Reklama
Ulfamid - skład
1 tabl. powl. zawiera 20 mg lub 40 mg famotydyny.
Reklama
Ulfamid - działanie
Lek przeciwwrzodowy, wiąże się w sposób swoisty i odwracalny z receptorami histaminowymi H2, w sposób kompetycyjny zapobiegając działaniu histaminy oraz hamując podstawowe i stymulowane wydzielanie kwasu solnego i pepsyny; w efekcie objętość i kwaśność soku żołądkowego ulegają redukcji. Działanie pojedynczej dawki utrzymuje się przez 12 h. Po podaniu doustnym famotydyny wchłania się 40% - 45% dawki. Maksymalne stężenie występuje po 1-3,5 h. W 16% wiąże się z białkami osocza. Przenika przez barierę krew-mózg oraz przez łożysko, a także do mleka matki; metabolizowana jest w wątrobie. Wydalana jest w 20% - 40% w postaci niezmienionej z moczem, reszta wydalana jest z kałem. Niewielka ilość famotydyny pojawia się w moczu w postaci nieaktywnego metabolitu. T0,5 wynosi 3 h, u pacjentów z niewydolnością nerek może ulec znacznemu wydłużeniu.
Reklama
Ulfamid - wskazania
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy. Zespół Zollingera-Ellisona. Zapalenie przełyku wywołane refluksem żołądkowo-przełykowym.
Reklama
Ulfamid - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Znana nadwrażliwość na inne leki z grupy antagonistów receptora H2, ponieważ w przypadku stosowania antagonistów receptora H2 zgłaszano występowanie nadwrażliwości krzyżowej.
Reklama
Ulfamid - ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z owrzodzeniem żołądka należy wykluczyć jego nowotworowy charakter (ustąpienie objawów związanych z owrzodzeniem żołądka podczas leczenia preparatem nie wyklucza ich nowotworowego charakteru). Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek; w przypadku, gdy klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min, należy rozważyć zmniejszenie dawki dobowej. Istnieje możliwość wystąpienia nadwrażliwości krzyżowej z innymi inhibitorami receptora histaminowego H2. W przypadku długotrwałego leczenia dużymi dawkami famotydyny zaleca się kontrolowanie liczby krwinek oraz czynności wątroby. W długotrwałej chorobie wrzodowej, należy unikać nagłego odstawienia famotydyny po ustąpienia objawów.
Reklama
Ulfamid - ciąża
Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku u kobiet w ciąży, dlatego preparat może być stosowany tylko w przypadku bezwzględnej konieczności. Przed podjęciem decyzji o stosowaniu preparatu w czasie ciąży należy rozważyć potencjalny stosunek korzyści do ryzyka wynikający ze stosowania famotydyny. Kobiety karmiące piersią powinny zaprzestać stosowania famotydyny lub karmienia piersią, gdyż famotydyna przenika do mleka kobiecego.
Reklama
Ulfamid - efekty uboczne
Często: ból głowy, zawroty głowy, biegunka, zaparcia. Niezbyt często: jadłowstręt, zaburzenia smaku, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności i (lub) wymioty, ból lub wzdęcia brzucha, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, wysypka, świąd, pokrzywka, zmęczenie. Bardzo rzadko: leukopenia, trombocytopenia, neutropenia, agranulocytoza, pancytopenia, reakcje nadwrażliwości (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, obrzęk oczodołu), odwracalne zaburzenia psychiczne (w tym depresja, zaburzenia lękowe, pobudzenie, dezorientacja, splątanie i omamy), bezsenność, zmniejszenie libido, napady padaczkowe, drgawki toniczno-kloniczne (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek), parestezje, senność, blok przedsionkowo-komorowy przy podaniu dożylnym antagonistów receptora H2, śródmiąższowe zapalenie płuc (czasami zakończone zgonem), zaburzenia aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, łysienie, zespół Stevensa-Johnsona/martwica toksyczno-rozpływna naskórka (czasami zakończone zgonem), ból stawów, kurcze mięśni, impotencja, ucisk w klatce piersiowej. Rzadko zgłaszano przypadki ginekomastii, jednakże w kontrolowanych badaniach klinicznych częstość występowania nie była większa niż w grupie placebo.
