Thiocodin, 15 mg + 300 mg, tabletki, 10 szt.

Działanie i właściwości

Tabletki Thiocodin zawierają dwie substancje czynne: kodeiny fosforan półwodny i sulfogwajakol.

Kodeiny fosforan półwodny działa przeciwkaszlowo, hamuje odruch kaszlowy zmniejszając częstość napadów kaszlu.

Sulfogwajakol działa wykrztuśnie, ułatwia przemieszczanie się upłynnionej wydzieliny w drogach oddechowych i jej odkrztuszanie.

Tabletki Thiocodin należy stosować wyłącznie doustnie.

Wskazanie do stosowania leku Thiocodin

Tabletki Thiocodin należy stosować wyłącznie doustnie w celu leczenia suchego, uporczywego kaszlu bez odkrztuszania wydzieliny.

Dawkowanie. Ile i jak często przyjmować lek Thiocodin?

O wielkości dawki i metodzie leczenia decyduje lekarz prowadzący.

Dorośli

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat:

• 1 tabletka 3 razy na dobę, nie częściej niż co 4 do 6 godzin.

Nie zaleca się stosowania leku Thiocodin u młodzieży w wieku od 12 do 18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego w leczeniu kaszlu.

Dzieci

Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Sposób podania i czas trwania leczenia

Lek należy przyjmować doustnie, podczas spożywania posiłków. Tabletkę należy połykać w całości, popijając szklanką wody.

Należy pić co najmniej 2 litry płynów w ciągu dnia. Ułatwi to odkrztuszanie wydzieliny.

Jak długo przyjmować lek Thiocodin?

Leku nie należy stosować dłużej niż 3 dni bez zalecenia lekarza. O przedłużeniu leczenia powinien zadecydować lekarz.

Zażycie zbyt dużej dawki leku lub jej pominięcie

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Mogą wystąpić następujące objawy przedawkowania:

W ciężkich przypadkach przedawkowania może wystąpić:

W przypadku pominięcia jednej dawki leku należy przyjąć pominiętą dawkę tak szybko, jak jest to możliwe.

Jeżeli nadchodzi czas przyjęcia następnej dawki wynikającej ze schematu dawkowania nie należy przyjmować pominiętej dawki. Trzeba pamiętać o zachowaniu 4 – 6 godzinnej przerwy między dawkami.

Przeciwwskazania. Kto nie powinien przyjmować leku?

Nie należy przyjmować leku Thiocodin:
- jeśli pacjent ma uczulenie na kodeiny fosforan półwodny, sulfogwajakol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
- jeśli pacjent ma astmę oskrzelową,
- jeśli pacjent ma niewydolność oddechową (trudności w oddychaniu np.: spłycenie oddechu, oddech wolniejszy i (lub) nieregularny, rozedma płuc),
- jeśli pacjent jest w stanie śpiączki,
- jeśli pacjent ma mukowiscydozę (chorobę genetyczną polegającą na wytwarzaniu nadmiernie lepkiego śluzu),
- jeśli pacjent ma rozstrzenie oskrzeli (przewlekłe zapalenie oskrzeli objawiające się kaszlem z odpluwaniem dużej ilości wydzieliny),
- jeśli pacjent jest uzależniony od alkoholu,
- jeśli pacjent jest uzależniony od opioidów (morfiny, heroiny),
- jeśli pacjent ma mniej niż 12 lat,
- jeśli wiadomo, że u pacjenta metabolizm kodeiny do morfiny przebiega bardzo szybko,
- jeśli pacjentka jest w ciąży,
- jeśli pacjentka karmi piersią,
- jeśli pacjent odkrztusza wydzielinę (ponieważ lek ten hamuje odruch kaszlowy i może dojść do nadmiernego zalegania wydzieliny w drogach oddechowych),
- jeśli pacjent stosuje aktualnie inhibitory monoaminooksydazy lub stosował takie leki w ciągu ostatnich 14 dni.

Działania niepożądane i skutki uboczne

Podobnie jak inne leki, Thiocodin może wywoływać działania niepożądane, które nie występują u wszystkich pacjentów.

