Wśród objawów schizofrenii można wyróżnić objawy pozytywne i negatywne.:
- objawy pozytywne, czyli „dodane”, niewystępujące w warunkach fizjologii to urojenia i omamy.
- objawy negatywne, czylu "ubytkowe", przejawiają się stopniowym wycofaniem z dotychczasowych aktywności i relacji, utratą zainteresowań i alienacją.
Powyższym objawom może towarzyszyć zobojętnienie uczuciowe a w ekstremalnych przypadkach ekspresja emocji jest całkowicie zahamowana.
Reklama
Pozytywne objawy schizofrenii
Dodane objawy schizofrenii to m.in. urojenia. Są błędne przekonania, sądy oporne na wszelką argumentację i niepodlegające krytyce. Najczęściej występującymi urojeniami są urojenia prześladowcze. Chory jest zaniepokojony, że inni spiskują przeciwko niemu, śledzą go. Pacjent może być przeświadczony, że kontaktuje się z istotami pozaziemskimi lub sądzić, że ma do wypełnienia ważną dla ludzkości powinność.
Motywy, którymi kieruje się chory, są niezrozumiałe, nielogiczne, wręcz absurdalne. Tego rodzaju zaburzenia potrafią w istotnym stopniu wpłynąć na życie zarówno pacjenta jak i jego bliskich i stanowić powód ogromnego cierpienia i nieustannego poczucia niepokoju.
W przypadku dostrzeżenia któregokolwiek z powyższych objawów należy koniecznie skonsultować się z psychiatrą. Wyjątkowo niepokojące jest wystąpienie u chorego myśli samobójczych z omamami słuchowymi, gdy „obce głosy” nakazują pacjentowi dokonanie autodestrukcyjnych czynów.
Reklama
Negatywne objawy schizofrenii
Ubytkowe objawy schizofrenii wiążą się z utratą zdolności pacjenta do wyrażania wlasnych emocji. Osoba chora na schizofrenię wycofuje się z życia towarzystkiego, stroni od bliskich i najchętniej ciągle przebywałaby zakmnięta w domu. Takie osoby często wymagają całodobowej opieki i wsparcia w podstawowych czynnościach.
Warto zaznaczyć, że osoba cierpiąca na schizofrenię zazwyczaj nie jest świadoma, że to, co przeżywa stanowi jedynie wytwór dotkniętej chorobą psychiki. Pozbawiona jest krytycyzmu wobec tego, czego doświadcza stąd niezwykle istotna jest rola osób najbliższych zarówno na etapie rozpoznania choroby, jak i później – w trakcie terapii.
Znacznym obciążeniem dla otoczenia chorego jest potrzeba ciągłego motywowania go do wykonywania codziennych aktywności, w tym również do regularnego przyjmowania leków. Farmakoterapia jest elementem niezbędnym do tego, by uzyskać zadowalające efekty terapeutyczne, jednocześnie jednak terapia doustna wymagająca regularnego przyjmowania tabletek bywa uciążliwa.
Rozwiązaniem może być zastosowanie tzw. LAI. Leki przeciwpsychotyczne LAI podawane w formie iniekcji 1-2 razy w miesiącu. Taki rodzaj terapii poprawia współpracę z pacjentem i daje większą szansę na dobrą kontrolę objawów oraz powrót do normalnej aktywności zarówno chorego, jak i jego opiekuna.
