Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Złamania kończyn dolnych i górnych - objawy, leczenie

Złamania kończyn dzielą się na zamknięte i otwarte. Ten drugi typ jest niestety wyraźnie groźniejszy od pierwszego, gdyż dodatkowo występuje obfite krwawienie i przez to ryzyko zakażenia rany. Jak udzielić pierwszej pomocy osobie ze złamaną kończyną?
Złamana noga
Źródło: 123RF
Spis treści

Obrażenia narządu ruchu możemy podzielić na:

Są one przede wszystkim wynikiem urazu mechanicznego działającego na kończynę; znaczne rzadziej są powodowane procesami chorobowymi toczącymi się w kości. Najgroźniejszym urazem jest oczywiście złamanie, gdyż zawsze towarzyszy mu krwawienie do okolicznych tkanek.

Reklama

Złamania kończyn - ile krwi tracimy?

Utrata krwi jest różna w zależności od lokalizacji urazu i tak np. złamaniu przedramienia towarzyszy niewielkie krwawienie rzędu 300ml, ale już np. złamanie miednicy skutkuje utratą do 3-4 litrów krwi i może powodować nawet wstrząs. Należy pamiętać, że wielomiejscowe złamania mogą być przyczyną zagrażającego życiu krwotoku wewnętrznego.Złamania kończyn - podział

Złamania możemy podzielić na:

  • zamknięte,
  • otwarte.

Znacznie niebezpieczniejsze są złamania otwarte przebiegające z uszkodzeniem skóry, gdyż towarzyszy im duże krwawienie i istnieje ryzyko zakażenia rany. Zakażenie uniemożliwi prawidłowe gojenie się złamania, a także może prowadzić do powikłań w postaci sepsy. Innymi bardzo niebezpiecznymi następstwami złamań są uszkodzenia tętnic i niedokrwienie obwodowej części kończyny oraz przerwanie nerwu mogące powodować niedowłady lub zaburzenia czucia.

Reklama

Złamania kończyn - pierwsza pomoc

  1. Przede wszystkim wezwij specjalistyczną pomoc – nr 112 lub 999. Oceń poszkodowanego pod katem życiowo ważnych narządów (patrz artykuł Resuscytacja krążeniowo-oddechowa).
  2. Dokonaj szybkiej oceny urazowej – sprawdź obecność zranień, otarć naskórka, ran, bolesności w następujących okolicach : głowa, szyja, klatka piersiowa, brzuch.
  3. Dokładnie oceń kończynę. Możesz podejrzewać złamanie jeżeli poszkodowany podaje : ból, utratę czynności, ból przy poruszaniu kończyną, zasinienie, patologiczną ruchomość, zmianę obrysu lub obrzęk kończyny. Złamania zamkniętego zazwyczaj nie odróżnimy od skręcenia, ale zawsze należy podejrzewać tę gorszą możliwość. Rozpoznanie złamania jest pewne tylko w razie widocznego złamania osi kości lub przy złamaniu otwartym.
  4. Powinniśmy uwidocznić uszkodzoną kończynę. Odzież należy przeciąć i zdjąć, a nie zsuwać.
  5. Oceń czucie obwodowe i ukrwienie kończyny: zapytaj poszkodowanego czy ma zachowane czucie w danej kończynie, sprawdź jej ciepłotę i zabarwienie. Ponadto możesz w miarę możliwości sprawdzić zachowanie ruchów czynnych obwodowej części kończyny, np. poprosić pacjenta, aby poruszał palcami.
  6. W złamaniach otwartych tamuj krwawienie poprzez miejscowe uciśnięcie rany lub jej bezpośredniej okolicy przez 4 minuty lub dłużej. Następnie pokryj ranę jałowym opatrunkiem, jeśli taki jest dostępny.
  7. Najważniejszym postępowaniem w złamaniu jest unieruchomienie kończyny. Przy złamaniu trzonu kości unieruchamiamy także dwa sąsiadujące z nią stawy, a przy złamaniach w okolicy stawu unieruchamiamy dwie tworzące go kości. Przed unieruchomieniem kończyny zgiętej w osi możemy spróbować ją wyprostować, ale jeżeli jest to trudne i sprawia choremu ból unieruchamiamy w takim ułożeniu, w jakim zastaliśmy kończynę. Do tego celu możemy użyć wszystkiego co mamy pod ręką. Złamane przedramię możemy unieruchomić podkładając złożoną kilka razy gazetę i usztywnić np. częścią garderoby. Kończynę dolną możemy unieruchomić razem z drugą wkładając pomiędzy nie część odzieży lub złożony koc. Złamane ramię bandażujemy i przywiązujemy do tułowia tak aby zapobiec ruchom skrętnym. Unieruchomienie złamania znosi ból i zapobiega dodatkowym uszkodzeniom okolicznych tkanek, przez co zmniejsza utratę krwi.
  8. Obserwuj chorego i zapewnij mu bezpieczeństwo do czasu przybycia pomocy medycznej.

Bibliografia

  • prof. dr hab. med. Tadeusz Szymon Gaździk,Ortopedia i traumatologia,Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2005,
  • pod redakcją Damiana Kusza,Kompendium ortopedii,Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2009 ,
  • pod red. prof. dr hab. med. Henryka Zwierzchowskiego,Zarys ortopedii, traumatologii i rehabilitacji narządu ruchu,Wydawnictwo Akademia Medyczna Łódź 1995,
  • prof. dr hab. med. Tomasz Żuk, dr hab. med. Artur Dziak, dr med. Andrzej Gusta,Podstawy ortopedii i traumatologii,Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2001,
  • pod redakcją Andrzeja Szczeklika i Piotra Gajewskiego,Choroby wewnętrzne – kompendium,Wydawnictwo Medycyna Praktyczna 2009,
  • pod redakcją prof. dr. hab. med. Janusza Andresa,Pierwsza pomoc i resuscytacja krążeniowo-oddechowa,,
Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny?
Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca.
Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na
temat zdrowia i zdrowego stylu życia,
zapraszamy na nasz portal ponownie!
Więcej z kategorii Złamania i urazy kończyn
Jak długo bolą stłuczone żebra? Lista objawów i sposobów leczenia
Rentgen żeber
Stłuczenia - ile boli i co pomaga? Domowe sposoby
Osoba z opuchniętym kolanem
Wybity kciuk: objawy i opatrunek. Jak nastawić i usztywnić?
Obandażowany kciuk
Podobne artykuły
Zapalenie ścięgna
Zapalenie ścięgien i pochewek ścięgnistych - objawy i leczenie
Mężczyzna pokazuje wybity palec
Jak sprawdzić, czy palec jest wybity? Co robić w przypadku podobnego urazu?
Zapalenie woreczków wypełnionych płynem
Zapalenie kaletek maziowych - objawy, leczenie
Kobieta z obandażowaną dłonią na której ma zakażoną ranę
Zakażenie rany - objawy i rodzaje. Jak wygląda i jak leczyć?

Reklama


Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!