Bardzo częste działania niepożądane (występujące częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• nudności i wymioty,
• zaparcia,
• zawroty głowy,
• uspokojenie.

Niezbyt częste działania niepożądane (występujące rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• reakcje uczuleniowe (świąd, pokrzywka, wysypka, wypryski skórne),
• nagłe zmiany nastroju (nadmierna radość lub smutek),
• zaburzenia oddychania (zmniejszenie częstości oddychania oraz płytki, nieregularny oddech),
• skurcz oskrzeli,
• kołatanie serca,
• spadek ciśnienia tętniczego i omdlenia,
• senność,
• zwężenie źrenic,
• zatrzymanie moczu,
• bóle głowy,
• ostry ból brzucha (dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego),
• zmniejszenie apetytu,
• nadmierna potliwość,
• omamy (spostrzeganie nieistniejących przedmiotów),
• zaburzenia widzenia i słuchu,
• podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego, którego objawem mogą być m.in. bóle żołądka (po zażyciu dużych dawek leku).

Stosowanie leku Thiocodin z jedzeniem i piciem

Należy pić co najmniej 2 litry płynów w ciągu dnia. Ułatwi to odkrztuszanie wydzieliny.

Lek Thiocodin a alkohol

Nie należy pić alkoholu podczas stosowania tego leku. Alkohol może nasilić działanie kodeiny. Należy wziąć pod uwagę, że alkohol może być składnikiem niektórych pokarmów i leków.

Lek Thiocodin a prowadzenie pojazdów

Nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn i urządzeń będących w ruchu podczas stosowania tego leku. Może on powodować zawroty głowy i senność, co pogarsza sprawność psychofizyczną, konieczną do wykonywania tych czynności.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie stosować u kobiet w ciąży.
Nie należy przyjmować leku Thiocodin w okresie karmienia piersią.
Kodeina i morfina przenikają do mleka matki.
Przyjmowanie leków zawierających kodeinę przez kobiety karmiące piersią nie jest bezpieczne ze względu na możliwość wystąpienia zagrażającego życiu dziecka zatrucia metabolitem kodeiny - morfiną.
Opisane zostały przypadki wystąpienia problemów z karmieniem, apatią (zmniejszona wrażliwość na bodźce), śpiączki, bezdechu, zawału mózgu u dzieci karmionych piersią przez matki przyjmujące leki z kodeiną.

Stosowanie z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Nie należy stosować leku Thiocodin z następującymi lekami:

• przeciwlękowymi (np. chloropromazyna, diazepam, temazepam),
• przeciwdepresyjnymi (np. inhibitory monoaminooksydazy, jak np. moklobemid, lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, jak np. amitryptylina) oraz w okresie 14 dni po odstawieniu tych leków,
• przeciwhistaminowymi (leki stosowane m.in. w chorobach alergicznych),
• nasennymi (np. diazepam, temazepam),
• cytostatykami (leki stosowane w chorobie nowotworowej),
• opioidowymi lekami przeciwbólowymi (morfina, heroina),
• rozluźniającymi mięśnie szkieletowe (np.: diazepam, tetrazepam i temazepam - leki stosowane w obniżaniu wzmożonego napięcia mięśniowego),
• klonidyną (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego),
• lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona (np. lewodopa, selegilina),
• metoklopramidem (lek o działaniu przeciwwymiotnym i pobudzającym perystaltykę jelit, tzn. pracę jelit),
• chinidyną (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca),
• antybiotykiem - ryfampicyną,
• lekami zawierającymi alkohol.

Co zawiera lek? Skład

Substancjami czynnymi leku są: kodeiny fosforan półwodny i sulfogwajakol. 1 tabletka zawiera 15 mg kodeiny fosforanu półwodnego i 300 mg sulfogwajakolu.

Pozostałe składniki to: talk, skrobia ziemniaczana, magnezu stearynian.

