Milgamma N - skład
1 amp. (2 ml) zawiera 100 mg chlorowodorku tiaminy, 100 mg chlorowodorku pirydoksyny, 1 mg cyjanokobalaminy. Preparat zawiera alkohol benzylowy i chlorowodorek lidokainy.
Milgamma N - działanie
Zespół witamin z grupy B z dodatkiem lidokainy. Neurotropowe witaminy z grupy B mają pozytywny wpływ na stany zapalne i choroby zwyrodnieniowe nerwów i narządów ruchu. Stosowane są nie tylko w leczeniu niedoborów, ale wywierają również działanie przeciwbólowe, przeciwalergiczne i wspomagające krążenie.
Milgamma N - wskazania
Dorośli: schorzenia układu nerwowego o różnej genezie, zapalenia nerwów, neuralgie, polineuropatie (m.in. cukrzycowa, alkoholowa), mialgie, zespół korzonkowy, pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, półpasiec, porażenie nerwu twarzowego oraz jako środek wzmacniający.
Milgamma N - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenia przewodnictwa lub niewyrównana niewydolność serca. Ciąża i karmienie piersią. Dzieci i młodzież poniżej 18 lat.
Milgamma N - ostrzeżenia
Lek zawiera chlorowodorek lidokainy i dlatego może być wstrzykiwany wyłącznie domięśniowo, a nie dożylnie. Każde przypadkowe wstrzyknięcie dożylne musi być monitorowane przez lekarza lub w warunkach szpitalnych w zależności od ciężkości wynikających z niego objawów. Lek może powodować neuropatie, jeśli stosowany jest dłużej niż 6 miesięcy. Preparat zawiera alkohol benzylowy (40 mg/amp.) - duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna). Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 1 amp. (2 ml), to znaczy uznaje się go za "wolny od sodu". Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu na 1 amp. (2 ml), to znaczy uznaje się go za "wolny od potasu".
Milgamma N - ciąża
Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży i w okresie karmienia piersią. U samców szczurów podawanie bardzo dużych dawek witaminy B6 powodowało zaburzenia spermatogenezy.
Milgamma N - efekty uboczne
Rzadko: reakcje nadwrażliwości na alkohol benzylowy. Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości (np. wysypka skórna, niewydolność oddechowa, wstrząs, obrzęk naczynioruchowy), tachykardia, obfite pocenie się, trądzik, reakcje skórne obejmujące świąd i pokrzywkę. Częstość nieznana: reakcje ogólnoustrojowe po szybkim wstrzyknięciu (omyłkowe wstrzyknięcie dożylne, wstrzyknięcie w tkanki z dużym przepływem krwi) lub po przedawkowaniu - mogą wystąpić zawroty głowy, wymioty, bradykardia, arytmie, zamroczenie i skurcze mięśniowe.
Milgamma N - interakcje
Tiamina ulega rozkładowi w roztworach zawierających siarczyny. Inne witaminy mogą ulegać inaktywacji w obecności produktów rozkładu tiaminy. Tiamina jest dezaktywowana przez 5-fluorouracyl, ponieważ 5-fluorouracyl kompetycyjnie hamuje fosforylację pirofosforanu tiaminy do tiaminy. Dawki terapeutyczne witaminy B6 mogą osłabiać działanie L-dopa. Jednoczesne podawanie antagonistów pirydoksyny (np. hydralazyna, izoniazyd (INH), D-penicylamina i cykloseryna) oraz długotrwałe stosowanie doustnej antykoncepcji zawierającej estrogeny może prowadzić do niedoboru witaminy B6. W przypadku pozajelitowego podania lidokainy, może nastąpić wzrost działań kardiotoksycznych, jeżeli jednocześnie podawana jest epinefryna lub norepinefryna. Opisano również interakcje z sulfonamidami. W przypadku przedawkowania miejscowych środków znieczulających, nie należy podawać dodatkowo epinefryny ani norepinefryny.
Milgamma N - dawkowanie
Domięśniowo. Dorośli. W ciężkich i bolesnych przypadkach, dawka początkowa to 1 wstrzyknięcie (2 ml) dziennie w celu szybkiego osiągnięcia wysokiego stężenia we krwi. Po uspokojeniu ostrej fazy, i w przypadku mniej ciężkich schorzeń należy stosować wstrzyknięcie 2 do 3 razy na tydz. Zalecana jest kontrola leczenia przez lekarza w odstępach tygodniowych. Należy najszybciej jak to jest możliwe zmienić leczenie na podanie doustne. Szczególne grupy pacjentów. Lek nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat (brak badań). Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności u pacjentów z niewydolnością wątroby. Z tego powodu nie należy stosować leku u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z niewydolnością nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Sposób podania. Roztwór do wstrzykiwań należy podawać głęboko domięśniowo. Preparat przeznaczony jest wyłącznie do wstrzyknięć domięśniowych, a nie do wstrzyknięć dożylnych. Każde przypadkowe wstrzyknięcie dożylne musi być monitorowane przez lekarza lub w warunkach szpitalnych w zależności od ciężkości wynikających z niego objawów. W przerwach między podawaniem roztworu do wstrzykiwań, po zakończeniu leczenia roztworem do wstrzykiwań oraz w mniej ciężkich przypadkach zaleca się stosowanie leku Milgamma 100 drażetki, postaci do podawania doustnego (zgodnie z obowiązującą ChPL).
Milgamma N - uwagi
Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
