Reklama
Skład leku Symex
1 tabl. powl. zawiera 25 mg eksemestanu. Lek zawiera sacharozę.
Reklama
Jakie ma działanie?
Lek przeciwnowotworowy - nieodwracalny, steroidowy inhibitor aromatazy, zbliżony strukturalnie do naturalnie występującego androstendionu. Blokuje biosyntezę estrogenów poprzez hamowanie aromatazy.
Zmniejszenie stężenia estrogenów stanowi skuteczny i wybiórczy sposób leczenia hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie. Nie wykazuje żadnej aktywności estrogenowej ani progestagenowej, natomiast w wyniku podawania dużych dawek leku obserwowano niewielką aktywność androgenową.
Po podaniu doustnym lek szybko i w znacznym stopniu wchłania się z przewodu pokarmowego. Całkowita biodostępność leku jest nieznana u ludzi (najprawdopodobniej ogranicza ją silny efekt pierwszego przejścia).
Podanie leku z pokarmem zwiększa biodostępność o 40%. Po podaniu pojedynczej dawki 25 mg Cmax w osoczu osiągane jest po 2 h. Lek wiąże się w 90% z białkami osocza.
Eksemestan i jego metabolity wiążą się z czerwonymi krwinkami. Jest metabolizowany na drodze utleniania z udziałem CYP3A4 i (lub) redukcji grupy ketonowej przez aldoketoreduktazę, po czym następuje proces sprzęgania.
Metabolity są nieaktywne lub słabiej hamują aromatazę niż związek macierzysty. Lek wydalany jest z organizmu w równych częściach z moczem i kałem. T0,5 leku wynosi 24 h.
Reklama
Wskazania do stosowania Symexu
Leczenie uzupełniające u kobiet po menopauzie z inwazyjnym wczesnym rakiem piersi z obecnością receptorów estrogenowych po 2-3 latach początkowego leczenia uzupełniającego tamoksyfenem.
Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet w okresie naturalnego lub wywołanego leczeniem stanu po menopauzie, u których choroba uległa postępowi po zastosowaniu terapii przeciwestrogenowej.
Nie wykazano skuteczności eksemestanu u pacjentek, u których nie wykryto receptorów estrogenowych w komórkach guza.
Reklama
Jakie są przeciwwskazania?
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Kobiety przed menopauzą. Ciąża i okres karmienia piersią.
Reklama
Ostrzeżenia przed stosowaniem leku Symex
Przed rozpoczęciem leczenia należy oznaczyć aktywność LH, FSH oraz stężenie estradiolu w surowicy, aby upewnić się, że pacjentka jest po menopauzie. Eksemestan należy stosować ostrożnie u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.
Ze względu na ryzyko zmniejszenia gęstości mineralnej kości oraz zwiększonej częstości złamań, na początku leczenia uzupełniającego eksemestanem u kobiet z osteoporozą lub z grupy dużego ryzyka wystąpienia osteoporozy należy ocenić gęstość mineralną kości na podstawie aktualnych wytycznych klinicznych oraz doświadczenia.
U pacjentek z zaawansowaną chorobą należy indywidualnie oznaczać gęstość mineralną kości. Pacjentki leczone eksemestanem należy uważnie monitorować i wdrożyć leczenie lub profilaktykę osteoporozy u pacjentek z grupy ryzyka.
Przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem aromatazy należy rozważyć przeprowadzenie rutynowego oznaczenia stężenia 25-hydroksycholekalcyferolu (witaminy D3) ze względu na dużą częstość występowania ciężkiego niedoboru u kobiet z wczesnym rakiem piersi (EBC). U kobiet z niedoborem witaminy D należy stosować suplementację tej witaminy.
Lek zawiera sacharozę - nie należy go podawać pacjentkom z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Reklama
Symex a ciąża
Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży i kamienia piersią.
Lekarz powinien przedyskutować konieczność stosowania odpowiedniej antykoncepcji, u pacjentki, która potencjalnie może zajść w ciążę, włączając kobiety w okresie okołomenopauzalnym lub kobiety, które od niedawna są po menopauzie, do czasu całkowitego upewnienia się, że pacjentka jest po menopauzie.
Reklama
Możliwe efekty uboczne
- Bardzo często: leukopenia, depresja, bezsenność, bóle głowy, zawroty głowy, uderzenia gorąca, ból brzucha, nudności, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększona potliwość, bóle stawów i bóle mięśniowo-szkieletowe, ból, uczucie zmęczenia.
- Często: trombocytopenia, jadłowstręt, zespół cieśni kanału nadgarstka, parestezje, wymioty, biegunka, zaparcia, dyspepsja, wysypka, łysienie, pokrzywka, świąd, osteoporoza, złamania, obrzęki obwodowe, osłabienie.
- Niezbyt często: nadwrażliwość.
- Rzadko: senność, zapalenie wątroby, zapalenie wątroby z cholestazą, ostra uogólniona osutka krostkowa.
- Częstość nieznana: zmniejszenie liczby limfocytów.
U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi rzadko stwierdzano trombocytopenię i leukopenię. U ok. 20% pacjentek otrzymujących eksemestan sporadycznie obserwowano zmniejszenie liczby limfocytów we krwi, szczególnie nasilone u pacjentek z limfopenią występującą przed leczeniem.
