Reklama
Aspargin - skład
1 tabl. zawiera 250 mg wodoroasparaginianu magnezu (17 mg Mg) i 250 mg wodoroasparaginianu potasu (54 mg K). Preparat zawiera sacharozę.
Reklama
Aspargin - działanie
Preparat złożony zawierający jony magnezu i potasu. Magnez aktywizuje działanie około 300 enzymów, m.in. regulujących syntezę i wykorzystanie związków zależnych od ATP-azy oraz glikolitycznych. Wpływa na czynność mięśnia serca, układu nerwowego, mięśni porzecznie prążkowanych i gładkich. Odgrywa ważną rolę w procesie skurczu mięśni. W kompartmencie osoczowym około 30% magnezu jest związane z białkami krwi, 12% z anionami, a 55% występuje jako wolny jon. Wydalany jest przede wszystkim z moczem, niewielkie ilości z potem lub kałem. Potas jest głównym kationem płynu wewnątrzkomórkowego o podstawowym znaczeniu dla zachowania równowagi kwasowo-zasadowej i elektrodynamicznych właściwości komórek. Aktywuje liczne reakcje enzymatyczne i ma podstawowe znaczenie dla wielu procesów fizjologicznych, wpływa m.in. na przewodnictwo nerwowe, kurczliwość mięśnia sercowego, mięśni gładkich i szkieletowych, wydzielanie żołądkowe, pracę nerek, syntezę tkanek i metabolizm węglowodanów. Potas dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Jego wewnątrzkomórkowa pula stanowi ok. 98% całkowitej zawartości w organizmie. Jest wydalany w 85-90% przez nerki, w 10% z kałem oraz w niewielkich ilościach z potem i mlekiem kobiet karmiących. Magnez i potas przenikają przez barierę łożyska i do mleka matki.
Reklama
Aspargin - wskazania
Uzupełnianie niedoboru magnezu i potasu: przy niemiarowościach i nadpobudliwości serca, zwłaszcza na tle niedoboru magnezu i potasu; profilaktycznie w chorobie niedokrwiennej serca, przy zagrożeniu zawałem; w rekonwalescencji pozawałowej; po przebytych chorobach zakaźnych lub zabiegach chirurgicznych, w przebiegu których doszło do utraty magnezu i potasu; jako lek przeciwdziałający niepożądanym skutkom długotrwałego stosowania glikozydów nasercowych i leków moczopędnych (np. tiazydów, furosemidu). Lek jest przeznaczony dla pacjentów w wieku powyżej 12 lat.
Reklama
Aspargin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Hipermagnezemia. Hiperkaliemia. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). Zakażenia dróg moczowych. Zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (blok). Bradykardia. Myasthenia gravis. Znaczne niedociśnienie tętnicze krwi.
Reklama
Aspargin - ostrzeżenia
Nie podawać bez wiedzy lekarza w chorobach nowotworowych. Preparatu nie należy stosować w ostrym odwodnieniu, rozległym zniszczeniu tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała). Przy długotrwałym stosowaniu, w razie ciężkiej biegunki oraz u pacjentów leczonych glikozydami nasercowymi należy kontrolować stężenie potasu i magnezu w surowicy, a w razie potrzeby także w erytrocytach. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować preparatu. Nie podawać z innymi preparatami zawierającymi potas.
Reklama
Aspargin - ciąża
Preparat można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią po doborze przez lekarza właściwej dawki leku.
Reklama
Aspargin - efekty uboczne
Niezbyt często: bóle brzucha, nudności, biegunka, zaparcia, wymioty, które zwykle ustępują samoistnie. Rzadko: hiperkaliemia (szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek), zaczerwienienie skóry, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, osłabienie mięśniowe. Bardzo rzadko: bezsenność.
Aspargin - interakcje
Nie stosować jednocześnie z fosforanami, związkami wapnia, atropiną lub hioscyjaminą (ryzyko owrzodzenia jelita) oraz innymi preparatami zawierającymi potas. Związki magnezu zmniejszają wchłanianie tetracyklin (należy zachować co najmniej 3-godzinną przerwę pomiędzy podaniem tych leków), związków żelaza, fluoru oraz doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny. Glikozydy naparstnicy stosowane jednocześnie z potasem mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca. Amiloryd, spironolakton i triamteren oraz inhibitory ACE (kaptopryl i enalapryl) powodują wzrost stężenia potasu we krwi. Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cykloseryna, mitramycyna, amfoterycyna B oraz mineralokortykosteroidy nasilają wydalanie magnezu. Kortyzon osłabia działanie potasu. Potas zmniejsza wchłanianie witaminy B12. Lipidy i fityniany zmniejszają wchłanianie magnezu.
Aspargin - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: zwykle 2-6 tabl. na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych, po posiłku, popijając wodą. Całkowite dzienne zapotrzebowanie organizmu na magnez nie przekracza 5 mg/kg mc. Przy zapobieganiu niedoborom potasu podaje się do 780 mg jonu na dobę.
Aspargin - uwagi
Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu oraz sprawność psychoruchową.
