Reklama
Kyleena - skład
System terapeutyczny domaciczny zawiera 19,5 mg lewonorgestrelu.
Reklama
Kyleena - działanie
Wewnątrzmaciczny środek antykoncepcyjny, system terapeutyczny z progestagenem. System wykazuje miejscowe działanie progestagenowe w jamie macicy. Przy dużym stężeniu lewonorgestrelu w błonie śluzowej macicy zmniejsza się ilość receptorów estrogenowych i progesteronowych. Endometrium staje się względnie niewrażliwe na krążący estradiol i obserwuje się silne działanie antyproliferacyjne. Podczas stosowania systemu obserwuje się zmiany morfologiczne endometrium oraz słabe reakcje miejscowe na ciało obce. Zagęszczenie śluzu szyjkowego zapobiega przedostawaniu się plemników przez kanał szyjki macicy. Środowisko miejscowe w macicy i jajowodach hamuje ruchliwość i czynność plemników, zapobiegając zapłodnieniu. U niektórych kobiet zostaje zahamowana owulacja. W pierwszym roku wskaźnik Pearla wyniósł 0,16 (95% przedział ufności: 0,13–0,96), a w okresie 5 lat - 0,29 (95% przedział ufności: 0,16–0,60). Wskaźnik niepowodzeń wyniósł ok. 0,2% po 1 roku, a skumulowany wskaźnik niepowodzeń wyniósł około 1,4% po 5 latach. Wskaźnik niepowodzeń obejmuje również ciąże występujące po niewykrytych wypadnięciach systemu i perforacjach. Po założeniu systemu, lewonorgestrel jest od razu uwalniany z systemu do jamy macicy. Ponad 90% uwolnionego lewonorgestrelu jest dostępne ogólnoustrojowo. Maksymalne stężenie lewonorgestrelu w surowicy jest osiągane w ciągu pierwszych 2 tyg. po założeniu systemu. Siedem dni po założeniu systemu ustalono średnie stężenie lewonogestrelu wynoszące 162 pg/ml. Następnie stężenia lewonorgestrelu w surowicy zmniejszają się z czasem, aż do osiągnięcia średniego stężenia wynoszącego 91 pg/ml po 3 latach oraz 83 pg/ml po 5 latach. Podczas stosowania systemu duża miejscowa ekspozycja na lek w jamie macicy prowadzi do silnego gradientu stężeń pomiędzy endometrium a miometrium (>100-krotny gradient endometrium pomiędzy a miometrium) i do małego stężenia lewonorgestrelu w surowicy (>1000-krotny gradient pomiędzy endometrium i surowicą). Lewonorgestrel wiąże się nieswoiście z albuminami osocza i swoiście z globuliną SHBG. Mniej niż 2% krążącego lewonorgestrelu występuje w postaci wolnego steroidu. Jest w dużym stopniu metabolizowany (redukcja, hydroksylacja, sprzęganie). Reakcje biotransformacji zachodzące przy udziale CYP mogą mieć niewielkie znaczenie dla lewonorgestrelu w porównaniu z reakcjami redukcji i sprzęgania. Tylko śladowe ilości lewonorgestrelu są wydalane w postaci niezmienionej. Metabolity są wydalane z kałem i moczem w proporcji około 1:1. T0,5 w fazie eliminacji wynosi 1 dzień.
Reklama
Kyleena - wskazania
Antykoncepcja przez okres do 5 lat.
Reklama
Kyleena - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lewonorgestrel lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostre lub nawracające zapalenie narządów miednicy mniejszej lub choroby związane ze zwiększonym ryzykiem zakażeń narządów miednicy mniejszej. Ostre zapalenie szyjki macicy lub zapalenie pochwy. Poporodowe zapalenie błony śluzowej macicy lub zakażenie macicy po poronieniu w ciągu ostatnich 3 mies. Śródnabłonkowa neoplazja szyjki macicy do ustąpienia. Nowotwór złośliwy trzonu lub szyjki macicy. Nowotwory progestagenozależne, np. rak piersi. Nieprawidłowe krwawienia z pochwy o nieznanej etiologii. Wrodzone lub nabyte zmiany w jamie macicy, w tym włókniakomięśniaki, które mogłyby utrudniać założenie i (lub) utrzymanie systemu wewnątrzmacicznego (tzn. jeśli zniekształcają jamę macicy). Ostra choroba wątroby lub nowotwór wątroby. Ciąża.
