Reklama
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - skład
1 l roztworu zawiera: 5,5 g chlorku sodu, 0,45 g chlorku potasu i 6,8 g trójwodnego octanu sodu. Stężenie jonów: 144,08 mmol/l Na+, 6,04 mmol/l K+, 49,96 mmol/l CH3COO-, 100,15 mmol/l Cl-.
Reklama
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - działanie
Izotoniczny roztwór elektrolitowy o składzie jonowym podobnym do składu soku jelitowego. Roztwór jest wskazany do stosowania zwłaszcza w uzupełnianiu niedoborów sodu. Roztwór zawiera jony potasu, ale ich stężenie nie jest wystarczające do pokrycia zapotrzebowania organizmu na ten pierwiastek. Anion octanowy jest w organizmie szybko metabolizowany do anionu HCO3-. Przyłącza wolny jon H+ i w ten sposób działa skutecznie w kwasicy metabolicznej.
Reklama
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - wskazania
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny jest stosowany w przypadku: niedoborów elektrolitowych spowodowanych biegunką z odwodnieniem, utratą płynów na skutek przetoki żołądkowej, żółciowej, jelitowej i okrężniczej, nieznacznej kwasicy metabolicznej.
Reklama
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niewydolność krążenia. Niewydolność nerek z bezmoczem. Przewodnienie. Ciężka kwasica metaboliczna. Hipernatremia. Hiperchloremia. Hiperkaliemia.
Reklama
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - ostrzeżenia
Płyn nie jest wskazany do stosowania w leczeniu zasadowicy hipochloremicznej-hipokaliemicznej i należy go stosować z ostrożnością u pacjentów z zasadowicą hipochloremiczno-hipokaliemiczną (np. spowodowaną długotrwałymi wymiotami, zwężeniem odźwiernika, długotrwałym odsysaniem przez sondę nosowo-żołądkową). Chociaż stężenie potasu w preparacie jest podobne do stężenia w osoczu, jest ono niewystarczające do osiągnięcia odpowiedniego stężenia w przypadku ciężkiego niedoboru potasu, w związku z tym, nie należy stosować tego preparatu do korygowania ciężkiego niedoboru potasu. Płyn jelitowy nie jest wskazany w leczeniu podstawowym ciężkiej kwasicy metabolicznej. Podczas stosowania innych preparatów zawierających elektrolity zgłaszano występowanie reakcji nadwrażliwości/reakcji na infuzję, w tym reakcji anafilaktoidalnych. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy przedmiotowe lub podmiotowe reakcji nadwrażliwości, należy natychmiast przerwać infuzję. W zależności od objawów klinicznych, należy zastosować odpowiednie postępowanie lecznicze. W zależności od objętości i szybkości infuzji, dożylne podanie preparatu może powodować przeciążenie płynami i(lub) przedawkowanie składników prowadzące do przewodnienia/hiperwolemii i na przykład stanów zastoinowych, w tym obrzęku płuc; klinicznie istotne zaburzenia elektrolitowe i zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Ryzyko wystąpienia stanów związanych z rozcieńczeniem jest odwrotnie proporcjonalne do stężenia elektrolitów w preparacie. Ryzyko przeciążenia składnikami preparatu prowadzące do stanów zastoinowych jest wprost proporcjonalne do stężenia elektrolitów w roztworze. Ocena kliniczna i okresowe badania laboratoryjne mogą być konieczne do kontroli zmian równowagi płynów, stężenia elektrolitów i równowagi kwasowo-zasadowej w trakcie długotrwałego leczenia pozajelitowego lub w przypadku, gdy stan pacjenta lub szybkość podawania uzasadniają taką ocenę. Płyn jelitowy należy podawać ze szczególną ostrożnością pacjentom z zasadowicą lub ryzykiem zasadowicy, podany w zbyt dużej ilości może powodować zasadowicę metaboliczną. Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z hiperwolemią. Płyn jelitowy należy podawać ze szczególną ostrożnością pacjentom w stanach powodujących zatrzymywanie sodu, przeciążenie płynami i obrzęki, np. u pacjentów z pierwotnym lub wtórnym hiperaldosteronizmem (powiązanym np. z nadciśnieniem, zastoinową niewydolnością serca, zwężeniem tętnicy nerkowej lub marskością nerek) lub w stanie przedrzucawkowym. Preparat nie zawiera wapnia, a zwiększenie pH spowodowane działaniem alkalizującym płynu może powodować zmniejszenie stężenia zjonizowanego wapnia (niezwiązanego z białkami). Należy zachować ostrożność u pacjentów z hipokalcemią. Preparat nie zawiera magnezu, a zwiększenie pH spowodowane działaniem alkalizującym płynu może powodować zmniejszenie stężenia zjonizowanego magnezu (niezwiązanego z białkami), należy zachować szczególną ostrożnością u pacjentów z hipomagnezemią. Płyn należy podawać ze szczególną ostrożnością pacjentom w stanach predysponujących do hiperkaliemii (jak ciężka niewydolność nerek lub niedoczynność kory nadnerczy, ostre odwodnienie, ciężki uraz tkanek lub poparzenia) oraz u pacjentów z chorobami serca. Należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek. U tych pacjentów podanie preparatu może prowadzić do zatrzymania sodu i (lub) potasu. Kontrola kliniczna zależy od stanu klinicznego pacjenta i powinna obejmować określenie równowagi wodno-elektrolitowej (stężenia elektrolitów) oraz ilości moczu wydalanego przez pacjenta. Nie przeprowadzono odpowiednich kontrolowanych badań klinicznych w celu ustalenia bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży. Przy wyborze roztworu do infuzji, objętości i szybkości infuzji dla pacjentów w podeszłym wieku należy wziąć pod uwagę, że w tej grupie częściej występują choroby serca, nerek, wątroby lub równocześnie stosowane są inne preparaty.
