Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Gabapentin Teva

Gabapentin Teva jest lekiem wspomagającym w leczeniu napadów padaczki. Stosuje się go również w czasie zwalczania obwodowego bólu neuropatycznego.
Spis treści

Reklama

Gabapentin Teva - wskazania

Padaczka

Gabapentyna jest wskazana jako lek wspomagający w leczeniu napadów częściowych z napadami wtórnie uogólnionymi lub bez nich u dorosłych i dzieci w wieku 6 lat i starszych (patrz punkt 5.1).

Gabapentyna wskazana jest do stosowania w monoterapii napadów częściowych z napadami wtórnie uogólnionymi lub bez nich u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i starszej.

Leczenie obwodowego bólu neuropatycznego

Gabapentyna wskazana jest do stosowania w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego, np. bolesnej neuropatii cukrzycowej i nerwobólu po przebytym półpaścu u dorosłych.

Reklama

Gabapentin Teva - skład

Każda tabletka powlekana 800 mg zawiera 800 mg gabapentyny (Gabapentinum).

Reklama

Gabapentin Teva - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Reklama

Gabapentin Teva - działania niepożądane

Działania niepożądane obserwowane podczas badań klinicznych przeprowadzonych u pacjentów z padaczką (u których gabapentynę stosowano jako lek wspomagający lub w monoterapii) oraz u pacjentów z bólem neuropatycznym wymieniono razem w zestawieniu poniżej według klasy i częstości ich występowania (bardzo częste (≥1/10), częste (≥1/100 do < 1/10), niezbyt częste (≥1/1000 do < 1/100), rzadkie (≥1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadkie (< 1/10 000). Jeżeli działanie niepożądane stwierdzane było z różną częstością w badaniach klinicznych, zaliczano je do kategorii o największej z obserwowanych częstości występowania. Dodatkowe działania niepożądane zaobserwowane po wprowadzeniu produktu do obrotu, zakwalifikowano do grupy o nieznanej częstości występowania (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych) i zapisano poniżej kursywą.

Działania niepożądane w każdej kategorii częstości występowania uporządkowano według malejącego nasilenia tych działań.

Układ Działania niepożądane

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo częste: zakażenia wirusowe

Częste: zapalenie płuc, zakażenie układu oddechowego, zakażenie dróg moczowych, zakażenie, zapalenie ucha środkowego

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Częste: leukopenia

Nieznana: małopłytkowość

Zaburzenia układu immunologicznego

Niezbyt częste: reakcje alergiczne (np. pokrzywka)

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Częste: jadłowstręt, wzmożone łaknienie

Zaburzenia psychiczne

Częste: wrogość, splątanie i labilność emocjonalna, depresja, lęk, nerwowość, zaburzenia myślenia

Nieznana: omamy

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo częste: senność, zawroty głowy, ataksja

Częste: drgawki, hiperkinezy, dyzartria, niepamięć, drżenie, bezsenność, ból głowy, zaburzenia czucia, takie jak parestezje, niedoczulica, zaburzenia koordynacji, oczopląs, wzmożone, osłabione lub zniesione odruchy

Niezbyt częste: zmniejszona ruchliwość

Nieznana: inne zaburzenia ruchowe (np. choreoatetoza, dyskinezy, dystonia)

Zaburzenia oka

Częste: zaburzenia widzenia, takie jak niedowidzenie, podwójne widzenie

Zaburzenia ucha i błędnika

Częste: zawroty głowy

Nieznana: szum uszny

Zaburzenia serca

Niezbyt częste: kołatanie serca

Zaburzenia naczyniowe

Częste: nadciśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Częste: duszność, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, kaszel, nieżyt nosa

Zaburzenia żołądka i jelit

Częste: wymioty, nudności, zaburzenia dotyczące zębów, zapalenie dziąseł, biegunka, ból brzucha, niestrawność, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej lub w gardle, wzdęcia

Nieznana: zapalenie trzustki

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Nieznana: zapalenie wątroby, żółtaczka

