W pragnieniach swoich kobieta nie powinna być osamotniona, dlatego niezmiernie istotna jest rola partnera wspierającego i wyrozumiałego w działaniach prokreacyjnych.
Pierwsza ciąża przed 30-tką
Zależność wieku pacjentki i spadku wydolności rozrodczej jajnika jest wprost proporcjonalna. Uważa się, że kobiety do 30 r. ż mają najlepsze szanse na ciążę i jej pomyślny rozwój zakończony porodem. Powyżej 35 r. ż płodność kobiet drastycznie spada, bo spada ilość i jakość prawidłowych komórek jajowych występujących w jajnikach. O ile parametry hormonalne kobiety po 35 r. ż. nie odbiegają od wartości prawidłowych to jakość gamet i wartość rozrodcza nawet przy zastosowaniu metod rozrodu wspomaganego jest bardzo obniżona.
Tak więc pierwsza rada - pierwsza ciąża przed 30. Druga rada - pary którym nie udało się zajść w samoistną ciążę przez okres 2 lat powinny zgłaszać się do ośrodków specjalizujących się w zakresie rozrodu wspomaganego.
A zegar tyka
Często ludzie młodzi szukają porad w niewłaściwych miejscach: np. u ginekologów nie zajmujących się profesjonalnie rozrodczością. Dobrze jeśli lekarze pokierują do ośrodków specjalistycznych. Często jednak taki lekarz sam zaczyna leczyć metodami starymi lub co gorsza operować jajniki zmniejszając dodatkowo płodność.
Bywa, że pary szukają porad u rodziny, w internecie, książkach i poradnikach nie zawsze otrzymując rzeczową odpowiedz. Trwa to lata i nie przynosi żadnych rezultatów.
Diagnostyka niepłodności jest wieloetapowa i dotyczy w równej części mężczyzn i kobiet. Co więcej ostatnio coraz więcej mężczyzn ma bardzo słabe parametry nasienia co pociąga w konsekwencji wykonywanie procedur in vitro.
Diagnostyka niepłodności dotyczy nie tylko narządu rodnego kobiety i męskich narządów płciowych, ale całego organizmu kobiety i mężczyzny.
Kobiety często przed przyjściem do Kliniki wykonują same ocenę owulacji różnymi metodami w tym testami i często są w stanie oszacować moment domniemanej owulacji.
Problemy kobiet
Są też kobiety z brakiem owulacji i okazjonalnym występowaniem miesiączek względnie dysregulacji cykli. Takie panie wymagają szczegółowej oceny przyczyn zaburzeń regulacji hormonalnej. Bardzo duża część kobiet ma cykle nieowulacyjne jako wynik długoletniego stosowania antykoncepcji hormonalnej, a po jej odstawieniu owulacje same nie pojawiły się.
Następna grupa, to kobiety z zespołem wielotorbielowatym zwyrodnieniem jajników. Częstym problemem są kobiety z otyłością w wyniku czego dochodzi do nadmiernego wydzielania insuliny i insulinooporności co blokuje owulację.
Działania klinik o profilu rozrodczy
1. Oszacowania szans na ciążę w oparciu wywiad kliniczny kobiety i mężczyzny. Bierze się pod uwagę, czas starania się o potomstwo, wiek kobiety i mężczyzny, przebyte choroby i operacje. Szczegółowy wywiad kliniczny a także wywiad ginekologiczno-położniczy pacjentki.
2. Ocena hormonów produkowanych przez przysadkę, jajniki, tarczycę i jeśli trzeba to inne gruczoły dokrewne
3.Ocena parametrów nasienia męskiego oraz wywiad dotyczący zachowań seksualnych. Badania nasienia często poszerzamy o parametry wydzielania testosteronu i hormony przysadki i badanie urologiczne.
4.Kwalifikacja pacjentek w zależności od parametrów hormonalnych FSH, Estradiolu i AMH do grupy o wrażliwości jajnika, niskiej, wysokiej prawidłowej. Na tej podstawie można zoptymalizować stosowanie określonych leków stymulujących owulację.
Te powyżej wyszczególnione punkty dotyczą badań nieinwazyjnych wykonywanych w pierwszej kolejności. Drugim etapem są badania inwazyjne jak:
- ocena laparoskopowa narządu rodnego: macicy jajowodów ich drożności oraz jajników.
- ocena światła macicy oraz drożności jajowodów w obrazie rentgenowskim HSG
- ocena histeroskopowa wejścia do macicy światła macicy, jej śluzówki i ujścia macicznego jajowodów
Dobór metod diagnostycznych indywidualnie dobierają Kliniki rozrodczości.
Sam jestem zdania, że każde badanie inwazyjne może nieść ze sobą powikłania wczesne i późne, dlatego jestem za pierwszoplanowym wykonywaniem badań nieinwazyjnych.
Na pewno bardzo ważne jest nastawienie i determinacja na posiadanie potomstwa i konsekwentna współpraca pary starającej się z lekarzem prowadzącym leczenie.
Kobiety poddawane leczeniu stymulacyjnemu powinny być monitorowane hormonalnie z jednoczesną oceną ultrasonograficzną wzrostu pęcherzyków jajnikowych
Stymulacje owulacji oprócz działania na wzrost pęcherzyka jajnikowego, poprawiają ilość i jakość komórek jajowych zdolnych do zapłodnienia. Kontrolowane hyperstymulacje są wstępem do wszystkich procedur rozrodu wspomaganego.
Zachodzenie w ciążę tworzy kompletną rodzinę i jest prostym aktem. Są jednak wśród nas pary które nie miały tyle szczęścia i im należy pomagać stosując dostępne metody medyczne stosowane w rozrodczości.
