Reklama
Adeksa - skład
1 tabl. zawiera 50 mg lub 100 mg akarbozy.
Reklama
Adeksa - działanie
Doustny lek przeciwcukrzycowy z grupy inhibitorów α-glukozydaz. Działanie akarbozy związane jest z hamowaniem enzymów jelitowych (α-glukozydaz) biorących udział w procesie trawienia węglowodanów: disacharydów, oligosacharydów i polisacharydów, co prowadzi do zależnego od dawki opóźnienia trawienia tych węglowodanów. W wyniku tego szczególnie glukoza jest wolniej uwalniana z węglowodanów i wolniej wchłaniana do krwi. W ten sposób akarboza opóźnia i zmniejsza poposiłkowy wzrost stężenia glukozy we krwi. Działanie to odciąża komórki β trzustki i zapobiega wystąpieniu odruchowej poposiłkowej hiperinsulinemii. Wynikiem równoważenia wchłaniania glukozy z jelit jest zmniejszenie dobowych fluktuacji stężeń glukozy we krwi i zmniejszenie średnich wartości stężeń glukozy we krwi. Przyjmowanie akarbozy nie powoduje zwiększenia masy ciała. W trakcie leczenia akarbozą następuje znaczące zmniejszenie stężenia glukozy na czczo oraz zmniejszenie stężenia hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Skuteczność leku w dużym stopniu zależy od momentu jego zażycia: lek działa najskuteczniej, jeśli został przyjęty z pierwszymi kęsami posiłku; przyjęcie leku około 30 min przed posiłkiem lub 15 min po rozpoczęciu posiłku znacznie zmniejsza jej skuteczność. Zmiany stężenia leku w osoczu mają przebieg dwufazowy. Pierwszy szczyt występuje po 1,1 ± 0,3 h i pokrywa się ze szczytem aktywnego związku w osoczu; drugi szczyt występuje po 20,7 ± 5,2 h i jest wynikiem wchłaniania produktów rozkładu bakteryjnego z dalszych części jelita. T0,5 eliminacji wynosi 3,7 ± 2,7 h dla fazy dystrybucji i 9,6 ± 4,4 h dla fazy eliminacji. Z moczem jest wydalane 1,7% podanej dawki leku, a 51% jest wydalane z kałem w ciągu 96 h.
Reklama
Adeksa - wskazania
Cukrzyca typu 2 (insulinoniezależna), zwłaszcza u osób otyłych, u których stosowanie samej diety i wysiłku fizycznego okazało się nieskuteczne.
Reklama
Adeksa - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Przewlekłe choroby jelit związane z wyraźnymi zaburzeniami trawienia i wchłaniania. Stany chorobowe, które mogą ulec pogorszeniu w wyniku zwiększonego gromadzenia się gazów w jelitach (np. zespół Roemhelda, duże przepukliny, niedrożność jelit, owrzodzenie jelit). Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <25 ml/min). Ciąża i okres karmienia piersią.
Reklama
Adeksa - ostrzeżenia
W pojedynczych przypadkach może wystąpić bezobjawowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Dlatego też w początkowych 6-12 miesiącach leczenia należy monitorować aktywność tych enzymów. Zmiany te zazwyczaj ustępują po odstawieniu leku. W trakcie stosowania preparatu należy bezwzględnie przestrzegać diety cukrzycowej. Nie należy przerywać regularnego przyjmowania leku bez porozumienia z lekarzem, ze względu na ryzyko zwiększenia glikemii. Informację o stosowaniu preparatu należy odnotować w książeczce chorego na cukrzycę. W razie wystąpienia hipoglikemii u pacjentów stosujących akarbozę w terapii skojarzonej z insuliną, pochodną sulfonylomocznika lub metforminą należy podać pacjentowi glukozę, nie inny cukier (sacharozę). Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 1 tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu".
Reklama
Adeksa - ciąża
Ze względu na brak dostatecznych danych z kontrolowanych badań klinicznych, dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku, nie należy podawać akarbozy kobietom w ciąży i w okresie karmienia piersią. U kobiet w ciąży chorych na cukrzycę zalecane jest stosowanie insuliny.
