Reklama
SMOFlipid - skład
1000 ml emulsji zawiera 60 g oczyszczonego oleju sojowego, 60 g triglicerydów średniołańcuchowych, 50 g oczyszczonego oleju z oliwek, 30 g oleju rybiego. Preparat zawiera sód. Wartość energetyczna 1000 ml: 8400 kJ (2000 kcal). Osmolarność: około 380 mOsm/l; pH około 8.
Reklama
SMOFlipid - działanie
Emulsja tłuszczowa do żywienia pozajelitowego. Zawiera związki wysokoenergetyczne, dostarcza niezbędnych kwasów tłuszczowych.
Reklama
SMOFlipid - wskazania
Źródło energii oraz niezbędnych kwasów tłuszczowych i kwasów tłuszczowych omega-3, jako składnik całkowitego żywienia pozajelitowego, gdy żywienie pacjentów doustne lub dojelitowe jest niemożliwe, niewystarczające lub przeciwwskazane.
Reklama
SMOFlipid - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na białko ryb, jaja, soi lub orzeszków ziemnych, na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka hiperlipidemia. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężkie zaburzenia krzepnięcia krwi. Ciężka niewydolność nerek bez możliwości hemofiltracji lub dializy. Ostry wstrząs. Ogólne przeciwwskazania do dożylnej infuzji płynów: ostry obrzęk płuc, przewodnienie, niewyrównana niewydolność krążenia. Niestabilny stan ogólny (ciężki stan pourazowy, niewyrównana cukrzyca, ostry zawał mięśnia sercowego, udar, zator, kwasica metaboliczna, ciężka posocznica, odwodnienie hipotoniczne).
Reklama
SMOFlipid - ostrzeżenia
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z podwyższonym ryzykiem hiperlipidemii (np. u pacjentów przyjmujących duże dawki tłuszczów, u pacjentów z ciężką posocznicą oraz u niemowląt z bardzo niską masą urodzeniową). Gdy stężenie triglicerydów podczas wlewu wyniesie powyżej 3 mmol/l, wlew należy przerwać lub jeśli to konieczne, kontynuować w mniejszych dawkach. Ostrożnie stosować w niewydolności nerek, cukrzycy, zapaleniu trzustki, zaburzeniach czynności wątroby, niedoczynności tarczycy i posocznicy. Podawać ostrożnie u noworodków i wcześniaków z hiperbilirubinemią oraz w przypadkach nadciśnienia płucnego. Olej sojowy, olej rybny oraz fosfolipidy jaja rzadko mogą powodować reakcje alergiczne. Obserwowano alergiczne reakcje krzyżowe między soją i orzeszkami ziemnymi. W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów przedmiotowych lub podmiotowych reakcji anafilaktycznej (takich jak gorączka, dreszcze, wysypka czy duszności) należy natychmiast przerwać infuzję. Preparat zawiera do 5 mmol sodu na 1000 ml. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. Narażenie na działanie światła roztworów do dożylnego żywienia pozajelitowego zawierających aminokwasy i (lub) lipidy, szczególnie po dodaniu do nich witamin i (lub) pierwiastków śladowych, może prowadzić do poważnych działań niepożądanych u noworodków urodzonych przedwcześnie, ponieważ ekspozycja takich roztworów na światło powoduje wytwarzanie nadtlenków i innych produktów degradacji. Podczas stosowania u noworodków i dzieci w wieku < 2 lat, roztwór należy chronić przed światłem do momentu zakończenia podawania (opakowanie i zestawy do podawania).
Reklama
SMOFlipid - ciąża
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w okresie ciąży lub podczas karmienia piersią. W okresie ciąży i laktacji może zaistnieć konieczność zastosowania żywienia pozajelitowego. Preparat można podawać kobietom w okresie ciąży i podczas karmienia piersią wyłącznie po starannym rozważeniu konieczności podjęcia tego leczenia.