Reklama
Kyleena - ostrzeżenia
System należy stosować ostrożnie po konsultacji z lekarzem specjalistą, bądź należy rozważyć jego usunięcie w przypadku występowania lub pojawienia się po raz pierwszy następujących stanów: migrena, migrena ogniskowa z asymetrycznymi ubytkami pola widzenia lub z innymi objawami wskazującymi na przemijające niedokrwienie mózgu; wyjątkowo silny ból głowy; żółtaczka; znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi; ciężka choroba związana z tętnicami (udar mózgu lub zawał mięśnia sercowego). U pacjentek z cukrzycą należy kontrolować stężenie glukozy we krwi, choć zasadniczo nie ma potrzeby zmiany schematu leczenia hipoglikemicznego. Przed założeniem systemu pacjentkę należy poinformować o korzyściach i ryzyku, związanych ze stosowaniem systemu, w tym objawach klinicznych perforacji oraz ryzyku ciąży pozamacicznej. Należy wykonać badanie lekarskie, w tym badanie ginekologiczne i badanie piersi. W razie potrzeby należy wykonać wymaz z szyjki macicy, zgodnie z oceną lekarza. Należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży i wykluczyć choroby przenoszone drogą płciową. Przed założeniem systemu należy wyleczyć zakażenia dróg rodnych. Należy określić położenie macicy oraz wielkość jamy macicy. Umieszczenie systemu na dnie macicy jest ważne w celu maksymalnego zwiększenia skuteczności i zmniejszenia ryzyka wypadnięcia systemu. Należy dokładnie przestrzegać instrukcji dotyczących zakładania systemu. Zakładaniu i usuwaniu systemu może towarzyszyć ból lub krwawienie. Procedura może spowodować reakcję wazowagalną (np. omdlenie lub napad padaczkowy u pacjentek chorych na padaczkę). Pacjentkę należy zbadać ponownie w ciągu 4-6 tyg. po założeniu systemu w celu sprawdzenia nitek i upewnienia się, że system jest w prawidłowym położeniu. Następne wizyty kontrolne są zalecane raz w roku lub częściej, jeśli są ku temu wskazania kliniczne. System nie jest przeznaczony do stosowania jako metoda antykoncepcji postkoitalnej (awaryjnej). Nie oceniano stosowania systemu w leczeniu obfitych krwawień miesiączkowych lub w celu ochrony przed rozrostem endometrium podczas stosowania hormonalnej terapii zastępczej za pomocą estrogenów. W związku z powyższym nie zaleca się stosowania tego systemu w wymienionych wskazaniach. W badaniach klinicznych całkowita częstość występowania ciąży pozamacicznej podczas stosowania tego systemu wynosiła ok. 0,20 na 100 kobietolat. Około połowa ciąż, do których dochodzi podczas stosowania systemu, to ciąże pozamaciczne. Kobietom rozważającym rozpoczęcie stosowania systemu należy udzielić porady na temat objawów przedmiotowych i podmiotowych ciąży pozamacicznej, jak też związanych z nią zagrożeń. U kobiet, które zaszły w ciążę podczas stosowania tego systemu, należy brać pod uwagę możliwość ciąży pozamacicznej i przeprowadzić odpowiednią diagnostykę w tym kierunku. U kobiet z przebytą ciążą pozamaciczną, po zabiegach chirurgicznych na jajowodach lub z zakażeniem narządów miednicy mniejszej zwiększa się ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej. Prawdopodobieństwo wystąpienia ciąży pozamacicznej należy rozważyć w przypadku wystąpienia bólu w podbrzuszu, szczególnie w powiązaniu z brakiem krwawienia miesiączkowego lub jeśli krwawienie pojawi się u kobiet niemiesiączkujących. Ponieważ ciąża pozamaciczna może mieć wpływ na przyszłą płodność, należy dokładnie rozważyć stosunek korzyści do ryzyka związany ze stosowaniem systemu u poszczególnych kobiet. Wpływ na schemat krwawienia miesiączkowego jest oczekiwany u większości kobiet stosujących system. Zmiany takie są wynikiem bezpośredniego wpływu lewonorgestrelu na błonę śluzową macicy i mogą nie być skorelowane z aktywnością jajników. W pierwszych miesiącach stosowania często występuje nieregularne krwawienie i plamienie. Następnie w wyniku silnego zahamowania endometrium dochodzi do skrócenia czasu trwania i zmniejszenia obfitości krwawienia miesiączkowego. Skąpe krwawienia często przekształcają się w rzadkie krwawienia lub brak