Skok startowy w pływaniu to element często pomijany w treningach pływackich. Trwa krótko, a napięcie kibiców w tym momencie nie jest wysokie. Stan emocjonalny zawodnika już jednak jest jak wulkan, bowiem ma świadomość z czekającego go wyścigu pływackiego, do którego szykował się od dawna i że za moment ma wydobyć wszelkie pokłady energii dla jak najszybszego pokonania.
Aby start był jak najbardziej efektywny trzeba spełnić trzy warunki:
-
Szybka reakcja – przerwa między sygnałem startowym a rozpoczęciem skoku do wody to ułamki sekund. Dla świetnego sprintera zalednie 0,2 s. średniego sprintera lub długodystansowca już 0,4 – 0,5s, a przeciętnemu człowiekowi zajmuje to aż 0,7s.
-
Silne odbicie – uzyskanie jak nawyższej siły w jak najkrótszym czasie daje możliwość dalekiego wybicia się. Prędkość pływaka w locie jest bardzo duża, dlatego warto walczyć nawet o wydłużenie skoku o milimetry.
-
Opływowa pozycja – uzyskanie jak najbardziej opływowej pozycji ciała przy wejściu do wody, która jest znacznie gęstrza od powietrza i wyhamowuje nasze ciało.
Udany skok do wody
Technika wykonywania skoku startowego dla każdego stylu pływania poza grzbietem nie różni się. Skoki na główkę wykonać moża na dwa, bardzo podobne sposoby: obunóż ze stopami ustawionymi w jednej linii oraz wykroczny z jedną stopą postawioną z tyłu na końcu słupka. Najpopularniejszy jest z wybicia obunóż, dlatego zostanie omówiony:
-
Postawa – stajemy na słupku w lekkim rozkroku i pochylamy się wprzód
-
Ręce – dłońmi łapiemy przednią krawędź słupka
-
Przygotowanie – lekko uginamy nogi w kolanach oraz ręce w łokciach, a głowę trzymamy nisko między ramionami
-
Start – dynamicznie pociągamy rękoma za słupek i wychylamy się w przód
-
Wybicie – mocno wybijamy się w przód i wyrzucamy ramiona przed siebie
-
Lot – w powietrzu złączamy dłonie, prostujemy ręce i nogi, a głowę trzymamy między ramionami (pozycja strzałki)
-
Zanurzenie – staramy się całą długością ciała zanurzyć ten sam punkt tafli wody w celu jak najmniejszego zaburzenia i oporów
-
Poślizg – rozpoczynami energiczną pracę nogami, a tułów pozostaje w strzałce aż do wynurzenia – omówione w pracy „Najszybszy sposób pływania”
Skok - pozornie prosty i uważany przez większość ludzi jako element dobrze wyuczony, wcale taki nie jest. Dobrze wykonany dostarcza niesamowitych wrażeń i nie wymaga wcale olbrzymich skoczni do czerpania z niego przyjemności. A połączeniu z dobrą pracą nóg pod wodą potrafi rozkochać ludzi do pływania.
