Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Renazol

Spis treści

Reklama

Renazol - skład

1 kaps. zawiera 30 mg lanzoprazolu.

Reklama

Renazol - działanie

Lek hamujący wydzielanie kwasu solnego w komórkach okładzinowych żołądka w wyniku wybiórczego blokowania aktywności H+/K+-ATP-azy (tzw. pompy protonowej). Działanie leku zależy od dawki i prowadzi do zahamowania zarówno wydzielania podstawowego, jak i wydzielania stymulowanego. Po podaniu doustnym lek szybko wchłania się z jelita cienkiego, osiągając maksymalne stężenie we krwi w ciągu 1,5-2 h. Biodostępność wynosi  80-90%, pokarm spowalnia wchłanianie leku i zmniejsza biodostępność. W około 95% wiąże się z białkami osocza. Lanzoprazol jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie do nieczynnych związków. T0,5 wynosi 1-2 h. 15-50% metabolitów jest wydalanych z moczem, pozostała część z kałem.

Reklama

Renazol - wskazania

Choroba wrzodowa dwunastnicy i żołądka, refluksowe zapalenie przełyku, długotrwała profilaktyka refluksowego zapalenia przełyku. W terapii skojarzonej z antybiotykami: eradykacja Helicobacter pylori oraz zapobieganie nawrotom wrzodów trawiennych, wywoływanych przez Helicobacter pylori. Zespół Zollingera-Ellisona.

Reklama

Renazol - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Leku nie powinni stosować pacjenci z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy. Nie zaleca się stosowania u dzieci (brak wystarczających danych klinicznych).

Reklama

Renazol - ostrzeżenia

Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby - nie stosować. Jeżeli podczas długotrwałego (> 1 roku) stosowania lanzoprazolu wystąpią zaburzenia widzenia należy przerwać leczenie i zalecić kontrolę okulistyczną. Inhibitory pompy protonowej, szczególnie stosowane w dużych dawkach oraz w długotrwałej terapii (>1 roku), mogą nieznacznie zwiększać ryzyko występowania złamań kości biodrowej, kości nadgarstka i kręgosłupa, szczególnie u osób w podeszłym wieku lub u pacjentów z innymi rozpoznanymi czynnikami ryzyka. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia osteoporozy powinni otrzymać opiekę zgodnie z obecnymi wytycznymi klinicznymi oraz przyjmować odpowiednią dawkę witaminy D oraz wapnia. U pacjentów, u których przypuszcza się, że leczenie będzie długotrwałe lub przyjmujących inhibitory pompy protonowej łącznie z digoksyną lub innymi lekami mogącymi wywołać hipomagnezemię (np. diuretyki), należy rozważyć pomiar stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami pompy protonowej oraz okresowe pomiary w trakcie leczenia.

Reklama

Renazol - ciąża

Ze względu na brak badań klinicznych nie zaleca się stosowania w ciąży i okresie karmienia piersią.

Reklama

Renazol - efekty uboczne

Często: wymioty, nudności, biegunka, zaparcie, ból brzucha, wzdęcie z oddawaniem wiatrów, niestrawność; wysypka, pokrzywka, świąd; ból i zawroty głowy; zmęczenie. Niezbyt często: suchość w jamie ustnej lub gardle, jadłowstręt; zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; złamania kości nadgarstka, biodrowej lub kręgosłupa; zaburzenia smaku. Rzadko: zapalenie trzustki, kandydoza przełyku, zapalenie języka; rumień wielopostaciowy, wybroczyny, wypadanie włosów, nadmierna potliwość, plamica; depresja, omamy, splatanie, bezsenność lub senność, ospałość, zawroty głowy, drżenie i parestezje, niepokój ruchowy; zapalenie wątroby, żółtaczka; śródmiąższowe zapalenie nerek; trombocytopenia, eozynofilia, pancytopenia, niedokrwistość, leukopenia; kołatanie serca, ból w klatce piersiowej; obrzęki obwodowe; bóle mięśni i stawów; zaburzenia widzenia; obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, gorączka. Bardzo rzadko: zapalenie okrężnicy, zapalenie jamy ustnej, czarne zabarwienie języka; zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka; agranulocytoza; ginekomastia, mlekotok; wstrząs anafilaktyczny, impotencja, złe samopoczucie; zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów. Częstość nieznana: hipomagnezemia.

Renazol - interakcje

Leki hamujące cytochrom CYP2C19 (np. fluwoksamina) mogą zwiększać, a leki hamujące cytochrom CYP3A4 (ketokonazol, itrakonazol, inhibitory proteazy, antybiotyki makrolidowe) mogą znacznie zwiększać stężenie lanzoprazolu we krwi. Lanzoprazol może zmniejszać dostępność biologiczną leków, których wchłanianie zależy od pH soku żołądkowego (np. ketokonazol, itrakonazol). Może wydłużać czas eliminacji leków metabolizowanych w wątrobie przez układu cytochromu P-450 (digoksyna, takrolismus, fenytoina, warfaryna), zaleca się monitorowanie stężenia tych leków we krwi i w razie konieczności zmniejszenie dawek. Lanzoprazol może zwiększać stężenie karbamazepiny, natomiast karbamazepina może zmniejszać stężenie lanzoprazolu we krwi. Lanzoprazol zmniejsza stężenie teofiliny we krwi. Leki zobojętniające sok żołądkowy oraz sukralfat mogą zmniejszać biodostępność lanzoprazolu - lanzoprazol należy zażywać 1 h przed lub po przyjęciu tych leków. Jednoczesne stosowanie lanzoprazolu i klarytromycyny powoduje zwiększenie stężenia obu leków we krwi. Po podaniu lanzoprazolu i amoksycyliny stwierdzono spowolnienie wychwytu amoksycyliny. Nie wykazano klinicznie istotnych interakcji pomiędzy lanzoprazolem i diazepamem.

Renazol - dawkowanie

Doustnie. Dorośli: choroba wrzodowa dwunastnicy: 30 mg raz na dobę przez 2 tygodnie, w razie konieczności kontynuować przez kolejne 2 tygodnie; choroba wrzodowa żołądka: 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie, w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tygodnie; refluksowe zapalenie przełyku: 30 mg raz na dobę przez 4 tygodnie, w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tygodnie; profilaktyka refluksowego zapalenia przełyku: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności zwiększyć dawkę do 30 mg. Eradykacja Helicobacter pylori: 30 mg 2 razy na dobę przez 7 dni w połączeniu z leczeniem przeciwbakteryjnym (amoksycylina 1 g 2 razy na dobę i klarytromycyna 500 mg 2 razy na dobę lub klarytromycyna 250 mg 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę lub amoksycylina 1 g 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę). Zespół Zollingera-Ellisona: indywidualnie, 60-180 mg na dobę, nie jest określony maksymalny okres stosowania leku, dobową dawkę większą niż 120 mg należy podawać w dawkach podzielonych. U pacjentów z niewydolnością nerek, łagodną niewydolnością wątroby lub w podeszłym wieku nie przekraczać dawki 30 mg na dobę, u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby nie przekraczać dawki 15 mg na dobę. Nie stosować terapii skojarzonej z klarytromycyną u pacjentów z niewydolnością wątroby. Kapsułki należy przyjmować w całości, przed posiłkiem (najlepiej na czczo).

Renazol - uwagi

Przed rozpoczęciem leczenie należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby. Preparat może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.


Podobne leki
Controloc
Gasec-20 Gastrocaps
Helicid
Lanzul

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!