Reklama
Skład leku Sirdalud
1 tabl. (podzielna) zawiera 4 mg tyzanidyny w postaci chlorowodorku. Lek zawiera laktozę. Tabl. można podzielić na dwie równe części.
1 kaps. o zmodyfikowanym uwalnianiu (MR) zawiera 6 mg tyzanidyny w postaci chlorowodorku.
Reklama
Działanie leku Sirdalud
Lek o ośrodkowym działaniu zmniejszającym napięcie mięśni szkieletowych. Głównym miejscem działania tyzanidyny jest rdzeń kręgowy, gdzie poprzez stymulację presynaptycznych receptorów 2; hamuje uwalnianie aminokwasów pobudzających receptory N-metylo-D-asparaginianowe (NMDA). Zahamowanie sygnałów polisynaptycznych na poziomie rdzeniowych neuronów wstawkowych prowadzi do zmniejszenia wzmożonego napięcia mięśni.
Tyzanidyna wywiera również umiarkowane ośrodkowe działanie przeciwbólowe. Wykazuje korzystne działanie zarówno w ostrych bolesnych skurczach mięśni, jak i w przewlekłej spastyczności pochodzenia rdzeniowego lub mózgowego.
Zmniejsza opór w stosunku do ruchów biernych, zmniejsza wzmożone napięcie mięśni i klonus, poprawia siłę mięśni zależną od woli. Po podaniu doustnym tyzanidyna wchłania się szybko i prawie całkowicie, osiągając maksymalne stężenie we krwi po ok. 1 h od przyjęcia leku. Średnia biodostępność wynosi ok. 34% w związku ze znacznym efektem pierwszego przejścia. W ok. 30% wiąże się z białkami osocza.
Jest metabolizowana w wątrobie do nieaktywnych metabolitów. T0,5 wynosi 2-4 h. Jest wydalana głównie z moczem (ok. 70%) w postaci metabolitów, ok. 2,7% leku jest wydalane w postaci niezmienionej. W efekcie spowolnionego uwalniania tyzanidyny z kapsułek MR - maksymalne średnie stężenia we krwi osiągane w ciągu ok. 8,5 h stanowią w przybliżeniu połowę stężeń, uzyskiwanych w czasie stosowania porównywalnych dawek dobowych preparatu w postaci tabletek podawanych w 3 dawkach, podczas gdy całkowita ilość leku nie ulega zmianie.
U pacjentów z niewydolnością nerek (CCr <25 ml/min) maksymalne stężenia we krwi są dwukrotnie większe, a T0,5 ulega wydłużeniu do ok. 14 h.
Reklama
Wskazania do stosowania leku Sirdalud
Tabletki
bolesne skurcze mięśni związane ze statycznymi i czynnościowymi schorzeniami kręgosłupa (zespoły szyjne i lędźwiowe) lub w następstwie zabiegu chirurgicznego, np. przepukliny jądra miażdżystego lub zapalenia stawu biodrowego.
Tabletki i kapsułki MR
zwiększone napięcie mięśni w chorobach neurologicznych, np. stwardnieniu rozsianym, przewlekłych chorobach rdzenia kręgowego, chorobach zwyrodnieniowych rdzenia kręgowego, w następstwie udaru mózgu oraz w mózgowym porażeniu dziecięcym (u dorosłych, u których wcześniej rozpoznano tą chorobę).
Reklama
Przeciwwskaznia do zażywania leku Sirdalud
Nadwrażliwość na tyzanidynę lub jakąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenie czynności wątroby, trwałe zwiększenie aktywności aminotransferaz (3 razy >GGN). Równoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP1A2 (takich jak fluwoksaminy lub cyprofloksacyny ze względu na ciężkie działania niepożądane, w tym nasilone niedociśnienie tętnicze).
Reklama
Ostrzeżenia przed stosowaniem leku Sirdalud
Ostrożnie stosować z lekami powodującymi wydłużenie odstępu QT. Ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, w tym ciężkiego niedociśnienia należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących inhibitory CYP1A2 i (lub) leki hipotensyjne.