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Częste: obrzęk twarzy, plamica opisywana najczęściej jako siniaki wynikłe z urazów fizycznych, wysypka, świąd, trądzik

Nieznana: zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, łysienie

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości

Częste: bóle stawów, bóle mięśni, bóle pleców, drganie

Nieznana: drgawki kloniczne mięśni

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Nieznana: ostra niewydolność nerek, nietrzymanie moczu

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Częste: impotencja

Nieznana: hipertrofia piersi, ginekomastia

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo częste: uczucie zmęczenia, gorączka

Częste: obrzęki obwodowe, zaburzenia chodu, osłabienie, ból, złe samopoczucie, zespół grypowy

Niezbyt częste: obrzęki uogólnione

Nieznana: objawy abstynencyjne (głównie lęk, bezsenność, nudności, bóle, pocenie się), bóle w klatce piersiowej. Opisywano również nagłe zgony z niewyjaśnionych przyczyn, w których nie wykazano związku ze stosowaniem gabapentyny.

Badania diagnostyczne

Częste: zmniejszenie liczby leukocytów we krwi, zwiększenie masy ciała

Niezbyt częste: zwiększone wartości testów czynnościowych wątroby SGOT (AspAT), SGPT (AlAT) oraz bilirubiny

Nieznana: zmiany stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą

Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach

Częste: przypadkowe urazy, złamania, otarcie

Podczas leczenia gabapentyną opisywano przypadki ostrego zapalenia trzustki. Związek przyczynowo-skutkowy między stosowaniem gabapentyny a tym powikłaniem jest jednak niejasny.

U pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych hemodializą zaobserwowano miopatie wraz ze zwiększonym stężeniem kinazy kreatynowej.

Zakażenia dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, drgawki i zapalenie oskrzeli stwierdzano wyłącznie w badaniach klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci. Dodatkowo w badaniach tych często obserwowano agresywne zachowania i hiperkinezy.

Reklama

Gabapentin Teva - dawkowanie

Lek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Może być przyjmowany niezależnie od posiłków. Tabletki oraz kapsułki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Gabapentyna może być przyjmowana w połączeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi. Nie wpływa to na zmianę jej stężenia lub stężenia innych leków przeciwpadaczkowych we krwi.

Dawkowanie ustalane jest przez lekarza prowadzącego w zależności od wieku pacjenta i jego schorzenia.

Pacjenci dorośli oraz młodzież

W leczeniu padaczki u pacjentów dorosłych oraz młodzieży dawka skuteczna to zazwyczaj od 900 do 3600 mg leku w ciągu doby. W tej grupie pacjentów, a także w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego u dorosłych schemat postępowania jest następujący:

1 dnia terapii należy przyjąć dawkę 300 mg 1 raz w ciągu doby,
2 dnia dawkę 300 mg 2 razy w ciągu doby,
3 dnia dawkę 300 mg 3 w ciągu doby.

Dopuszcza się możliwość zastosowania alternatywnego postępowania, w którym 1 dnia pacjent przyjmuje 900 mg preparatu w 3 dawkach.

Następnie, w zależności od tolerancji leku oraz indywidualnej odpowiedzi organizmu, dawkę można zwiększać o 300 mg, zachowując odstęp 2-3 dni. Nie należy przekraczać maksymalnej dobowej dawki, która wynosi 3600 mg na dobę. U niektórych pacjentów konieczne może się okazać wolniejsze podwyższanie dawki. W procesie zwiększania dawkowania leku należy pamiętać, że minimalny okres, jaki musi upłynąć do osiągnięcia dawki 1800 mg na dobę wynosi tydzień, dla dawki 2400 mg - 2 tygodnie, a dla 3600 mg - 3 tygodnie. Ustaloną dobową dawkę zaleca się przyjmować w podziale na 3 dawki. Przerwa pomiędzy kolejnymi porcjami leku nie powinna przekraczać 12 godzin, co pomaga zapobiegać napadom przełomowym.

