Reklama
Alphagan - skład
1 ml roztworu zawiera 2 mg winianu brymonidyny (co odpowiada 1,3 mg brymonidyny). Lek zawiera 0,05 mg/ml chlorku benzalkoniowego.
Reklama
Alphagan - działanie
Selektywny agonista receptora α2-adrenergicznego do stosowania miejscowego. Obniża ciśnienie śródgałkowe przez zmniejszenie wytwarzania cieczy wodnistej i zwiększenie odpływu naczyniówkowo-twardówkowego. Powinowactwo leku do receptorów α1-adrenergicznych jest 1000 razy mniejsze w porównaniu z powinowactwem do receptorów α2, dzięki czemu lek nie powoduje rozszerzenia źrenic ani skurczu naczyń włosowatych przeszczepów ksenogenicznych siatkówki ludzkiej. Preparat zmniejsza ciśnienie śródgałkowe, w minimalnym stopniu wpływając na czynność układu sercowo-naczyniowego i układu oddechowego. Lek wykazuje szybki początek działania, a maksymalne działanie hipotensyjne występuje 2 h po podaniu. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi ok. 29%. Po podaniu miejscowym T0,5 we krwi krążącej wynosi ok. 3 h. Brymonidyna wiąże się odwracalnie z melaniną tkanek oka, bez istotnych działań niepożądanych. W przypadku braku melaniny nie występuje gromadzenie się leku.
Reklama
Alphagan - wskazania
Obniżenie podwyższonego ciśnienia śródgałkowego u pacjentów z jaskrą z otwartym kątem lub nadciśnieniem ocznym. W monoterapii u pacjentów, u których leczenie miejscowymi β-adrenolitykami jest przeciwwskazane. Jako leczenie wspomagające w połączeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie śródgałkowe, kiedy ciśnienie śródgałkowe jest niewystarczająco zmniejszane przy zastosowaniu pojedynczego leku.
Reklama
Alphagan - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Noworodki i dzieci poniżej 2 lat. Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO. Jednoczesne stosowanie leków przeciwdepresyjnych, które wpływają na przewodnictwo noradrenergiczne (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i mianseryna).
Reklama
Alphagan - ostrzeżenia
Brak badań klinicznych dotyczących stosowania preparatu u młodzieży 12-17 lat. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci poniżej 12 lat. U dzieci ≥2 lat, zwłaszcza w wieku 2-7 lat i (lub) o mc. ≤20 kg, preparat należy stosować ostrożnie przy dokładnej obserwacji, ze względu na wysoką częstość i duże nasilenie występującej senności. Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężką lub niestabilną i niereagującą na leczenie chorobą wieńcową, u pacjentów z depresją, niewydolnością krążenia mózgowego lub wieńcowego, zespołem Raynauda, hipotonią ortostatyczną lub zakrzepowo-zarostowym zapaleniem naczyń oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Preparat należy odstawić w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, który może powodować podrażnienie oczu, objawy zespołu suchego oka lub może wpływać na film łzowy i powierzchnię rogówki. Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z zespołem suchego oka lub z uszkodzeniami rogówki. Pacjentów leczonych długotrwale należy kontrolować. Zgłaszano opóźnione reakcje nadwrażliwości dotyczące oczu, przy czym niektóre ze zgłoszeń określono jako powiązane ze wzrostem ciśnienia wewnątrz oka.
Reklama
Alphagan - ciąża
Bezpieczeństwo stosowania w okresie ciąży nie zostało ustalone. Preparat można stosować w okresie ciąży tylko, jeśli korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Nie stosować w okresie karmienia piersią.
