Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Cyanokit

Spis treści

Reklama

Cyanokit - skład

1 fiolka zawiera 2,5 g hydroksykobalaminy (1 ml roztworu zawiera 25 mg hydroksykobalaminy).

Reklama

Cyanokit - działanie

Działanie hydroksykobalaminy w leczeniu zatrucia cyjankami wynika z jej zdolności ścisłego wiązania jonów cyjankowych. Każda cząsteczka hydroksykobalaminy może wiązać jeden jon cyjankowy przez podstawienie grupy hydroksylowej (powiązanej z III wartościowym jonem kobaltu) jonem cyjankowym. Powstała cyjanokobalamina jest stabilnym, nietoksycznym związkiem. Hydroksykobalamina wiąże się z białkami osocza i drobnocząsteczkowymi związkami fizjologicznymi. Całkowite wydalanie z moczem kobalamin-(III) wynosi co najmniej 60%-70% podanej dawki; większość substancji zostaje wydalona w ciągu pierwszych 24 h, ale czerwone zabarwienie moczu obserwowano przez maksymalnie 35 dni po infuzji dożylnej. Cyjanokobalamina również wydalana jest z moczem.

Reklama

Cyanokit - wskazania

Leczenie stwierdzonego lub podejrzewanego zatrucia cyjankami we wszystkich przedziałach wiekowych. Lek jest przeznaczony do podawania z jednoczesnym przeprowadzeniem odpowiedniej dekontaminacji i zastosowaniem środków wspomagających.

Reklama

Cyanokit - przeciwwskazania

Brak.

Reklama

Cyanokit - ostrzeżenia

Leczenie zatrucia cyjankami musi obejmować natychmiastowe sprawdzenie drożności dróg oddechowych, właściwe natlenienie i nawodnienie, leczenie wspomagające układ krążenia i leczenie drgawek. Należy podjąć działania mające na celu dekontaminację w zależności od drogi ekspozycji. Lek nie zastępuje tlenoterapii i jego stosowanie nie może opóźniać wdrożenia powyższych środków. Obecność i nasilenie zatrucia cyjankami są często początkowo nieznane. Nie istnieje szeroko dostępne, szybkie badanie krwi potwierdzające zatrucie cyjankami. Decyzje dotyczące terapii muszą być podejmowane na podstawie wywiadu klinicznego i/lub objawów i oznak zatrucia cyjankami. Zatrucie cyjankami może być spowodowane ekspozycją na dym w palących się zamkniętych pomieszczeniach, inhalacją, spożyciem lub ekspozycją skórną. Do źródeł zatrucia cyjankami należą cyjanowodór i jego sole, cyjany, w tym rośliny wytwarzające cyjanki, nitryle alifatyczne lub wydłużona ekspozycja na nitroprusydek sodu. Ponieważ u pacjentów otrzymujących hydroksykobalaminę mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, przed podaniem leku u pacjentów z rozpoznaną nadwrażliwością na hydroksykobalaminy lub witaminę B12 trzeba rozważyć stosunek korzyści do ryzyka. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku jednocześnie z innymi antidotami przeciwko cyjankom; w przypadku podjęcia decyzji o zastosowaniu innego antidotum nie należy podawać leków jednocześnie przez tę samą linię dożylną.

Reklama

Cyanokit - ciąża

Brak danych dotyczących stosowania preparatu w czasie ciąży. Jednak biorąc pod uwagę, że konieczne jest podanie nie więcej niż dwóch wstrzyknięć hydroksykobalaminy, stan potencjalnie zagrażający życiu, brak alternatywnej metody leczenia - hydroksykobalaminę można podawać kobietom w ciąży. Ponieważ hydroksykobalaminę podaje się w sytuacjach potencjalnie zagrażających życiu, karmienie piersią nie jest przeciwwskazaniem do jej stosowania.