Reklama
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - ciąża
Ze względu na brak danych dotyczących stosowania roztworu w okresie ciąży i karmienia piersią, należy rozważyć potencjalne ryzyko i korzyści w każdym indywidualnym przypadku przed zastosowaniem preparatu.
Reklama
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - efekty uboczne
Częstość nieznana: reakcje anafilaktoidalne, pokrzywka, hiperkaliemia, tachykardia, kołatanie serca, niedociśnienie tętnicze, przekrwienie, duszność, świst krtaniowy, piloerekcja, zimne poty, ból w miejscu podania, uczucie pieczenia, ból w klatce piersiowej, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, osłabienie, złe samopoczucie, obrzęk obwodowy, gorączka, dreszcze, zaczerwienienie, zwiększenie liczby oddechów.
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - interakcje
Zaleca się ostrożność podczas podawania preparatu pacjentom leczonym lekami, które mogą powodować zwiększenie ryzyka zatrzymania sodu i wody, jak kortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki blokujące receptory alfa-adrenergiczne i karbenoksolon. Zaleca się ostrożność podczas podawania preparatu pacjentom leczonym lekami, których wydalanie przez nerki zależy od pH. W związku z działaniem alkalizującym (powstawanie wodorowęglanu), roztwór może wpływać na wydalanie takich leków. Klirens nerkowy leków o odczynie kwaśnym jak, salicylany, barbiturany i lit może być zwiększony. Klirens nerkowy leków o odczynie zasadowym jak sympatykomimetyki (np. efedryna, pseudoefedryna), chinidyna lub siarczan dekstroamfetaminy (deksamfetaminy) może być zmniejszony. Ze względu na zawartość potasu roztwór należy podawać z ostrożnością u pacjentów leczonych środkami, które mogą powodować hiperkaliemię lub zwiększać ryzyko hiperkaliemii, takimi jak leki moczopędne oszczędzające potas (amiloryd, spironolakton, triamteren), inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), antagoniści receptora angiotensyny II, glikozydy nasercowe, aminoglikozydy, leki przeciwcholinergiczne, niesterydowe leki przeciwzapalne lub leki immunosupresyjne, jak takrolimus i cyklosporyna. Zaleca się ostrożność podczas podawania preparatu i innych leków, ze względu na pH oraz stężenie jonów sodu, jonów chlorkowych oraz jonów potasu. Roztwór należy podawać z preparatami, które wykazują zgodność fizyczną i chemiczną z tym roztworem.
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - dawkowanie
Dożylnie. Dawkowanie, szybkość i czas podawania są ustalane indywidualnie i zależą od wskazania do stosowania, wieku, masy ciała, stanu klinicznego pacjenta oraz stosowanego równocześnie leczenia, a także klinicznej odpowiedzi pacjenta na leczenie oraz wyników laboratoryjnych badań diagnostycznych. Sposób podania. Szybkość infuzji wynosi zazwyczaj 10 ml/min. Maks. dawka wynosi 2000 ml/dobę. Niemowlęta: należy podawać jednocześnie z 5% roztworem glukozy w stosunku 1:1. Jeśli wygląd roztworu i pojemnika na to pozwala, preparat przed podaniem należy ocenić wizualnie, czy nie zawiera widocznych cząstek lub nie nastąpiła zmiana barwy. Nie należy podawać, jeśli roztwór nie jest przezroczysty lub opakowanie jest uszkodzone. Podczas wprowadzania dodatkowych substancji do roztworu musi być stosowana technika aseptyczna. Roztwór po dodaniu dodatkowych substancji musi być dokładnie wymieszany. Nie należy przechowywać roztworów, do których dodano dodatkowe substancje.
Płyn jelitowy zapobiegawczy izotoniczny Baxter - uwagi
Podczas podawania płynu zaleca się kontrolowanie parametrów gospodarki wodno-elektrolitowej oraz ilości wydalanego moczu.