miesiączek. W badaniach klinicznych rzadkie krwawienia i (lub) brak miesiączki rozwijały się stopniowo. Do końca piątego roku zaburzenia te stwierdzono odpowiednio u około 26,4% i 22,6% kobiet stosujących system. Należy rozważyć możliwość ciąży, jeśli miesiączka nie występuje w ciągu 6 tyg. od rozpoczęcia poprzedniej miesiączki. U kobiet niemiesiączkujących wielokrotne wykonywanie testu ciążowego nie jest konieczne, chyba że wystąpią inne oznaki ciąży. Jeśli krwawienia się nasilą i (lub) staną bardziej nieregularne w miarę upływu czasu, należy podjąć odpowiednie działania diagnostyczne, ponieważ nieregularne krwawienia mogą być objawem polipów endometrialnych, hiperplazji lub raka. Obfite krwawienie może być objawem przeoczonego wydalenia systemu terapeutycznego domacicznego. Podczas stosowania systemów terapeutycznych domacicznych lub wkładek wewnątrzmacicznych zgłaszano występowanie zakażenia narządów miednicy mniejszej. Mimo iż system i aplikator są sterylne, to mogą one, wskutek zanieczyszczenia bakteryjnego podczas zakładania, stać się nośnikiem bakterii do górnego odcinka dróg rodnych. W badaniach klinicznych zapalenie narządów miednicy mniejszej (PID) obserwowano częściej na początku stosowania systemu. Przed dokonaniem wyboru, dotyczącego zastosowania systemu, pacjentkę należy poddać pełnej ocenie w kierunku czynników ryzyka zakażenia narządów miednicy mniejszej (np. wielu partnerów seksualnych, zakażenia przenoszone drogą płciową, wcześniejsze występowanie PID w wywiadzie). Zakażenia narządów miednicy mniejszej, takie jak PID, mogą mieć poważne konsekwencje i mogą niekorzystnie wpływać na płodność i zwiększać ryzyko ciąży pozamacicznej. Podobnie jak w przypadku innych zabiegów ginekologicznych lub chirurgicznych, po założeniu systemu terapeutycznego domacicznego może rozwinąć się ciężkie zakażenie lub posocznica (w tym posocznica wywołana przez paciorkowce z grupy A), choć jest to wyjątkowo rzadkie. Jeśli u pacjentki występuje nawracające zapalenie błony śluzowej macicy lub zapalenie narządów miednicy mniejszej, lub jeśli ostre zakażenie jest ciężkie, lub nie odpowiada na leczenie, konieczne jest usunięcie systemu. Wskazane są badania bakteriologiczne i zalecana jest obserwacja, nawet jeśli występują nieznaczne objawy wskazujące na zakażenie. W badaniach klinicznych systemu częstość wypadnięcia systemu była niewielka i kształtowała się w takim samym zakresie jak zgłaszana dla innych wkładek wewnątrzmacicznych i systemów terapeutycznych domacicznych. Objawami częściowego lub całkowitego wypadnięcia systemu mogą być krwawienie lub ból. Jednak częściowe lub całkowite wypadnięcie systemu może wystąpić bez zauważenia przez pacjentkę, co prowadzi do zmniejszenia lub utraty ochrony antykoncepcyjnej. Ponieważ system zwykle zmniejsza z czasem krwawienie miesiączkowe, nasilenie krwawienia miesiączkowego może wskazywać na wypadnięcie systemu. W przypadku częściowego wypadnięcia systemu należy go usunąć. Można od razu założyć nowy system pod warunkiem upewnienia się, że pacjentka nie jest w ciąży. Należy poinformować pacjentkę, w jaki sposób można samodzielnie sprawdzać obecność nitek systemu oraz poinstruować ją, aby skontaktowała się z lekarzem, jeśli nitki nie są wyczuwalne. Może dojść do perforacji lub penetracji trzonu lub szyjki macicy przez domaciczny środek antykoncepcyjny – najczęściej podczas zakładania; może to zostać wykryte z opóźnieniem i może skutkować zmniejszeniem skuteczności systemu. W przypadku trudności przy zakładaniu i (lub) nietypowego bólu lub krwawienia w czasie zakładania lub po założeniu należy niezwłocznie podjąć odpowiednie działania w celu wykluczenia perforacji, takie jak badanie przedmiotowe i USG. Taki system należy usunąć; w tym celu może być konieczne wykonanie zabiegu operacyjnego. W badaniu tym wykazano, że zarówno karmienie piersią w momencie zakładania, jak i założenie w okresie do 36 tygodni po porodzie wiązały się ze zwiększonym ryzykiem perforacji; oba czynniki ryzyka były niezależne od rodzaju