Reklama

Cyanokit - efekty uboczne

U większości pacjentów wystąpiło odwracalne zaczerwienienie skóry i błon śluzowych, które może utrzymywać się do 15 dni po podaniu leku. U wszystkich pacjentów pojawi się ciemnoczerwone zabarwienie moczu, znacznie nasilone w trakcie pierwszych 3 dni po podaniu leku; zabarwienie moczu może utrzymać się do 35 dni po podaniu preparatu. Mogą także wystąpić: dodatkowe skurcze komorowe, u pacjentów z zatruciami cyjankami obserwowano przyspieszoną częstość pracy serca; zmniejszenie odsetka limfocytów; ostra niewydolność nerek z ostrą martwicą kanalików nerkowych, zaburzenia czynności nerek, występowanie kryształów szczawianów wapnia w moczu, zaburzenia pamięci, zawroty głowy; obrzęk, podrażnienie, zaczerwienienie; wysięk opłucnowy, duszność, uczucie zatykania w gardle, suchość w gardle, dyskomfort w klatce piersiowej; dyskomfort w jamie brzusznej, niestrawność, biegunka, wymioty, nudności, dysfagia; odwracalne zaczerwienienie skóry i błon śluzowych, wysypki krostkowe, które mogą utrzymywać się przez kilka tygodni, obejmujące głównie twarz i szyję; przejściowe zwiększenie ciśnienia krwi, ustępujące zwykle po w ciągu kilku godzin, uderzenia gorąca; u pacjentów z zatruciami cyjankami obserwowano zmniejszenie ciśnienia krwi; ból głowy, reakcja w miejscu wstrzyknięcia, obrzęk obwodowy; reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy, wykwity skórne, pokrzywka i świąd; niepokój.

Cyanokit - dawkowanie

Dożylnie. Dawka początkowa. Dorośli: 5 g (2 x 100 ml). Dzieci i młodzież (w wieku od 0 do 18 lat): 70 mg/kg mc., nie należy stosować dawki większej niż 5 g. Kolejne dawki. W zależności od ciężkości zatrucia i odpowiedzi klinicznej można podać drugą dawkę. Dorośli: kolejna dawka wynosi 5 g (2 x 100 ml). Dzieci i młodzież (w wieku od 0 do 18 lat): kolejna dawka wynosi 70 mg/kg mc., nie należy stosować dawki większej niż 5 g. Dawka maksymalna. Dorośli: maksymalna zalecana dawka całkowita wynosi 10 g. Dzieci i młodzież (w wieku od 0 do 18 lat): maksymalna zalecana dawka całkowita wynosi 140 mg/kg mc., nie należy stosować dawki większej niż 10 g. Szczególne grupy pacjentów. Mimo że nie badano skuteczności i bezpieczeństwa hydroksykobalaminy u osób z zaburzeniami czynności nerek i wątroby, w tej grupie pacjentów dostosowanie dawki nie jest wymagane, ponieważ lek podaje się jako leczenie ratujące tylko w sytuacjach nagłych zagrażających życiu. Sposób podawania. Dawkę początkową  podaje się w infuzji dożylnej przez 15 min. Szybkość infuzji dożylnej drugiej dawki wynosi od 15 min (w przypadku skrajnie niestabilnych pacjentów) do 2 h, w zależności od stanu pacjenta.

Cyanokit - uwagi

Hydroksykobalamina powoduje obniżenie stężenia cyjanków we krwi; jeżeli planuje się oznaczenie stężenia cyjanków we krwi w celu np. udokumentowania zatrucia, zaleca się pobranie próbki krwi przed rozpoczęciem leczenia hydroksykobalaminą. Ze względu na ciemnoczerwony kolor hydroksykobalamina może wywoływać czerwone zabarwienie skóry i z tego względu może zakłócać ocenę oparzeń. Jednakże wystąpienie zmian skórnych, obrzęku i bólu z dużą pewnością wskazuje na oparzenia. Hydroksykobalamina może powodować czerwone zabarwienie osocza, co może prowadzić do fałszywego zawyżenia lub zaniżenia stężeń niektórych parametrów laboratoryjnych (fałszywe zawyżenia: kreatynina, bilirubina, trójglicerydy, cholesterol, białko całkowite, glukoza, albumina, fosfataza zasadowa, hemoglobina, MCH, MCHC; fałszywe zaniżenia: aminotransferaza alaninowa, amylaza; nieprzewidywalne wyniki: fosforan, kwas moczowy, aminotransferaza asparginowa, kinaza kreatynowa, izoenzym MB kinazy kreatynowej (CKMB), dehydrogenaza mleczanowa (LDH), czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT), czas protrombinowy, wskaźnik Qicka lub INR), wpływ na badania utrzymuje się zazwyczaj 48 h.


Podobne leki
Anexate
Naloxonum hydrochloricum WZF
Siarczan protaminy
Flumazenil Kabi

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!