Ulfamid - interakcje
Nie określono klinicznie istotnych interakcji. Zmiana pH soku żołądkowego może wpływać na biodostępność niektórych leków, powodując zmniejszenie wchłaniania atazanwiru. Wchłanianie niektórych leków (np. ketokonazolu, itrakonazolu, amoksycyliny, preparatów żelaza) zależy od kwaśności soku żołądkowego; famotydynę należy przyjmować co najmniej 2 h po przyjęciu tych leków. Leki zobojętniające kwas solny w żołądku mogą zmniejszać wchłanianie famotydyny i prowadzić do zmniejszenia jej stężenia w osoczu, dlatego należy przyjmować famotydynę 1 do 2 h przed przyjęciem leków zobojętniających kwas solny w żołądku. Należy unikać jednoczesnego stosowania probenecydu i famotydyny (probenecyd może opóźniać wydalanie famotydyny). Należy unikać przyjmowania sukralfatu w ciągu 2 h od przyjęcia famotydyny. Równoczesne podawanie inhibitorów receptora H2 może znacznie zmniejszyć skuteczność tolazoliny; nie potwierdzono tej interakcji pomiędzy tolazoliną i famotydyną, jednakże jeśli skuteczność działania tolazoliny na początku oraz na końcu równoczesnego stosowania obu leków zmniejszy się, należy dawkę tolazoliny ostrożnie zwiększyć lub zaprzestać podawania famotydyny. Pokarm nie ma znaczącego wpływu na leczenie famotydyną. Famotydyna nie zaburza metabolizmu doustnych leków przeciwzakrzepowych (warfaryny), antypiryny, aminopiryny, teofiliny, fenytoiny, diazepamu i propranololu; nie wykazuje farmakokinetycznych interakcji z fenprokumonem, ani z alkoholem. Badania przy zastosowaniu zieleni indocyjaninowej jako wskaźnika wątrobowego przepływu krwi i (lub) ekstrakcji wątrobowej nie wykazały znaczących zmian. Ryzyko utraty skuteczności węglanu wapnia jako środka wiążącego fosforany u pacjentów poddawanych hemodializom, jeśli podaje się go jednocześnie z famotydyną.
Ulfamid - dawkowanie
Doustnie. Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy: 40 mg przed snem przez 4-8 tyg. Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy: 20 mg przed snem, przez kilka miesięcy. Zapalenie przełyku wywołane refluksem żołądkowo-przełykowym: 20 lub 40 mg (w zależności od stopnia ciężkości choroby) 2 razy na dobę, przez 6-12 tyg. Zespół Zollingera-Ellisona: początkowo 20 mg co 6 h; dawka początkowa jest większa w przypadku stosowania innych inhibitorów histaminowych H2 przed rozpoczęciem przyjmowania famotydyny; dawkę należy zwiększać stopniowo, aż do uzyskania optymalnego działania leku; największe dawki stosowane u pacjentów w ciężkich przypadkach wynosiły do 160 mg, podawane co 6 h. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z klirensem kreatyniny <10 ml/min, lub ze stężeniem kreatyniny w surowicy >265 µmol/l, zaleca się podawanie famotydyny w dawce 20 mg/dobę lub 20 mg do 40 mg odpowiednio co 36 lub 48 h. Jeśli klirens kreatyniny wynosi <30 ml/min, należy ostrożnie dobierać dawkę. U pacjentów w podeszłym wieku nie obserwowano zwiększenia częstości występowania lub rodzaju działań niepożądanych związanych z famotydyną; nie ma konieczności zmiany dawki tylko ze względu na wiek pacjenta. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności famotydyny u dzieci. Sposób podania. Lek działa najskuteczniej, jeśli przyjmowany jest wieczorem przed snem. Podczas stosowania famotydyny 2 razy na dobę, jedną dawkę należy zażywać rano, a drugą wieczorem, przed snem.
Ulfamid - uwagi
U niektórych pacjentów podczas stosowania famotydyny wystąpiły działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i ból głowy. Należy poinformować pacjentów, że powinni unikać prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn lub wykonywania czynności wymagających wzmożonej uwagi, jeśli wystąpią u nich te objawy.