Ważne informacje i ostrzeżenia przed użyciem

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Thiocodin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:

• Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności układu oddechowego (trudności w oddychaniu, np.: oddech płytki, wolniejszy, nieregularny, przewlekła choroba płuc).
• Jeśli pacjent ma zmniejszoną objętość krwi.
• Jeśli pacjent ma zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe lub urazy głowy, ponieważ kodeina może zwiększać ciśnienie wewnątrzczaszkowe.
• Jeśli pacjent ma niewydolność nerek.
• Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby.
• Jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze.
• Jeśli pacjent ma cukrzycę.
• Jeśli pacjent ma choroby naczyń obwodowych (np.: zakrzepowo-zarostowe zapalenie tętnic, choroby żył obwodowych).
• Jeśli pacjent ma niedoczynność tarczycy.
• Jeśli pacjent ma niedoczynność kory nadnerczy.
• Jeśli pacjent ma jaskrę (uszkodzenie nerwu wzrokowego i siatkówki prowadzące do pogorszenia lub utraty wzroku z powodu nadmiernego wzrostu ciśnienia w gałce ocznej).
• Jeśli pacjent ma zapalne lub prowadzące do niedrożności choroby jelit (krwawe biegunki w przebiegu rzekomobłoniastego zapalenia jelit lub niedrożność jelit, objawiające się ostrymi zaparciami, wzdęciami, nudnościami, bólem lub skurczem żołądka, wymiotami).
• Jeśli pacjent ma choroby dróg żółciowych (np. kamicę żółciową), ponieważ kodeina może wywołać napad kolki żółciowej.
• Jeśli pacjent jest po zabiegu chirurgicznym w obrębie dróg żółciowych (np. jest po operacji pęcherzyka żółciowego).
• Jeśli pacjent ma rozrost gruczołu krokowego i utrudniony odpływ moczu (częste parcie na mocz, trudności lub ból w czasie oddawania moczu, zatrzymanie moczu).
• Jeśli pacjent ma kamicę moczową, ponieważ kodeina może wywołać napad kolki nerkowej.
• Jeśli pacjent jest w podeszłym wieku (powyżej 65 lat), ponieważ u takiej osoby jest zwiększone ryzyko działań niepożądanych.
• Jeśli pacjent aktualnie przyjmuje inny lek zawierający kodeinę, ponieważ istnieje ryzyko przedawkowania kodeiny.

Nie należy zażywać leku, jeśli którekolwiek z wymienionych powyżej ostrzeżeń występuje lub wystąpiło u pacjenta w przeszłości. W przypadku wątpliwości należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą zanim zastosuje się ten lek.

Kodeina jest przekształcana w morfinę w wątrobie z udziałem enzymu. Morfina jest substancją, która warunkuje działanie kodeiny. U niektórych osób występuje odmiana tego enzymu, co może powodować u nich różne działanie. U niektórych osób morfina nie powstaje lub powstaje w bardzo małych ilościach i wówczas nie będzie miała działania przeciwkaszlowego. U innych osób jest bardziej prawdopodobne wystąpienie ciężkich działań niepożądanych ze względu na bardzo duże ilości powstającej morfiny. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy przerwać stosowanie tego leku i natychmiast zasięgnąć porady lekarza:

• powolny lub płytki oddech, dezorientacja, senność, zwężenie źrenic, nudności lub wymioty, zaparcia, brak apetytu.

Jeżeli kaszel nie ustąpi po 3 dniach stosowania leku lub wystąpi wysoka temperatura ciała, wysypka skórna lub ból głowy, należy skontaktować się z lekarzem.

Nadużywanie leku Thiocodin (tj. stosowanie dłuższe niż zalecane i (lub) w dawkach większych niż zalecane) może prowadzić do uzależnienia.

W przypadku nadużywania tego leku i nagłym zaprzestaniu jego stosowania mogą wystąpić objawy odstawienne.

U osób uprawiających sport Thiocodin może powodować pozytywny wynik testów antydopingowych.

Jak przechowywać lek Thiocodin?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Podmiot odpowiedzialny