Po nagłym odstawieniu tyzanidyny, stosowanej przewlekle i(lub) w dużych dawkach i(lub) równocześnie z innymi lekami hipotensyjnymi, obserwowano nadciśnienie tętnicze i tachykardię z odbicia. W skrajnych przypadkach, nadciśnienie tętnicze z odbicia może prowadzić do udaru mózgu, nie należy przerywać stosowania tyzanidyny w sposób nagły. Lek należy odstawiać stopniowo.
Leczenie preparatem należy przerwać jeżeli aktywność ALAT lub AspAT w surowicy przekracza trzykrotnie górną granicę normy. U pacjentów z zaburzeniami czynnościnerek (CCr mniejszy niż 25 ml/min) ogólnoustrojowa ekspozycjana tyzanidynę może zwiększyć się nawet 6-krotnie w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek. Z tego względu zaleca się rozpoczynanie leczenia od dawki 2 mg raz na dobę.
Dawkę należy zwiększać powoli, w zależności od tolerancji i skuteczności leku. W celu poprawy skuteczności leku zaleca się zwiększenie jednorazowej dawki dobowej, a następnie zwiększenie częstości podawania leku. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku łącznie z innymi inhibitorami CYP1A2. Stosowanie leku łącznie z fluwoksaminą lub cyprofloksacyną jest przeciwwskazane.
W związku ze stosowaniem tyzanidyny zgłaszano występowanie reakcji nadwrażliwości, w tym anafilaksji, obrzęku naczynioruchowego, zapalenia skóry, wysypki, pokrzywki, świądu i rumienia.
Zaleca się uważną obserwację pacjenta przez 1-2 dni po podaniu pierwszej dawki. Jeśli wystąpi anafilaksja lub obrzęk naczynioruchowy ze wstrząsem anafilaktycznym lub trudnościami w oddychaniu, leczenie należy natychmiast przerwać i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Lek w postaci tabletek zawiera laktozę, dlatego nie powinny być stosowane u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek w postaci kapsułek zawiera sacharozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomerazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Sirdalud a ciąża
Nie zaleca się stosowania leku w ciąży, chyba że korzyści terapii przewyższają ryzyko wynikające ze stosowania preparatu.
Nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Nie stwierdzono zaburzeń płodności u samców szczurów po zastosowaniu dawki 10mg/kg mc. na dobę oraz u samic szczurów po zastosowaniu dawki 3mg/kg mc. na dobę. Płodność została zmniejszona u samców szczurów otrzymujących dawkę 30mg/kg mc. na dobę oraz u samic szczurów otrzymujących dawkę 10mg/kg mc.na dobę.
Reklama
Efekty uboczne stosowania leku Sirdalud
- Bardzo często: senność, zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, suchość błony śluzowej jamy ustnej, osłabienie mięśni, zmęczenie.
- Często: zaburzenia snu (w tym bezsenność), niedociśnienie tętnicze, nudności, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, zwiększenie aktywności aminotransferaz.
- Niezbyt często: bradykardia.
- Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksj, obrzęk naczynioruchowy i pokrzywka, omamy, stan splątania, zaburzenia równowagi, dyzartria, niewyraźne widzenie, omdlenie, zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, ból brzucha, wymioty, świąd, wysypka, rumień, zapalenie skóry, osłabienie, zespół z odstawienia.
Ponadto, po zastosowaniu większych dawek, mogą wystąpić: wydłużenie odcinka QT, torsade de pointes.
Po nagłym odstawieniu tyzanidyny stosowanej długotrwale i (lub) w dużych dawkach i (lub) jednocześnie z lekami zmniejszającymi ciśnienie krwi obserwowano nadciśnienie z odbicia i tachykardię. W skrajnych przypadkach nadciśnienie tętnicze z odbicia może prowadzić do udaru.
Sirdalud a interakcje z innymi lekami
Leki będące inhibitorami CYP1A2 mogą zwiększać stężenie tyzanidyny we krwi. Jednoczesne stosowanie tyzanidyny z fluwoksaminą lub cyprofloksacyną (silne inhibitory CYP1A2) jest przeciwwskazane, ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, w tym ciężkiego niedociśnienia tętniczego i śpiączki.
