sporz. roztworu do infuzji zawiera 3 mg pamidronianu disodowego.
Reklama
Pamidronat-ratiopharm - działanie
Silny inhibitor osteoklastycznej resorpcji tkanki kostnej. In vitro wiąże się silnie z kryształkami hydroksyapatytu i hamuje zarówno formowanie się, jak i rozpuszczanie tych kryształków. Hamowanie osteoklastycznej resorpcji tkanki kostnej in vivo, może być przynajmniej częściowo zależne od wiązania się preparatu z mineralnymi składnikami tkanki kostnej. Pamidronian hamuje dostęp prekursorów osteoklastów do kości. Jednak zasadniczy sposób działania in vitro i in vivo zależy od miejscowego i bezpośredniego hamowania resorpcji przez związane z tkanką kostną bisfosfoniany. U pacjentów z hiperkalcemią w przebiegu choroby nowotworowej lek powoduje zmniejszenie stężenia wapnia i fosforanów we krwi oraz zmniejszenie wydalania w moczu wapnia, fosforanów i hydroksyproliny. Przez zmniejszenie stężenia wapnia we krwi, lek poprawia przesączanie kłębuszkowe i zmniejsza zwiększone stężenie kreatyniny we krwi. Stężenie pamidronianu we krwi zwiększa się gwałtownie po rozpoczęciu infuzji i zmniejsza się gwałtownie po jej zakończeniu. T0,5 we krwi wynosi 0,8 h. Stężenie leku w stanie stacjonarnym występuje w czasie infuzji trwającej przynajmniej 2-3 h. Lek prawdopodobnie nie podlega przemianom metabolicznym. Po infuzji dożylnej ok. 20-55% dawki jest wydalane z moczem w ciągu 72 h w postaci niezmienionej. Pozostała część dawki jest zatrzymywana w organizmie. Wydalanie leku z moczem przebiega dwustopniowo z okresami półtrwania wynoszącymi odpowiednio 1,6 i 27 h.
Reklama
Pamidronat-ratiopharm - wskazania
Hiperkalcemia w przebiegu chorób nowotworowych. Zmiany osteolityczne u pacjentów z przerzutami nowotworowymi do kości w przebiegu raka piersi, w połączeniu ze swoistym leczeniem guza i w szpiczaku mnogim w stadium III.
Reklama
Pamidronat-ratiopharm - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pamidronian lub inne bisfosfoniany lub którąkolwiek substancje pomocniczą. Okres karmienia piersią.
Reklama
Pamidronat-ratiopharm - ostrzeżenia
Leku nie należy podawać z innymi bisfosfonianami. Leku nie należy podawać w postaci jednorazowego, szybkiego wstrzyknięcia (bolusa) z powodu ryzyka wystąpienia ciężkich reakcji miejscowych i zakrzepowego zapalenia żył. Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u pacjentów poniżej 18 lat. Jeśli u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny we krwi: >5 mg/dl u pacjentów z hiperkalcemią wywołaną przez nowotwór lub >2 mg/dl u pacjentów ze szpiczakiem mnogim) potencjalne korzyści z leczenia przewyższają ryzyko, należy ostrożnie stosować pamidronian i kontrolować czynność nerek oraz bilans płynów. Jeśli podczas leczenia pamidronianem wystąpi pogorszenie czynności nerek, należy odstawić infuzję. Doświadczenia dotyczące stosowania pamidronianu u pacjentów hemodializowanych są bardzo ograniczone. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Celem przywrócenia diurezy pacjentów należy odpowiednio nawadniać przez cały okres leczenia, jednakże należy unikać przewodnienia chorych (szczególnie pacjentów z chorobami serca oraz w podeszłym wieku). Pacjenci po przebytej operacji tarczycy mogą być szczególnie podatni na rozwój hipokalcemii spowodowanej względną niedoczynnością przytarczyc. Donoszono o przypadkach martwicy kości szczęki u pacjentów z nowotworem, u których stosowano pamidronian. Wystąpienie tego działania niepożądanego było na ogół związane z ekstrakcją zęba lub miejscowym zapaleniem (z zapaleniem szpiku włącznie). Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów ze współistniejącymi czynnikami ryzyka (np. chemioterapia, radioterapia, niedokrwistość, stosowanie kortykosteroidów, niewłaściwa higiena jamy ustnej), należy rozważyć wykonanie badania stomatologicznego wraz z zastosowaniem odpowiedniej profilaktyki stomatologicznej. U pacjentów tych, jeśli to możliwe, należy unikać inwazyjnych zabiegów stomatologicznych w trakcie leczenia pamidronianem, gdyż w przypadku rozwinięcia się martwicy kości szczęki chirurgiczne zabiegi stomatologiczne mogą prowadzić do zaostrzenia stanu.