Reklama
Adeksa - efekty uboczne
Bardzo często: wzdęcia. Często: biegunka, bóle żołądkowo-jelitowe i w dole brzucha. Niezbyt często: nudności, wymioty, niestrawność; zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Rzadko: obrzęki; żółtaczka. Częstość nieznana: małopłytkowość; reakcje alergiczne (wysypka, rumień, wykwit, pokrzywka); niedrożność jelit, podniedrożność jelit, odma pęcherzykowa jelit; zapalenie wątroby. Dodatkowo zdarzenia zgłaszano jako zaburzenia wątroby, nieprawidłową czynność wątroby oraz uszkodzenie wątroby. Odnotowano pojedyncze przypadki niewydolności wątroby o piorunującym przebiegu zakończone zgonem, jednak ich związek ze stosowaniem leku nie został wyjaśniony. Jeśli pacjent nie przestrzega diety cukrzycowej w trakcie leczenia, działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego mogą ulec nasileniu. Jeśli mimo przestrzegania przez pacjenta odpowiedniej diety nadal występują uciążliwe objawy niepożądane, należy tymczasowo lub na stałe zmniejszyć dawkę leku. U pacjentów stosujących zalecaną dawkę preparatu 150 do 300 mg na dobę rzadko odnotowywano klinicznie istotne nieprawidłowości w testach czynności wątroby (aktywność trzykrotnie powyżej górnej lub standardowej granicy normy). Nieprawidłowe wartości mogą być przemijające.
Adeksa - interakcje
Spożywanie sacharozy i produktów zawierających sacharozę w trakcie stosowania akarbozy, powoduje często objawy dyskomfortu ze strony przewodu pokarmowego, a nawet biegunki, będące wynikiem zwiększonej fermentacji węglowodanów w jelicie grubym. W skojarzeniu z pochodnymi sulfonylomocznika, metforminą lub insuliną może dojść do hipoglikemii (należy wówczas podać glukozę); może być konieczne zmniejszenie dawek tych leków. W pojedynczych przypadkach akarboza może wpływać na biodostępność digoksyny (może być konieczna modyfikacja dawki digoksyny). Kolestyramina, środki adsorpcyjne i preparaty zawierające enzymy trawienne mogą osłabić działanie akarbozy - należy unikać jednoczesnego ich stosowania. Jednoczesne podawanie akarbozy i doustnej neomycyny może prowadzić do zwiększonej redukcji poposiłkowego stężenia glukozy we krwi oraz wzrostu częstości i intensywności żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych - w ostrych przypadkach należy rozważyć zmniejszenie dawki leku. Nie zaobserwowano interakcji pomiędzy akarbozą a dimetykonem (symetykonem).
Adeksa - dawkowanie
Doustnie, indywidualnie. Zalecane jest następujące dawkowanie: 50 mg raz dziennie (kolacja) przez pierwsze 3 dni; 50 mg 2 razy dziennie (obiad i kolacja) przez kolejne 3 dni; 50 mg 3 razy dziennie (śniadanie, obiad, kolacja) przez następne 7 dni; następnie 3 razy dziennie (50 mg śniadanie, 50 mg obiad i 100 mg kolacja) przez 3 dni; 3 razy dziennie (50 mg śniadanie, 100 mg obiad i 100 mg kolacja) przez kolejne 3 dni; od 4-8 tyg. 100 mg 3 razy dziennie (śniadanie, obiad i kolacja). Średnia dawka wynosi 300 mg akarbozy na dobę. W niektórych przypadkach może być konieczne dalsze zwiększenie dawki do 200 mg 3 razy na dobę. Dawkę można zwiększyć po 4-8 tyg. stosowania oraz w razie niedostatecznej reakcji pacjenta na lek. Jeśli uciążliwe objawy niepożądane utrzymują się mimo przestrzegania przez pacjenta diety cukrzycowej, nie należy zwiększać dawki, a nawet, gdy zachodzi taka konieczność, trzeba ją zmniejszyć. Nie przewiduje się żadnych ograniczeń związanych z długością leczenia preparatem. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawkowania lub częstotliwości stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat). Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania preparatu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie zostały ustalone, dlatego stosowanie akarbozy w tej grupie wiekowej nie jest zalecane. Sposób podania. Tabletki wykazują działanie tylko połknięte w całości z niewielką ilością płynu bezpośrednio przed posiłkiem lub wraz z pierwszymi kęsami posiłku. Linia podziału na tabl. 100 mg ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Adeksa - uwagi
Preparat stosowany w monoterapii nie powoduje hipoglikemii, a zatem nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci przyjmujący dodatkowo inne leki przeciwcukrzycowe (metforminę, pochodne sulfonylomocznika, insulinę) powinni być uprzedzeni o ryzyku wystąpienia hipoglikemii.