zastosowanej antykoncepcji wewnątrzmacicznej. Ryzyko perforacji może być zwiększone u kobiet z trwałym tyłozgięciem macicy. Jeśli podczas badań kontrolnych nitki służące do usuwania systemu nie są widoczne w ujściu szyjki macicy, należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży i wykluczyć przeoczone wydalenie. Nitki mogły zostać wciągnięte do jamy macicy lub do kanału szyjki macicy i mogą pojawić się ponownie w czasie następnego krwawienia miesiączkowego. Jeśli upewniono się, że pacjentka nie jest w ciąży, nitki zazwyczaj można odnaleźć w kanale szyjki macicy przy ostrożnym sondowaniu odpowiednimi narzędziami. Jeśli nie można ich znaleźć, należy rozważyć możliwość wydalenia systemu lub perforację macicy. W celu ustalenia lokalizacji systemu można wykonać badanie USG. Jeśli badanie USG jest niemożliwe do wykonania lub nie powiodło się, można przeprowadzić badanie radiologiczne w celu zlokalizowania systemu. Ponieważ właściwości antykoncepcyjne systemu związane są głównie z jego działaniem miejscowym w jamie macicy, u kobiet w wieku rozrodczym zasadniczo nie występują żadne zmiany czynności owulacyjnej jajników, między innymi występuje regularny rozwój pęcherzyka, uwalnianie komórki jajowej i atrezja pęcherzyka. Czasami atrezja pęcherzyka jest opóźniona i może dochodzić do kontynuacji folikulogenezy. Takich powiększonych pęcherzyków nie można rozróżnić klinicznie od torbieli jajnika. Torbiele jajnika (w tym jako krwotoczną torbiel jajnika i pękniętą torbiel jajnika) zgłaszano w badaniach klinicznych jako zdarzenia niepożądane co najmniej jeden raz u ok. 22,2% kobiet stosujących system. Większość takich torbieli jest bezobjawowa, chociaż niektórym może towarzyszyć ból w obrębie miednicy lub bolesny stosunek płciowy. W większości przypadków powiększone pęcherzyki ustępują samoistnie w trakcie obserwacji trwającej od 2 do 3 miesięcy. Jeśli powiększony pęcherzyk nie ustąpi samoistnie, właściwe może być dalsze monitorowanie w badaniach USG i inne działania diagnostyczne i (lub) terapeutyczne. Rzadko, może być konieczna interwencja chirurgiczna. Obniżony nastrój i depresja to dobrze znane działania niepożądane stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Depresja może mieć ciężki przebieg i jest dobrze znanym czynnikiem ryzyka zachowań samobójczych i samobójstw. Jeśli u pacjentki wystąpią zmiany nastroju lub objawy depresji, również krótko po rozpoczęciu leczenia, zaleca się, aby skonsultowała się z lekarzem.
Reklama
Kyleena - ciąża
Zakładanie systemu kobietom w ciąży jest przeciwwskazane. U pacjentki, która zaszła w ciążę pomimo założenia systemu, należy wykluczyć ciążę pozamaciczną i usunąć system tak szybko, jak to możliwe, ponieważ system antykoncepcyjny pozostawiony w jamie macicy może zwiększyć ryzyko poronienia i przedwczesnego porodu. Usuwanie systemu lub badanie jamy macicy może również prowadzić do samoistnego poronienia. Kobietę, która zdecyduje się na utrzymanie ciąży, a systemu nie można usunąć, należy poinformować o zagrożeniach i możliwych konsekwencjach przedwczesnego porodu dla dziecka. Ciążę taką należy dokładnie monitorować. Kobietę należy pouczyć, że należy zgłaszać wszelkie objawy sugerujące powikłania ciąży, takie jak ściskający ból brzucha z gorączką. Ponadto nie można wykluczyć zwiększonego ryzyka wirylizacji płodów żeńskich z powodu wewnątrzmacicznej ekspozycji na lewonorgestrel. Odnotowano pojedyncze przypadki maskulinizacji zewnętrznych narządów płciowych płodów żeńskich w następstwie miejscowej ekspozycji na lewonorgestrel podczas ciąży z założonym systemem terapeutycznym domacicznym uwalniającym lewonorgestrel. Ogólnie wydaje się, że stosowanie środków antykoncepcyjnych zawierających wyłącznie progestageny, zaczynając od 6. tygodnia po porodzie nie ma żadnego szkodliwego wpływu na wzrost ani rozwój dziecka karmionego piersią. Stosowanie systemu terapeutycznego domacicznego uwalniającego lewonorgestrel nie ma wpływu na płodność w przyszłości. Po usunięciu systemu płodność kobiet powraca do normy.