Równoczesne podawanie tyzanidyny z innymi inhibitorami CYP1A2, takimi jak leki przeciwarytmiczne (amiodaron, meksyletyna, propafenon), cymetydyna, fluorochinolony (enoksacyna, pefloksacyna, cyprofloksacyna, norfloksacyna), rofekoksyb, doustne leki antykoncepcyjne i tiklopidyna nie jest zalecane. Jednoczesne stosowanie z lekami hipotensyjnymi, w tym z lekami moczopędnymi, może sporadycznie powodować hipotensję i bradykardię.
Jednoczesne stosowanie z ryfampicyną powoduje 50% zmniejszenie stężenia tyzanidyny. Należy unikać długotrwałego, jednoczesnego podawania leku i ryfampicyny lub ostrożnie dostosować (zwiększyć) jego dawkę. Stosowanie u mężczyzn palących papierosy (powyżej 10 papierosów na dobę) powodowało 30% zmniejszenie ogólnoustrojowej ekspozycji na tyzanidynę.
Podczas leczenia preparatem należy ograniczyć lub unikać spożywania alkoholu, gdyż alkohol może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (np. działanie uspokajające lub niedociśnienie tętnicze).
Alkohol może nasilać działanie hamujące preparatu na OUN. Leki uspokajające, nasenne (np. benzodiazepina lub baklofen) oraz inne preparaty takie, jak leki przeciwhistaminowe również mogą nasilić działanie sedatywne tyzanidyny.
Nie należy stosować tyzanidyny podczas przyjmowania innych agonistów receptorów α-2 adrenergicznych (takich jak klonidyna) z powodu potencjalnego addytywnego działania hipotensyjnego.
Dawkowanie leku Sirdalud
Doustnie. Dorośli:
Bolesne skurcze mięśni: tabletki 2-4 mg 3 razy na dobę; w ciężkich przypadkach można przyjąć dodatkową dawkę 2 mg lub 4 mg przed snem.
Zwiększone napięcie mięśni w chorobach neurologicznych - początkowo nie więcej niż 6 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych, dawka dobowa może być stopniowo zwiększana (w odstępach półtygodniowych lub tygodniowych) o 2-4 mg; nie należy stosować dawki dobowej większej niż 36 mg, optymalną reakcję pacjenta uzyskuje się po podaniu 12-24 mg na dobę w 3-4 dawkach; kaps. MR - początkowo 6 mg raz na dobę, dawka dobowa może być stopniowo zwiększana (w odstępach półtygodniowych lub tygodniowych) o 6 mg, zazwyczaj stosuje się 6-24 mg raz na dobę, optymalna dawka dla większości pacjentów wynosi 12 mg raz na dobę (2 kaps. po 6 mg), stosowanie dawki 24 mg jest rzadko konieczne.
Szczególne grupy pacjentów
U pacjentów z niewydolnością nerek (CCr 25 ml/min) zaleca się rozpoczynanie leczenia od 2 mg raz na dobę (nie stosować postaci MR, ze względu na niepodzielność kapsułki); u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lek jest przeciwwskazany; u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby i pacjentów w podeszłym wieku stosować najmniejszą dawkę.
Dawkę należy zwiększać powoli, w zależności od tolerancji i skuteczności leku (zaleca się zwiększenie jednorazowej dawki dobowej, a następnie zwiększenie częstości podawania preparatu).
Nie zaleca się stosowania u dzieci - doświadczenie dotyczące stosowania w tej grupie u pacjentów jest ograniczone.
Przerwanie leczenia
Jeśli jest to konieczne dawkę należy zmniejszać stopniowo, szczególnie u pacjentów, którzy długotrwale otrzymywali duże dawki leku, w celu uniknięcia lub zminimalizowania ryzyka wystąpienia nadciśnienia tętniczego lub tachykardii z odbicia.
Pacjenci, u których wystąpi senność, zawroty głowy lub inne objawy niedociśnienia nie powinni prowadzić pojazdów oraz obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu. U pacjentów otrzymujących dawki ≥12 mg oraz u pacjentów z klinicznymi objawami wskazującymi na zaburzenie czynności wątroby zaleca się przez pierwsze 4 miesiące comiesięczne monitorowanie biochemicznych wskaźników czynności wątroby.
Nie należy nagle odstawiać tyzanidyny, szczególnie u pacjentów otrzymujących duże dawki lub stosujących lek długotrwale.
