Reklama
Pezilgen - skład
1 tabl. powl. zawiera 5 mg lub 10 mg chlorowodorku donepezylu. Lek zawiera laktozę.
Reklama
Pezilgen - działanie
Wybiórczy i odwracalny inhibitor acetylocholinoesterazy - głównego enzymu rozkładającego acetylocholinę w mózgu. U pacjentów z chorobą Alzheimera lek podany w dawce jednorazowej 5 mg lub 10 mg na dobę hamuje aktywność esterazy acetylocholinowej odpowiednio o 63,6% i 77,3%. Nie badano wpływu donepezylu na neuropatologię choroby Alzheimera, dlatego nie można stwierdzić, że lek ma jakikolwiek wpływ na przebieg tej choroby. 6-miesięczne badanie kliniczne prowadzone wśród pacjentów z chorobą Alzheimera, oceniające zdolności poznawcze, funkcjonowanie w życiu społecznym i rodzinnym oraz możliwości samodzielnego funkcjonowania, potwierdziło skuteczność kliniczną donepezylu. Maksymalne stężenie leku we krwi występuje 3-4 h po podaniu doustnym. Końcowy T0,5 wynosi ok. 70 h. Stan równowagi osiągany jest w 3 tyg. po rozpoczęciu leczenia. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. Donepezyl wiąże się z białkami osocza w 95%. Metabolizowany jest z udziałem cytochromu P-450. Wydalany głównie z moczem, zarówno w postaci niezmienionej, jak i w postaci metabolitów.
Reklama
Pezilgen - wskazania
Objawowe leczenie łagodnej i średnio ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.
Reklama
Pezilgen - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na donepezyl, pochodne piperydyny lub pozostałe składniki preparatu. Ciąża.
Reklama
Pezilgen - ostrzeżenia
Lek nie jest wskazany do stosowania u dzieci. Nie ustalono skuteczności donepezylu u pacjentów z ciężkim otępieniem w chorobie Alzheimera, innymi rodzajami otępienia lub innymi rodzajami zaburzeń pamięci (np. związanym z procesami starzenia). Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub nadkomorowymi zaburzeniami przewodzenia, tj. blok zatokowo-przedsionkowy lub przedsionkowo-komorowy (lek może wywierać efekt wagotoniczny na częstość akcji serca); u pacjentów z astmą oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc; u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem choroby wrzodowej (z chorobą wrzodową w wywiadzie lub przyjmujących leki z grupy NLPZ - pacjenci ci powinni być monitorowani w kierunku objawów choroby wrzodowej). Należy unikać podawania donepezylu jednocześnie z innymi inhibitorami acetylocholinoesterazy, agonistami lub antagonistami układu cholinergicznego. Donepezyl może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez pochodne sukcynylocholiny podczas znieczulenia ogólnego. Donepezyl, jako cholinomimetyk może hamować odpływ moczu z pęcherza oraz nasilać lub powodować objawy pozapiramidowe. Brak danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Należy regularnie wykonywać ocenę korzyści terapeutycznych ze stosowania leku. Lek zawiera laktozę - nie należy go stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Pezilgen - ciąża
Leku nie wolno stosować podczas ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, stwierdzono natomiast toksyczność około- i poporodową. Kobiety przyjmujące donepezyl nie powinny karmić piersią. Brak danych dotyczących wydzielania chlorowodorku donepezylu do ludzkiego mleka, nie prowadzono również badań z udziałem karmiących kobiet.
Reklama
Pezilgen - efekty uboczne
Bardzo często: biegunka, nudności, ból głowy. Często: częste przeziębienia, anoreksja, omamy, pobudzenie, zachowania agresywne, omdlenia, zawroty głowy, bezsenność, wymioty, bóle brzucha, wysypka, świąd, skurcze mięśni, nietrzymanie moczu, zmęczenie, bóle, wypadki. Niezbyt często: napady padaczkowe, bradykardia, krwawienia z przewodu pokarmowego, wrzód żołądka i dwunastnicy, nieznaczne zwiększenie aktywności mięśniowej kinazy kreatynowej we krwi. Rzadko: objawy pozapiramidowe, blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy, zaburzenia czynności wątroby (w tym zapalenie wątroby).
Pezilgen - interakcje
Chlorowodorek donepezylu i (lub) żaden z jego metabolitów nie hamuje metabolizmu teofiliny, warfaryny, cymetydyny i digoksyny u ludzi. Jednoczesne stosowanie digoksyny lub cymetydyny nie wpływa na metabolizm chlorowodorku donepezylu. Badania in vitro wykazały, że izoenzymy 3A4 i 2D6 cytochromu P450 biorą udział w metabolizmie donepezylu. Badania in vitro wykazały, że ketokonazol oraz chinidyna, hamujące odpowiednio izoenzymy CYP3A4 oraz 2D6, hamują metabolizm donepezylu. Zatem powyższe oraz pozostałe inhibitory CYP3A4, takie jak itrakonazol oraz erytromycyna, oraz inhibitory CYP2D6, takie jak fluoksetyna, mogą hamować metabolizm donepezylu. W badaniu u zdrowych ochotników, ketokonazol zwiększał średnie stężenia donepezylu o około 30%. Leki pobudzające obydwa izoenzymy, takie jak ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina oraz alkohol zmniejszają stężenie donepezylu. Ponieważ stopień działania hamującego oraz pobudzającego nie jest znany, należy zachować ostrożność w przypadku podawania leków w takich skojarzeniach. Chlorowodorek donepezylu może zaburzać działanie leków o działaniu antycholinergicznym. Może wystąpić synergizm działania w przypadku jednoczesnego stosowania sukcynylocholiny, innych leków hamujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe lub agonistów cholinergicznych, lub leków β-adrenolitycznych wpływających na układ przewodzący serca.
Pezilgen - dawkowanie
Doustnie, raz na dobę, wieczorem, tuż przed snem. Dawka początkowa: 5 mg na dobę, przez co najmniej 1 miesiąc, co pozwoli na kliniczną ocenę skuteczności leczenia i uzyskanie stanu równowagi stężenia chlorowodorku donepezylu. Po ocenie klinicznej dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. U pacjentów z niewydolnością nerek nie jest konieczna zmiana dawkowania. U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością wątroby zwiększanie dawki powinno odbywać się zgodnie z indywidualną tolerancją pacjenta. Leczenie donepezylem można podejmować tylko w przypadkach, gdy możliwa jest regularna kontrola przyjmowania leku przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące należy prowadzić tak długo, jak długo stwierdza się korzystne działanie preparatu; niezbędna jest regularna ocena kliniczna działania leku. Odstawienie leku powinno się rozważyć, gdy nie stwierdza się już działania leczniczego.
Pezilgen - uwagi
Otępienie oraz działania niepożądane leku tj. uczucie zmęczenia, zawroty głowy i skurcze mięśni (zwłaszcza na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki) mogą upośledzać sprawność psychofizyczną; należy systematycznie oceniać zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