Reklama
Kyleena - efekty uboczne
Bardzo często: ból głowy, ból brzucha/miednicy mniejszej, trądzik/łojotok, zmiany krwawienia (w tym krwawienia miesiączkowe o większej lub mniejszej intensywności, plamienie, rzadkie krwawienia i brak miesiączki), torbiel jajnika, zapalenie sromu i pochwy. Często: nastrój depresyjny/depresja, zmniejszone libido, migrena, zawroty głowy, nudności, łysienie, zakażenie górnego odcinka dróg rodnych, bolesne miesiączkowanie, ból i (lub) dyskomfort piersi, wypadnięcie systemu (całkowite lub częściowe), upławy, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: hirsutyzm. Rzadko: perforacja macicy (ryzyko perforacji jest większe u kobiet karmiących piersią w momencie zakładania systemu, jak i założenie go w okresie do 36 tyg. po porodzie). Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (w tym wysypka, pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy). W przypadku zajścia w ciążę podczas stosowania systemu istnieje zwiększone ryzyko względne ciąży pozamacicznej. Nitki do usuwania mogą być wyczuwane przez partnera podczas stosunku. Następujące działania niepożądane zgłaszano w powiązaniu z zabiegiem zakładania lub usuwania systemu: ból związany z zabiegiem, krwawienie związane z zabiegiem, związana z zakładaniem systemu reakcja wazowagalna z zawrotami głowy lub omdleniem; zabieg może przyspieszyć napad padaczkowy u pacjentki z padaczką. Przypadki posocznicy (w tym posocznicy wywołanej przez paciorkowce z grupy A) opisywano po założeniu innych wkładek wewnątrzmacicznych. Przewiduje się, że profil bezpieczeństwa systemu u młodzieży <18 lat będzie taki sam jak u kobiet ≥18 lat. W badaniach klinicznych torbiele jajnika zgłaszano jako zdarzenia niepożądane, jeśli były to nieprawidłowe, nieczynnościowe torbiele i (lub) miały średnicę >3 cm w badaniu USG. U większości kobiet po założeniu systemu zmienia się schemat krwawień miesiączkowych. Z czasem zwiększa się odsetek kobiet z zanikiem miesiączkowania i z rzadkimi krwawieniami, zmniejsza się natomiast odsetek kobiet z przedłużonymi, nieregularnymi i częstymi krwawieniami.
Kyleena - interakcje
Mogą wystąpić interakcje z lekami indukującymi enzymy mikrosomalne wątroby, co może powodować zwiększony klirens hormonów płciowych. Substancje zwiększające klirens lewonorgestrelu, np.: fenytoina, barbiturany, prymidon, karbamazepina, ryfampicyna oraz potencjalnie również okskarbazepina, topiramat, felbamat, gryzeofulwina i preparaty zawierające ziele dziurawca. Wpływ tego typu leków na skuteczność antykoncepcyjną systemu nie jest znany, ale nie uważa się, aby miał on duże znaczenie ze względu na głównie miejscowy mechanizm działania systemu. Substancje o zmiennym wpływie na klirens lewonorgestrelu, np.: w przypadku podawania jednocześnie z hormonami płciowymi wiele inhibitorów proteazy HIV/HCV oraz nienukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy może zwiększać lub zmniejszać stężenia progestagenów w osoczu. Substancje zmniejszające klirens lewonorgestrelu (inhibitory enzymów): silne i umiarkowane inhibitory CYP3A4, takie jak azolowe leki przeciwgrzybicze (np. flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, worykonazol), werapamil, makrolidy (np. klarytromycyna, erytromycyna), diltiazem i sok grejpfrutowy mogą zwiększać stężenia progestagenów w osoczu. Badania niekliniczne innego systemu domacicznego, uwalniającego lewonorgestrel, zawierającego takiej samej wielkości srebrny pierścień i korpus „T”, wykazały, że po założeniu systemu Kyleena pacjentkę można bezpiecznie badać (warunkowa zgodność z badaniem RM) w następujących warunkach: statyczne pole magnetyczne o indukcji magnetycznej 3 Tesli lub mniej; gradient przestrzenny pola magnetycznego 36000 Gaussów/cm (360 T/m) lub mniej; maksymalny uśredniony dla całego ciała współczynnik absorpcji swoistej (SAR) wynoszący 4 W/kg mc. w trybie kontroli pierwszego poziomu w ciągu 15 min ciągłego badania. W badaniach nieklinicznych, wspomniany powyżej system domaciczny uwalniający lewonorgestrel powodował wzrost temperatury nieprzekraczający 1,8st.C przy maksymalnym uśrednionym dla całego ciała współczynniku absorpcji swoistej (SAR) wynoszącym 2,9 W/kg mc. w ciągu 15 min badania RM przy natężeniu 3 T, z użyciem cewki nadawczo-odbiorczej dla całego ciała. Niewielka ilość artefaktów obrazowania może wystąpić, jeśli oceniany obszar leży w tym samym miejscu lub jest położony względnie blisko systemu.