Średnia liczba limfocytów u tych pacjentek nie zmieniała się jednak znacząco w czasie i nie odnotowano też zwiększenia częstości współwystępujących zakażeń wirusowych. Tego typu działań nie obserwowano w badaniach z udziałem pacjentek leczonych we wczesnych stadiach rozwoju raka piersi.
W badaniu wczesnego raka piersi (IES) częstość zmian niedokrwiennych serca w ramionach z eksemestanem oraz z tamoksyfenem wynosiła odpowiednio 4,5 % vs. 4,2%.
Nie zaobserwowano znaczących różnic w zakresie częstości występowania powikłań kardiologicznych włączając w to nadciśnienie tętnicze (9,9% vs. 8,4%), zawał mięśnia sercowego (0,6% vs. 0,2%) i niewydolności serca (1,1% vs. 0,7%). W badaniu IES terapia eksemestanem była związana z częstszym występowaniem hipercholesterolemii w porównaniu do terapii tamoksyfenem (3,7% vs. 2,1%).
W oddzielnym, randomizowanym badaniu klinicznym z podwójnie ślepą próbą obejmującym kobiety po menopauzie z wczesnym rakiem piersi z grupy niskiego ryzyka, leczone eksemestanem (N=73) lub otrzymujące placebo (N=73) przez 24 mies., stosowanie eksemestanu było związane ze zmniejszeniem stężenia cholesterolu HDL w surowicy wynoszącym średnio 7-9%, w porównaniu z jego zwiększeniem o 1% w grupie otrzymującej placebo.
Stwierdzono również zmniejszenie stężenia apolipoproteiny A1 o 5-6% w grupie otrzymującej eksemestan, w porównaniu z jego zmniejszeniem o 0-2% w grupie otrzymującej placebo.
W obu grupach wpływ na inne analizowane parametry lipidowe (cholesterol całkowity, cholesterol LDL, triglicerydy, apolipoproteina B i lipoproteina A) był bardzo podobny.
Znaczenie kliniczne tych wyników nie jest wyjaśnione. W badaniu IES zaobserwowano większą częstość występowania wrzodów żołądka w ramieniu z eksemestanem w porównaniu do ramienia z tamoksyfenem (odpowiednio 0,7% i <0,1% ).
Większość pacjentów otrzymujących eksemestan, u których stwierdzono wrzód żołądka, przyjmowała NLPZ lub zgłaszała wcześniej przebytą chorobę wrzodową żołądka.
Interakcje Symexu z innymi lekami
Lek jest metabolizowany przez CYP3A4 oraz aldoketoreduktazy i nie hamuje działania żadnego z głównych izoenzymów CYP.
W klinicznym badaniu farmakokinetyki preparatu, wybiórcze hamowanie CYP3A4 przez ketokonazol nie wywarło istotnego wpływu na farmakokinetykę eksemestanu.
W badaniach interakcji z ryfampicyną, silnym induktorem izoenzymu CYP450, jej zastosowanie w dawce 600 mg na dobę razem z pojedynczą dawką 25 mg eksemestanu doprowadziło do obniżenia AUC tego ostatniego o 54%, a Cmax o 41%.
Chociaż nie oceniono znaczenia klinicznego powyższej interakcji, wydaje się, iż równoczesne podawanie takich leków jak ryfampicyna, leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina i karbamazepina), preparatów ziołowych zawierających dziurawiec o stwierdzonym działaniu indukującym izoenzym CYP3A4, może powodować zmniejszenie skuteczności eksemestanu.
Należy zachować ostrożność stosując eksemestan równocześnie z lekami, które są metabolizowane za pośrednictwem izoenzymu CYP3A4 i mają wąski indeks terapeutyczny. Nie ma doświadczenia klinicznego z jednoczesnym stosowaniem eksemestanu i innych leków przeciwnowotworowych.
Eksemestanu nie należy stosować jednocześnie z lekami zawierającymi estrogeny, ponieważ mogą osłabić jego działanie farmakologiczne.
Dawkowanie Symexu
Doustnie.
Dorośli, również pacjentki w podeszłym wieku: zalecana dawka to 1 tabl. raz na dobę, najlepiej po posiłku.
U pacjentek z wczesnym rakiem piersi leczenie eksemestanem należy prowadzić do ukończenia 5-letniej skojarzonej, hormonalnej terapii uzupełniającej (tamoksyfen a następnie eksemestan) lub zakończyć je wcześniej, jeżeli dojdzie do nawrotu guza.
pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi leczenie eksemestanem należy kontynuować do czasu stwierdzenia wyraźnej progresji guza.
Szczególne grupy pacjentów
Nie są wymagane zmiany dawkowania u pacjentek z niewydolnością nerek lub wątroby. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci i młodzieży.
Sposób podania
Tabletkę należy przyjmować raz na dobę, najlepiej po posiłku.
Preparat może powodować wystąpienie senności, astenii oraz zawrotów głowy - wystąpienie tego typu objawów może zmniejszyć sprawność fizyczną i (lub) umysłową niezbędną do obsługiwania maszyn lub prowadzenia samochodu.