Reklama
SMOFlipid - efekty uboczne
Często: nieznaczne podwyższenie temperatury ciała. Niezbyt często: brak apetytu, nudności, wymioty i dreszcze. Rzadko: nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, duszność, reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne, wysypka, pokrzywka, nagłe zaczerwienie, ból głowy), uczucie zimna lub gorąca, bladość, sinica, bóle szyi, pleców, kości, okolicy lędźwiowej i klatki piersiowej. Bardzo rzadko: priapizm. U pacjentów ze zmniejszoną zdolnością do eliminacji tłuszczów, zaburzeniem czynności nerek lub zakażeniem może wystąpić "zespół przeciążenia tłuszczem" (hiperlipidemia, gorączka, nacieki tłuszczowe, hepatomegalia z żółtaczką lub bez, splenomegalia, anemia, leukopenia, małopłytkowość, zaburzenia krzepnięcia krwi, hemoliza, retikulocytoza, odbiegające od normy wyniki badań czynności wątroby, śpiączka). W przypadku wystąpienia objawów zespołu przedawkowania tłuszczu, należy przerwać infuzję.
SMOFlipid - interakcje
Heparyna może krótkotrwale obniżać klirens triglicerydów. Do preparatu można dodawać wyłącznie leki, których zgodność została udokumentowana. Preparat można mieszać z zachowaniem aseptyki z roztworami aminokwasów, glukozy i elektrolitów, w celu uzyskania mieszaniny do całkowitego żywienia pozajelitowego typu „wszystko w jednym”.
SMOFlipid - dawkowanie
Dożylnie (do żyły centralnej lub żył obwodowych) we wlewie kroplowym; dawkowanie i szybkość wlewu zależnie od zdolności do eliminacji tłuszczów. Dorośli: zwykle do 1-2 g tłuszczu/kg mc./dobę co odpowiada 5-10 ml produktu/kg mc./dobę. Zalecana szybkość infuzji to 0,125 g tłuszczu/kg mc./h, co odpowiada 0,63 ml preparatu /kg mc./h. Nie należy podawać więcej niż 0,15 g tłuszczu/kg mc./h, co odpowiada 0,75 ml preparatu /kg mc./h. Dzieci: nie zaleca się przekraczania dawki dobowej 3 g tłuszczu/kg mc./dobę, co odpowiada 15 ml preparatu/kg mc./dobę. Należy stopniowo zwiększać dawkę dobową w ciągu pierwszego tygodnia podawania produktu leczniczego. Szybkość infuzji nie powinna przekraczać 0,15 g tłuszczu/kg mc./h. Noworodki i niemowlęta: dawka początkowa powinna wynosić 0,5-1,0 g tłuszczu/kg mc./dobę, następnie powinna być sukcesywnie zwiększana o 0,5-1,0 g tłuszczu/kg mc./dobę do 3,0 g tłuszczu/kg mc./dobę. Nie zaleca się przekraczania dawki 3 g tłuszczu/kg mc./dobę, co odpowiada 15 ml preparatu/kg mc./dobę. Szybkość infuzji nie powinna przekraczać 0,125 g tłuszczu/kg mc./h. U wcześniaków i noworodków z niską masą urodzeniową roztwór należy podawać w sposób ciągły przez ok. 24 h. Podczas stosowania u noworodków i dzieci w wieku <2 lat, roztwór należy chronić przed światłem do momentu zakończenia podawania (opakowanie i zestawy do podawania).
SMOFlipid - uwagi
Podczas stosowania należy kontrolować stężenie glukozy i triglicerydów we krwi, parametry czynności wątroby, równowagę kwasowo-zasadową, bilans płynów, morfologię krwi i stężenie elektrolitów we krwi. Zaleca się podawać we wlewie jednocześnie węglowodany lub aminokwasy z węglowodanami. Duże stężenia lipidów w osoczu mogą wpływać na wyniki badań laboratoryjnych, m.in. na stężenie hemoglobiny.