Reklama
Pamidronat-ratiopharm - ciąża
Nie stosować w ciąży z wyjątkiem hiperkalcemii zagrażającej życiu. W czasie terapii karmienie piersią jest przeciwwskazane.
Reklama
Pamidronat-ratiopharm - efekty uboczne
Bardzo często (>1/10): hipokalcemia, hipofosfatemia, gorączka, objawy grypopodobne z towarzyszącym złym samopoczuciem, dreszczami, zmęczeniem i zaczerwienieniem skóry. Często (>1/100, <1/10): limfocytopenia, hipomagnezemia, ból głowy, nudności, wymioty, przemijające bóle kości, stawów i mięśni, ból uogólniony, reakcje w miejscu podania, takie jak ból, wysypka, obrzęk, stwardnienie, zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył. Niezbyt często (>1/1000, <1/100): niedokrwistość, leukopenia, reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne, skurcz oskrzeli, duszność, obrzęk naczynioruchowy), hiperkaliemia, hipokaliemia, hipernatremia, hipokalcemia objawowa (parestezje, tężyczka), niepokój psychoruchowy, dezorientacja, zawroty głowy, bezsenność, letarg, niedociśnienie lub nadciśnienie tętnicze, utrata apetytu, ból brzucha, biegunka, zaparcia, niestrawność, kurcze mięśni, wysypka, świąd. Rzadko (>1/10 000, <1/1000): zapalenie błony naczyniowej oka (tęczówki, ciałka rzęskowego), zapalenie twardówki, zapalenie nadtwardówki, zapalenie spojówek, pogorszenie czynności nerek u pacjentów ze szpiczakiem mnogim i u pacjentów z chorobą nerek, ogniskowe i segmentowe stwardnienie kłębuszków nerkowych (w tym odmiana z zapadaniem się naczyń włosowatych), zespół nerczycowy, zaburzenia czynności cewek nerkowych, zaburzenia czynności kłębuszków nerkowych, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek. Bardzo rzadko (<1/10 000): trombocytopenia, wstrząs anafilaktyczny, uaktywnienie zakażenia wirusem opryszczki i półpaśca, drgawki, omamy, widzenie w żółtych barwach, zapalenie tkanek oczodołu, zaostrzenie chorób serca (niewydolność lewokomorowa, zastoinowa niewydolność serca) z dusznością i obrzękiem płuc z powodu nadmiernego nawodnienia, zapalenie błony śluzowej żołądka, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, martwica kości (w tym kości szczęki), krwiomocz, ostra niewydolność nerek, pogorszenie czynności nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.
Pamidronat-ratiopharm - interakcje
Nie obserwowano interakcji pomiędzy pamidronianem a lekami powszechnie stosowanymi w terapii nowotworów. Nie należy stosować leku z innymi bisfosfonianami. Pamidronian oraz kalcytonina lub mitramycyna stosowane jednocześnie u pacjentów z ciężką hiperkalcemią działały synergicznie, co prowadziło do szybszego zmniejszania stężenia wapnia we krwi. Należy zachować ostrożność podczas podawania pamidronianu z innymi potencjalnie nefrotoksycznymi lekami. Ze względu na to, że pamidronian wiąże się z tkanką kostną, teoretycznie może wpływać na wynik badania scyntygraficznego kości.