Kyleena - dawkowanie
System powinien być zakładany wyłącznie przez lekarzy lub personel medyczny z doświadczeniem w zakładaniu systemów terapeutycznych domacicznych i (lub) po odpowiednim przeszkoleniu w zakresie jego zakładania. System zakłada się do jamy macicy i zachowuje on skuteczność przez okres do 5 lat. System należy zakładać do jamy macicy w ciągu 7 dni od wystąpienia krwawienia miesiączkowego. System można wymienić na nowy w dowolnym dniu cyklu. System można również założyć natychmiast po poronieniu, które nastąpiło w I trymestrze ciąży. Założenie systemu po porodzie może nastąpić dopiero po całkowitej inwolucji macicy, jednak nie wcześniej niż 6 tyg. po porodzie. W przypadku znacznego opóźnienia inwolucji należy rozważyć odczekanie 12 tyg. po porodzie. W przypadku trudności w zakładaniu i (lub) nietypowego bólu lub krwawienia w czasie zakładania lub po założeniu, należy rozważyć możliwość perforacji i niezwłocznie podjąć odpowiednie działania, takie jak badanie fizykalne i USG. Samo badanie fizykalne może być niewystarczające do wykluczenia częściowej perforacji. System Kyleena można odróżnić od innych systemów terapeutycznych domacicznych po obecności srebrnego pierścienia widocznego w badaniu USG oraz niebieskim kolorze nitek do usuwania systemu. Korpus w kształcie litery T systemu zawiera siarczan baru, który powoduje, że jest on widoczny w badaniu rentgenowskim. System usuwa się poprzez delikatne pociągnięcie kleszczykami za nitki. Jeśli nitki nie są widoczne, a w badaniu USG stwierdza się, że system znajduje się w jamie macicy, można go usunąć za pomocą wąskich kleszczyków. Może to wymagać rozszerzenia kanału szyjki macicy lub interwencji chirurgicznej. System należy usunąć nie później niż pod koniec 5. roku stosowania. Niezwłocznie po usunięciu poprzedniego systemu można założyć nowy system. Jeśli pacjentka nie planuje ciąży, system należy usuwać w ciągu 7 dni od rozpoczęcia miesiączki, pod warunkiem, że u pacjentki nadal występuje regularne miesiączkowanie. Jeśli system zostanie usunięty w innym momencie cyklu lub u pacjentki nie występuje regularne miesiączkowanie, a pacjentka odbyła stosunek płciowy w ciągu poprzedniego tygodnia, istnieje ryzyko zajścia w ciążę. W celu zapewnienia ciągłej antykoncepcji należy natychmiast założyć nowy system lub rozpocząć stosowanie innej metody antykoncepcyjnej. Po usunięciu systemu należy go ocenić, aby upewnić się, że nie został naruszony. Szczególne grupy pacjentów. Nie badano systemu u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek, ani u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby; system jest przeciwwskazany u kobiet z ostrą chorobą wątroby lub nowotworem wątroby. Nie ma wskazania do stosowania systemu u kobiet po menopauzie. Stosowanie systemu przed pierwszą miesiączką jest niewskazane. Sposób zakładania systemu - patrz materiały producenta.
Kyleena - uwagi
Stosowanie systemu nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