Jeśli w leczeniu obwodowego bólu neuropatycznego pacjent musi przyjmować preparat powyżej 5 miesięcy, należy ocenić jego stan kliniczny oraz zasadność dalszej terapii.

Dzieci

W leczeniu padaczki u dzieci od 6 roku życia dawkowanie ustalane jest w zależności od wagi pacjenta. Zaleca się rozpoczęcie terapii od dawki 10-15 mg na kilogram masy ciała w ciągu doby. Następnie należy stopniowo zwiększać ilość leku do osiągnięcia skutecznej dawki przez ok. 3 dni. Dawka skuteczna wynosi 25-35 mg leku na kilogram masy ciała na dobę. Całkowitą dawkę dobową należy przyjmować w podziale na 3 dawki, a odstęp pomiędzy kolejnymi podaniami preparatu nie powinien przekraczać 12 godzin.

Szczególne grupy pacjentów

W pewnych przypadkach konieczne jest wolniejsze zwiększanie dawki. Dotyczy to osób w złym stanie ogólnym, m.in. ze zbyt niską masą ciała i pacjentów po przeszczepie.

U osób starszych konieczne może okazać się zastosowanie niższych dawek preparatu.

U pacjentów zmagających się z zaburzeniami czynności nerek dawkę dopasowuje się w zależności od klirensu kreatyniny. Jeśli mieści się on w zakresie:

80 ml/min lub więcej - można stosować standardową dawkę dobową 900-3600 mg/dobę,
50-79 ml/min – należy przyjmować dawkę dobową 600-1800 mg,
30-49 ml/min –  należy stosować dawkę 300-900 mg na dobę,
15-29 ml/min – zaleca się dawkę dobową od 150 do 600 mg na dobę, podając kapsułki 300 mg co drugi dzień,
poniżej 15 ml/min - dawka dobowa wynosi 150-300 mg na dobę, przy czym kapsułki 300 mg przyjmuje się co drugi dzień.

Niższe wartości klirensu kreatyniny nie dyskwalifikują pacjenta do terapii Gabapentin Teva, jednak wówczas należy proporcjonalnie zmniejszyć dobową dawkę leku.

Osoby z bezmoczem oraz pacjenci poddawani hemodializie, którzy wcześniej nie przyjmowali gabapentyny powinni rozpocząć stosowanie leku od dawki nasycającej równej 300-400 mg. Po każdych 4 godzinach hemodializy zaleca się 200-300 mg gabapentyny. Pomiędzy hemodializami nie należy stosować leku.

Reklama

Gabapentin Teva - środki ostrożności

Jeśli w trakcie stosowania gabapentyny u pacjenta rozwinie się ostre zapalenie trzustki, należy rozważyć odstawienie gabapentyny (patrz punkt 4.8).

Choć brak dowodów na występowanie napadów drgawkowych z odbicia po zastosowaniu gabapentyny, nagłe odstawienie leków przeciwdrgawkowych u pacjentów z padaczką może wywołać stan padaczkowy (patrz punkt 4.2).

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, także podczas stosowania gabapentyny u niektórych pacjentów może dochodzić do zwiększenia częstości napadów lub pojawienia się nowych rodzajów napadów drgawkowych.

Tak jak w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych, próby odstawienia dodatkowych leków przeciwpadaczkowych, w celu osiągnięcia monoterapii gabapentyną, u pacjentów opornych na terapię leczonych więcej niż jednym lekiem przeciwpadaczkowym, mają mały odsetek powodzeń.

Gabapentyna nie jest uważana za skuteczny lek w napadach pierwotnie uogólnionych, takich jak napady nieświadomości. U niektórych pacjentów może je nawet nasilać. W związku z tym u pacjentów z napadami mieszanymi, w tym z napadami nieświadomości, gabapentynę należy stosować ostrożnie.