Pamidronat-ratiopharm - dawkowanie
Lek podawać w powolnej infuzji dożylnej. Przed użyciem zawsze należy rozcieńczyć preparat, używając 0,9% roztworu NaCl lub 5% roztworu glukozy. Szybkość wlewu nie powinna być większa niż 60 mg/h (1 mg/min), a stężenie pamidronianu disodowego w płynie infuzyjnym nie może być większe niż 90 mg/250 ml. Dawkę 90 mg należy podawać w 250 ml płynu infuzyjnego, w infuzji trwającej 2 h. Jednakże u pacjentów ze szpiczakiem mnogim i u pacjentów z hiperkalcemią w przebiegu chorób nowotworowych, nie zaleca się stosowania dawki większej niż 90 mg/500 ml w infuzji trwającej ponad 4 h. W celu zminimalizowania reakcji w miejscu podania kaniulę należy ostrożnie wprowadzić do żyły o stosunkowo dużych rozmiarach. Hiperkalcemia w przebiegu chorób nowotworowych - całkowita dawka pamidronianu disodowego, którą należy podać w trakcie jednej kuracji zależy od początkowego stężenia wapnia w surowicy krwi. Przy stężeniu wapnia w surowicy wynoszącym do 3 mmol/l zalecana dawka całkowita wynosi 15-30 mg, przy stężeniu 3,0 - 3,5 mmol/l zalecana dawka całkowita wynosi 30-60 mg, przy stężeniu 3,5 - 4,0 mmol/l zalecana dawka całkowita wynosi 60-90 mg, a przy stężeniu > 4,0 mmol/l zalecana dawka całkowita wynosi 90 mg. Całkowita dawka pamidronianu sodu może być podana zarówno w pojedynczej infuzji, jak również w kilku infuzjach w ciągu 2 do 4 kolejnych dni. Maksymalna dawka leku na pełną kurację wynosi 90 mg, zarówno w cyklu początkowym jak i kolejnych cyklach powtarzanych. Istotne zmniejszenie stężenie wapnia we krwi występuje zazwyczaj w ciągu 24 do 48 h po podaniu leku, a normalizacja stężenia wapnia występuje zazwyczaj w ciągu 3 do 7 dni. Jeżeli nie osiągnie się normalizacji stężenia wapnia we krwi w tym czasie, można podać kolejne dawki leku. Zaleca się, aby przed rozpoczęciem terapii i w jej trakcie nawodnić pacjentów podając 0,9% roztwór chlorku sodu. Zmiany osteolityczne w przebiegu nowotworu piersi - zalecana dawka wynosi 90 mg co 4 tyg. Dawkę preparatu można podawać także co 3 tyg., zgodnie z planowanym podaniem chemioterapii. Zmiany osteolityczne u chorych na szpiczaka mnogiego - zalecana dawka leku wynosi 90 mg co 4 tyg.
U pacjentów z łagodnymi (klirens kreatyniny 61 - 90 ml/min) do umiarkowanych (klirens kreatyniny 30 - 60 ml/min) zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczne dostosowanie dawki, natomiast nie należy przekraczać szybkości infuzji 90 mg/4 h. Leku nie należy podawać pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), z wyjątkiem przypadków zagrażającej życiu hiperkalcemii spowodowanej guzem, u których korzyść kliniczna leczenia przewyższa potencjalne ryzyko. Nie jest konieczne dostosowywanie dawki leku u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby.
Pamidronat-ratiopharm - uwagi
W trakcie terapii należy kontrolować stężenia elektrolitów, wapnia i fosforanów we krwi. U pacjentów z niedokrwistością, leukopenią lub małopłytkowością należy wykonywać regularne badania krwi. Należy kontrolować standardowe wskaźniki laboratoryjne (stężenie kreatyniny w surowicy i azot mocznikowy - BUN) oraz okresowo objawy kliniczne czynności nerek, szczególnie u pacjentów otrzymujących długotrwale częste wlewy pamidronianu disodu oraz u pacjentów z współistniejącą chorobą nerek lub ze skłonnością do wystąpienia zaburzeń czynności nerek (np. pacjenci ze szpiczakiem mnogim i/lub hiperkalcemią wywołaną chorobą nowotworową). Preparat zawiera <1 mmol sodu w maksymalnej dawce (90 mg). Preparat może powodować senność i zawroty głowy, przez co może upośledzać sprawność psychofizyczną.