Reklama
Alphagan - efekty uboczne
Bardzo często: ból głowy, senność, podrażnienie oka (przekrwienie, pieczenie i kłucie, swędzenie, uczucie obecności ciała obcego, grudki spojówkowe), zamglone widzenie, alergiczne zapalenie powiek, alergiczne zapalenie powiek i spojówek, alergiczne zapalenie spojówek, reakcje alergiczne dotyczące oczu i grudkowe zapalenie spojówek, suchość w jamie ustnej, zmęczenie. Często: zawroty głowy, zaburzenia smaku, miejscowe podrażnienie (przekrwienie i obrzęk powiek, zapalenie powiek, obrzęk spojówek, obecność wydzieliny w worku spojówkowym, ból oka i łzawienie), światłowstręt, nadżerka i zabarwienie rogówki, suchość oka, zblednięcie spojówek, zaburzenie widzenia, zapalenie spojówek, objawy ze strony górnych dróg oddechowych, objawy żołądkowo-jelitowe, osłabienie. Niezbyt często: ogólna reakcja alergiczna, depresja, kołatanie serca/arytmie (włączając bradykardię, tachykardię), suchość w jamie nosowej. Rzadko: duszność. Bardzo rzadko: bezsenność, omdlenia, zapalenie tęczówki, zwężenie źrenicy, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie. Częstość nieznana: zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego (zapalenie błony naczyniowej przedniego odcinka oka), swędzenie powiek, reakcje skórne obejmujące rumień, obrzęk twarzy, swędzenie, wysypkę i rozszerzenie naczyń krwionośnych. U noworodków i niemowląt, którym podawano brymonidynę w leczeniu jaskry wrodzonej, zgłaszano objawy przedawkowania brymonidyny, takie jak utrata świadomości, letarg, senność, obniżenie ciśnienia tętniczego, obniżenie napięcia mięśni, bradykardia, hipotermia, sinica, bladość, zahamowanie oddechu i bezdech. W badaniach z udziałem dzieci w wieku 2-7 lat z jaskrą niedostatecznie kontrolowaną za pomocą β-adrenolityków, zgłaszano częste występowanie senności (55%) po zastosowaniu preparatu jako terapii uzupełniającej. U 8% dzieci objaw ten był ciężki i u 13% prowadził do przerwania terapii. Występowanie objawu senności malało wraz ze wzrostem wieku dzieci. Objawy reakcji alergicznej dotyczącej oczu obserwowano w badaniach klinicznych u 12,7% pacjentów (co było przyczyną przerwania leczenia u 11,5% badanych). Reakcje alergiczne dotyczące oczu występowały u większości pacjentów pomiędzy 3 a 9 miesiącem leczenia.
Alphagan - interakcje
Preparat jest przeciwwskazany u pacjentów poddanych terapii z zastosowaniem inhibitorów MAO i pacjentów stosujących leki przeciwdepresyjne wpływające na przekaźnictwo noradrenergiczne (tj. trójcykliczne leki przeciwdepresyjne i mianseryna). Istnieje ryzyko wystąpienia działania addycyjnego lub nasilenia działania gdy preparat jest stosowany z lekami hamującymi czynność OUN np.: alkoholem, barbituranami, opioidowymi lekami przeciwbólowymi, lekami uspokajającymi i znieczulającymi. Brak danych dotyczących stężenia krążących katecholamin po zastosowaniu preparatu. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów stosujących leki, które mogą wpływać na metabolizm i wychwyt z krążenia amin, np.: chloropromazyny, metylfenidatu, rezerpiny. U niektórych pacjentów po zastosowaniu preparatu obserwowano klinicznie nieistotne obniżenie ciśnienia tętniczego. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania leków obniżających ciśnienie tętnicze i (lub) glikozydów nasercowych. Zaleca się ostrożność na początku leczenia lub w przypadku zmiany dawki leków stosowanych ogólnie (bez względu na postać farmaceutyczną), które mogą wchodzić w interakcję z α-adrenergicznymi agonistami lub zmieniać ich aktywność np. agoniści lub antagoniści receptorów adrenergicznych (izoprenalina, prazosyna).
Alphagan - dawkowanie
Dorośli: 1 kropla do chorego oka (oczu) 2 razy na dobę, w odstępie ok. 12 h. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Preparat nie był badany u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Lek jest przeciwwskazany u noworodków i dzieci <2 lat, nie jest zalecany do stosowania u dzieci <12 lat. U noworodków mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane. Nie przeprowadzono badań klinicznych dotyczących stosowania preparatu u młodzieży (12–17 lat). Sposób podania. Natychmiast po zakropleniu leku zaleca się uciśnięcie przez 1 min worka łzowego w kącie przyśrodkowym oka. Jeśli podawany jest więcej niż jeden lek okulistyczny stosowany miejscowo, poszczególne leki należy zakraplać w odstępach 5-15 min.
Alphagan - uwagi
Chlorek benzalkoniowy może być absorbowany przez miękkie soczewki kontaktowe i zmieniać ich zabarwienie. Należy usunąć soczewki kontaktowe przed zakropleniem i odczekać co najmniej 15 min przed ich ponownym założeniem. Preparat może powodować znużenie i (lub) senność, co może osłabiać zdolność kierowania pojazdami i obsługiwania maszyn. Ponadto preparat może powodować zamazane i (lub) zaburzone widzenie, co może osłabiać zdolność kierowania pojazdami lub obsługiwania urządzeń mechanicznych, zwłaszcza w nocy lub przy słabym oświetleniu. Pacjent powinien poczekać do ustąpienia tych objawów, zanim będzie prowadził pojazd mechaniczny lub obsługiwał urządzenie mechaniczne w ruchu.
