Reklama
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - skład
1 dawka (0,5 ml) zawiera nie mniej niż 40 j.m. toksoidu tężcowego adsorbowanego na wodorotlenku glinu, uwodnionym (nie więcej niż 1,25 mg Al3+).
Reklama
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - działanie
Substancją czynną jest toksoid tężcowy, który zachowuje antygenowe właściwości toksyny natywnej. Posiada silne właściwości antygenowe i indukuje odpowiedź układu immunologicznego do wytwarzania swoistych przeciwciał chroniących przed zakażeniem tężcem. Warunkiem uzyskania tej odporności jest poddanie się pełnemu cyklowi szczepień ochronnych. Po podaniu pierwszej dawki stwierdza się niski poziom przeciwciał lub ich brak. Przeciwciała klasy IgM zanikają w ciągu 1-3 mies. Po drugiej dawce powstają przeciwciała klasy IgG - okres wzrostu poziomu tych przeciwciał wynosi ok. 3 tyg. Trzecia dawka wywołuje pełną odpowiedź immunologiczną po ok. 3 tyg. Ochronny poziom przeciwciał klasy IgG utrzymuje się ok. 10 lat. Po wstrzyknięciu podskórnym lub domięśniowym, szczepionka wchłania się poprzez prostą dyfuzję z miejsca wstrzyknięcia do osocza. W przypadku antygenu resorpcja jest spowolniona i trwa do kilku dni zgodnie z uwalnianiem toksoidu tężcowego przez adiuwant, którym jest wodorotlenek glinu. Antygen (toksoid tężcowy) po spełnieniu roli induktora przeciwciał jest trawiony przez makrofagi.
Reklama
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - wskazania
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) stosowana jest w celu czynnego uodpornienia przeciw tężcowi. Szczepionkę podaje się: osobom dorosłym i dzieciom nie szczepionym przeciw tężcowi; osobom dorosłym, jako dawkę przypominającą, po okresie 10 lat od ostatniego cyklu szczepień lub po ostatniej dawce przypominającej; osobom dorosłym, które nie otrzymały wszystkich dawek szczepienia podstawowego; dzieciom, jeśli istnieją przeciwwskazania do szczepień szczepionkami skojarzonymi z błonicą i (lub) krztuścem; osobom zranionym, narażonym na infekcję laseczkami tężca, przy czynno-biemym uodpornieniu przeciw tężcowi lub w początkach choroby oraz w przypadku niepełnych szczepień, czy braku dokumentacji szczepień.
Reklama
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroby w ostrej fazie ze stanami gorączkowymi. Choroby przewlekłe w okresie zaostrzenia. Leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów. Szczepienie można przeprowadzić po ustąpieniu ostrych objawów chorobowych oraz po zakończeniu leczenia kortykosteroidami.
Reklama
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - ostrzeżenia
Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu szczepionki należy przeprowadzić wywiad dotyczący stanów alergicznych pacjenta. Podobnie jak w przypadku wszystkich szczepionek podawanych we wstrzyknięciach należy zawsze zapewnić możliwość właściwego leczenia i nadzoru na wypadek wystąpienia reakcji anafilaktycznej po podaniu szczepionki. Szczepionka zawiera tiomersal jako środek konserwujący i może powodować reakcje alergiczne.
Reklama
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - ciąża
Szczepionka może być stosowana u kobiet ciężarnych po 28 tyg. ciąży. Brak danych dotyczących przenikania substancji czynnej do mleka ludzkiego.
Reklama
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - efekty uboczne
Bardzo rzadko: działania niepożądane w miejscu podania: zaczerwienienie, obrzęk, ból - objawy te mijają po 24 h; ogólne działania niepożądane: podwyższenie temperatury ciała, złe samopoczucie. Przyczyną mogą być zbyt krótkie odstępy czasu między kolejnymi dawkami lub uczulenie (nadwrażliwość) na tiomersal lub glin.
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - interakcje
Nie podawać chloramfenikolu równocześnie ze szczepionką, ponieważ hamuje on odpowiedź immunologiczną. W przypadku konieczności leczenia cyklosporynami szczepienie przeprowadzić do 4 tyg. przed rozpoczęciem leczenia.
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - dawkowanie
Dawkę 0,5 ml należy podać głęboko podskórnie lub domięśniowo. Szczepienie podstawowe (pełny cykl szczepień według schematu 0., 1., 6.-12. miesiąc): dwie pierwsze dawki w odstępie nie krótszym niż 4 do 6 tyg. Trzecia dawka uzupełniająca po 6 miesiącach do 1 roku od drugiego szczepienia. Szczepienie przypominające: jedna dawka co 10 lat od ostatniego szczepienia. Szczepienie osób zranionych (uodpornienie czynno-bierne) - szczepionkę stosuje się wg wskazań indywidualnych u osób narażonych na zakażenie tężcem zależnie od ryzyka zakażenia. W przypadku niskiego ryzyka zakażenia: u osób nie szczepionych, z niekompletnymi szczepieniami lub niepewną historią szczepień stosuje się szczepienie wg schematu podstawowego 0.; 1.; 6. miesiąc; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające ponad 5-10 lat temu (lub ponad 10 lat temu) stosuje się jedną dawkę szczepienia przypominającego; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające i nie minęło od przyjęcia 5 lat, nie powinny stosować szczepionki. W przypadku wysokiego ryzyka zakażenia: u osób nie szczepionych, z niekompletnymi szczepieniami lub niepewną historią szczepień stosuje się szczepionkę jednocześnie z LIT – swoistą immunoglobuliną 250/500 j.m., następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego według schematu:0; 1; 6 miesiąc; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające, przy czym ostatnia dawka została podana więcej niż 10 lat temu stosuje się szczepionkę (jedna przypominająca dawka) jednocześnie z LIT –swoistą immunoglobuliną 250/500 j.m.; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające, przy czym ostatnia dawka została podana 5-10 lat temu podaje się jedną przypominającą dawkę szczepionki tężcowej; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające, przy czym od podania ostatniej dawki nie minęło 5 lat nie należy stosować szczepionki. W przypadku występowania szczególnie wysokiego ryzyka można zastosować szczepionkę – jedna przypominająca dawka. Sposób podania. Przed podaniem szczepionki należy silnie wstrząsnąć ampułkę w celu uzyskania jednorodnej zawiesiny. Przy podawaniu podskórnym należy pamiętać aby było ono głębokie, ponieważ zbyt płytkie podanie szczepionki może spowodować powstanie jałowego ropnia, a wchłanianie toksoidu może być niewystarczające. Nie podawać dożylnie. Jako miejsce wstrzykiwań zaleca się mięsień naramienny lub przednioboczną część uda. Przy czynno-biernym uodparnianiu przeciw tężcowi należy wstrzykiwać preparaty zawsze w różne miejsca,; szczepionkę tężcową adsorbowaną (T), a następnie immunoglobulinę tężcową używając oddzielnych igieł i strzykawek. Wstrzykiwanie obu preparatów w to samo miejsce znosi ich działanie, a podanie tą samą strzykawką osłabia ich moc.
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) - uwagi
Szczepionka nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Preparat przechowywać w lodówce (2st.C – 8st.C). Nie zamrażać. Przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
