Reklama
Prazigast - skład
1 fiolka zawiera 40 mg omeprazolu w postaci soli sodowej.
Reklama
Prazigast - działanie
Inhibitor pompy protonowej (H+/K+- ATP-azy) w komórkach okładzinowych żołądka. Dożylne podanie zapewnia szybkie i skuteczne hamowanie wydzielania kwasu solnego zarówno podstawowe, jak i stymulowane (niezależnie od rodzaju bodźca pobudzającego). Pojedyncze wstrzyknięcie dożylne dawki 40 mg ma prawie taki sam wpływ na wydzielanie kwasu solnego dziennie, co wielokrotnie podawana jednorazowa dzienna dawka doustna 20 mg. Omeprazol w około 95% wiąże się z białkami osocza. Jest całkowicie metabolizowany, głównie w wątrobie przez enzym CYP2C19. T0,5 wynosi średnio 40 min. Prawie 80% dawki jest wydalane w postaci metabolitów z moczem, pozostałe 20% - z kałem. U pacjentów w podeszłym wieku biodostępność omeprazolu w niewielkim stopniu zwiększa się, natomiast szybkość eliminacji zmniejsza się. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek stała eliminacji leku zmniejsza się jednocześnie ze stopniem zaburzenia czynności nerek. Przy przewlekłej niewydolności wątroby okres półtrwania wydłuża się do około 3 h, a biodostępność może być wówczas większa niż 90%. U niewielkiej grupy pacjentów z genami kodującymi nieczynne enzymy CYP2C19 obserwowano zmniejszenie eliminacji leku, końcowy okres półtrwania fazy eliminacji może wydłużyć się 3-krotnie w porównaniu z prawidłowymi wartościami.
Reklama
Prazigast - wskazania
Leczenie hamujące wydzielanie kwasu solnego w żołądku u ciężko chorych pacjentów, u których niewskazane jest leczenie doustne, z chorobami takimi jak: refluksowe zapalenie przełyku, owrzodzenie dwunastnicy lub łagodne owrzodzenie żołądka, zespół Zollingera-Ellisona.
Reklama
Prazigast - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na omeprazol lub inne składniki leku. Jednoczesne stosowanie z atazanawirem.
Reklama
Prazigast - ostrzeżenia
Doświadczenie dotyczące stosowania leku u dzieci jest ograniczone. Leku nie należy stosować u dzieci do ukończenia 1 rż., ze względu na brak danych. U pacjentów z chorobą wrzodową w razie konieczności należy ustalić, czy nie ma zakażenia Helicobacter pylori, u pacjentów z dodatnim wynikiem badania należy w miarę możliwości doprowadzić do eliminacji bakterii stosując leczenie eradykacyjne. W razie podejrzenia owrzodzenia żołądka, przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć nowotwór złośliwy, leczenie może złagodzić objawy i opóźnić rozpoznanie. Rozpoznanie refluksowego zapalenia przełyku należy potwierdzić badaniem endoskopowym. Podczas leczenia występuje niewielkie zwiększenie ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego bakteriami Salmonella i Campylobacter. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy w trakcie leczenia okresowo kontrolować aktywność enzymów wątrobowych. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. W trakcie stosowania nieiniekcyjnych postaci omeprazolu opisywano wystąpienie ślepoty i głuchoty - zaleca się kontrolowanie narządu wzroku i słuchu. Preparat zawiera poniżej 1 mmola sodu (23 mg) na dawkę, co kwalifikuje go jako "lek wolny od sodu".
Reklama
Prazigast - ciąża
Lek należy zlecać w czasie ciąży tylko w razie jednoznacznych wskazań. Dotychczasowe doświadczenie nie wskazuje na zwiększone ryzyko wad wrodzonych lub innych niepożądanych działań omeprazolu w ciąży lub u nienarodzonego dziecka. Omeprazol przenika do mleka matki, podczas podejmowania decyzji o kontynuowaniu karmienia piersią lub leczeniu omeprazolem należy rozważyć korzyści wynikające z karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści wynikające z leczenia dla kobiety.