Nie przeprowadzono systematycznych badań z gabapentyną u pacjentów w wieku 65 lat i starszych. W jednym badaniu z zastosowaniem podwójnie ślepej próby senność, obrzęki obwodowe i osłabienie występowały u nieco większego odsetka pacjentów z bólem neuropatycznym w wieku 65 lat i starszych aniżeli u pacjentów młodszych. Oprócz tego badania kliniczne nie wskazują, aby profil zdarzeń niepożądanych w obu grupach się różnił.

Nie przeprowadzono wystarczająco dokładnych badań nad wpływem długotrwałego (powyżej 36 tygodni) stosowania gabapentyny na procesy uczenia się, inteligencję oraz rozwój u dzieci i młodzieży. Korzyści płynące z długotrwałej terapii należy zatem rozpatrywać w kontekście potencjalnych zagrożeń.

U pacjentów, u których stosowano leki przeciwpadaczkowe w poszczególnych wskazaniach, odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych. Meta-analiza randomizowanych, kontrolowanych placebo badań leków przeciwpadaczkowych również wskazuje na niewielkie zwiększenie ryzyka myśli i zachowań samobójczych. Nie jest znany mechanizm powstawania tego ryzyka, a dostępne dane nie wykluczają możliwości, że zwiększone ryzyko występuje także podczas stosowania gabapentyny.

W związku z tym należy uważnie obserwować, czy u pacjenta nie występują oznaki myśli i zachowań samobójczych i w razie konieczności rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy poinformować, że w razie wystąpienia oznak myśli lub zachowań samobójczych należy poradzić się lekarza.

Reklama

Gabapentin Teva a ciąża

Zagrożenia związane z padaczką oraz stosowaniem leków przeciwpadaczkowych

U potomstwa matek przyjmujących leki przeciwpadaczkowe ryzyko wad wrodzonych jest 2–3 razy większe niż w populacji ogólnej. Do najczęściej występujących zalicza się rozszczep podniebienia, wady wrodzone układu krążenia oraz wady rozwojowe cewy nerwowej. Jednoczesne przyjmowanie kilku leków przeciwpadaczkowych może być związane z większym ryzykiem wad wrodzonych aniżeli monoterapia, w związku z czym, gdy tylko jest to możliwe, należy stosować monoterapię. Kobiety, które mogą zajść w ciążę lub są w wieku rozrodczym, powinny otrzymać poradę specjalisty. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę, należy zrewidować konieczność leczenia przeciwpadaczkowego. Nie wolno nagle odstawiać leków przeciwpadaczkowych, gdyż spowodować to może drgawkowe napady przełomowe, które mogą grozić poważnymi konsekwencjami zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Opóźnienie rozwoju u dzieci urodzonych przez matki z padaczką obserwowano rzadko. Nie ustalono, czy opóźnienie rozwoju spowodowane jest czynnikami genetycznymi, społecznymi, padaczką u matki czy leczeniem przeciwpadaczkowym.

Zagrożenia związane ze stosowaniem gabapentyny

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania gabapentyny u kobiet w ciąży.

Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na rozrodczość (patrz punkt 5.3). Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Gabapentyny nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że potencjalne korzyści dla matki w sposób oczywisty przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Nie udało się stwierdzić, czy stosowanie gabapentyny w okresie ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wad wrodzonych u dziecka, ze względu na obecność padaczki oraz równoczesne stosowanie leków przeciwpadaczkowych podczas każdej z analizowanych ciąż.

Gabapentyna przenika do mleka kobiecego. Ponieważ wpływ gabapentyny na noworodki i niemowlęta karmione piersią nie jest znany, należy zachować ostrożność podając ten lek kobietom karmiącym piersią. Gabapentyna może być stosowana u kobiet karmiących piersią jedynie wtedy, gdy korzyści w sposób oczywisty przeważają nad zagrożeniami.


Podobne leki
Lamitrin - skład i dawkowanie. Jak szybko działa?
Neurontin
Topamax
Keppra

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!