Reklama
Co to jest kryptozoospermia?
Kryptozoospermia to stan, kiedy w męskim nasieniu występuje bardzo mało plemników, pośredni między azoospermią, czyli całkowitym brakiem męskich gamet w spermie, a oligozoospermią, czyli obniżeniem ich ilości.
Wedle definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) kryptozoospermię stwierdza się wtedy, gdy w badaniach pod mikroskopem brak jest plemników w bezpośrednim preparacie z nasienia, ale niewielkie ich ilości zostają uwidocznione po jego odwirowaniu.
Ilościowo problem ten nakreśla się następująco (dane: J. Szamatowicz):
- brak plemników – azoospermia;
- liczba plemników poniżej 1 mln/ml – kryptozoospermia;
- 1-20 mln/ml – oligozoospermia.
Kryptozoospermia w oczywisty sposób wpływa na męską płodność. Nie wyklucza całkowicie możliwości posiadania własnego potomstwa, jednak bardzo wydatnie ją ogranicza.
Reklama
Kryptozoospermia a naturalna ciąża
W przypadku kryptozoospermii szanse na dziecko poczęte w sposób naturalny określane są jako znikome, albo wręcz żadne.
Naturalna ciąża, zapłodnienie będące efektem wytrysku nasienia w pochwie partnerki w czasie zbliżenia seksualnego, traktowane jest przez lekarzy bardziej w kategoriach „cudu”, niż realnej możliwości.
Należy bowiem mieć świadomość, że choć wartość brzegowa dla kryptozoospermii wynosi nawet milion plemników na 1 mililitr spermy, w praktyce u mężczyzn dotkniętych tym schorzeniem, liczba gamet często nie przekracza kilku lub kilkunastu.
Niewielka zatem jest szansa, by choć jeden z nich przetrwał w nieprzyjaznym środowisku żeńskich dróg rodnych, zdołał dotrzeć do komórki jajowej, połączył się z nią i utworzył zygotę.
Tym bardziej, że kryptozoospermii rozumianej jako zaburzenie ilościowe, często towarzyszy istotne pogorszenie parametrów jakościowych, dotyczących żywotności i ruchliwości plemników.
Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w jednej porcji nasienia zdrowego mężczyzny zazwyczaj znajduje się od 200 do nawet 500 milionów plemników. To porównanie, które w bezsprzeczny sposób określa szanse naturalnego zapłodnienia.
Reklama
Przyczyny kryptozoospermii
Dlaczego tak się dzieje? Jakie są przyczyny kryptozoospermii? Najczęściej w tym kontekście wymienia się:
- zaburzenia hormonalne;
- zaburzenia o podłożu genetycznym;
- wady anatomiczne jąder oraz ich urazy;
- brak lub niedrożność nasieniowodów;
- żylaki powrózka nasiennego;
- przebyte choroby (na przykład zapalenie jądra będące powikłaniem świnki);
- przegrzewanie jąder, np. na skutek noszenia nieprzewiewnej i obcisłej odzieży;
- choroby ogólnoustrojowe, takie jak cukrzyca, miażdżyca, nadciśnienie, otyłość, niewydolność nerek;
- przyjmowanie niektórych leków, na przykład beta-blokerów;
- ekspozycja na promieniowanie rentgenowskie.
Generalnie są to te same przyczyny, które podaje się w przypadku azoospermii i oligozoospermii.
Kluczowe pytanie dla pacjentów, którzy otrzymują taką a nie inną diagnozę, brzmi: co dalej? Czy kryptozoospermię da się wyleczyć? Czy istnieją jakiekolwiek szanse na poczęcie własnego potomstwa?
Reklama
Metody leczenia kryptozoospermii
Leczenie kryptozoospermii jest trudne i wieloaspektowe. Jeśli chodzi o terapię samego zaburzenia, podejmuje się działania przyczynowe różnego typu, w zależności od podłoża na jakim występuje problem.
Pacjenci mogą otrzymywać leki, na przykład hormonalne, albo przeciwdziałające różnego typu infekcjom. W uzasadnionych przypadkach podejmuje się interwencje chirurgiczne, polegające na przykład na udrożnieniu nasieniowodów czy skorygowaniu wad anatomicznych narządów płciowych.
Niekiedy też zalecane są działania profilaktyczne dotyczące zmiany stylu życia. To m.in.:
- rezygnacja z palenia papierosów,
- modyfikacja diety,
- zwiększenie aktywności fizycznej,
- zmiana leków przyjmowanych w związku z różnymi schorzeniami.
Wszystkie te metody leczenia kryptozoospermii nie wykazują jednak dużej skuteczności w kontekście podstawowego problemu, jakim jest niepłodność. Nie oznacza to jednak, że pacjenci są na straconej pozycji.
Reklama
Kryptozoospermia a in vitro
Cierpiący na kryptozoospermię mężczyźni oraz ich partnerki często pytają, czy jest szansa na dziecko, jeśli nie w drodze naturalnego poczęcia, to za sprawą metod wspomaganego rozrodu.
Specjaliści mają w tym przypadku odpowiedź pozytywną. Nawet nieliczne plemniki wyselekcjonowane po odwirowaniu nasienia, mogą zostać wykorzystane do próby zapłodnienia metodą inseminacji.
Polega ona na bezpośrednim wprowadzeniu męskich gamet do macicy za pomocą specjalnego silikonowego cewnika.
Ponieważ próbka nasienia jest uprzednio właściwie przygotowana w warunkach laboratoryjnych, a plemniki wprowadzane są w głąb dróg rodnych, zwiększa to szanse zajścia w ciążę.
Innym rozwiązaniem w przypadku kryptozoospermii jest zapłodnienie in vitro z użyciem nasienia własnego, nie pochodzącego od dawcy.
Polega ono na połączeniu męskich i żeńskich gamet poza ustrojem kobiety, a następnie próbie zagnieżdżenia zarodka w macicy.