Reklama
Prazigast - efekty uboczne
Często: biegunka, zaparcie, ból brzucha, nudności/ wymioty, wzdęcia; ból głowy, zawroty głowy, senność, bezsenność, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego. Niezbyt często: parestezje, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; osutka i (lub) świąd, pokrzywka; złe samopoczucie. Rzadko: suchość w jamie ustnej, kandydoza jamy ustnej i przewodu pokarmowego, brązowo-czarne przebarwienie języka, zapalenie trzustki; odwracalne splątanie, pobudzenie, agresywność, depresja i omamy, szczególnie u pacjentów w ciężkim stanie; ginekomastia; leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza, pancytopenia, anemia hemolityczna, encefalopatia u pacjentów z istniejącą uprzednio ciężką niewydolnością wątroby, zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez niej, niewydolność wątroby; osłabienie mięśni, ból mięśni, bóle stawów; nadwrażliwość na światło, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, łysienie; reakcje nadwrażliwości jak obrzęk naczynioruchowy, gorączka, skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie nerek, wstrząs anafilaktyczny; nasilone pocenie się, obrzęki obwodowe, zaburzenia widzenia, zaburzenia smaku, hiponatremia. W pojedynczych przypadkach odnotowano nieodwracalne zaburzenia widzenia u pacjentów w bardzo ciężkim stanie, otrzymujących lek w dużych dawkach. Ponadto zgłaszano przypadki głuchoty i ślepoty.
Prazigast - interakcje
Jednoczesne stosowania omeprazolu z atazanawirem jest przeciwwskazane. Należy unikać jednoczesnego stosowania z ketokonazolem i itrakonazolem, gdyż omeprazol może zmniejszać wchłanianie tych leków. Należy zachować ostrożność podczas leczenia skojarzonego z digoksyną, ze względu na możliwe zwiększenie jej stężenia. Omeprazol może hamować izoenzymy CYP2C19 i CYP2C9, co może powodować zwiększenie stężenia w osoczu innych leków metabolizowanych przez te enzymy (diazepam, triazolam , flurazepam, fenytoina, warfaryna). W czasie rozpoczynania i kończenia leczenia omeprazolem, zaleca się okresowe kontrolowanie pacjentów otrzymujących warfarynę lub fenytoinę; konieczne może być dostosowanie dawki warfaryny lub fenytoiny. Inne leki, których może to dotyczyć to heksobarbital, cytalopram, imipramina, klopramina. Omeprazol może hamować metabolizm wątrobowy disulfiramu. Omeprazol może zwiększać stężenie cyklosporyny i takrolimusu, stąd zaleca się ostrożność podczas leczenia skojarzonego. W czasie jednoczesnego stosowania z klarytromycyną, stężenia leków w osoczu zwiększają się. Omeprazol może osłabiać wchłanianie witaminy B12 przyjmowanej doustnie, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów z małym stężeniem podstawowym witaminy B12 leczonych długotrwale omeprazolem. Nie należy stosować omeprazolu w skojarzeniu z zielem dziurawca. Brak jest dowodów na istnienie interakcji z kofeiną, propranololem, teofiliną, metoprololem, lidokainą, chinidyną, fenacetyną, estradiolem, środkami zobojętniającymi kwas żołądkowy. Picie alkoholu nie ma wpływu na wchłanianie omeprazolu. Przed rozpoczęciem leczenia worykonazolem zaleca się zmniejszenie dawki omeprazolu o połowę.
Prazigast - dawkowanie
Dożylnie. Dorośli. Leczenie pacjentów, u których niewskazane jest leczenie doustne (np. pacjentów w ciężkim stanie z refluksowym zapaleniem przełyku, owrzodzeniem dwunastnicy lub żołądka): 40 mg raz na dobę przez okres do 5 dni. Zespół Zollingera-Ellisona: 60 mg raz na dobę lub dawka większa podana w postaci dwóch infuzji (doświadczenie kliniczne jest ograniczone). Nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku i z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wystarczająca może być dawka dobowa wynosząca 10-20 mg. Dzieci (doświadczenie dotyczące stosowania jest ograniczone), ≥ 1 rż. (10-20 kg mc.): 10-20 mg raz na dobę; ≥ 2 rż. (>20 kg mc.): 20-40 mg raz na dobę.
Lek należy rozpuszczać wyłącznie w 100 ml roztworu glukozy do infuzji - nie należy stosować innych roztworów do infuzji dożylnej. Preparat stosować natychmiast po odtworzeniu roztworu (tj. w ciągu 6h). Podawanie leku powinno trwać 20-30 min.
Prazigast - uwagi
Przy wystąpieniu działań niepożądanych dotyczących ośrodkowego układu nerwowego zaleca się zachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
