Pływacy jeżdżąc na zawody startują na różnych dystansach w różnych stylach. Każdy specjalizuje się w czym innym, dlatego ciężko być zwycięzcom każdego wyścigu. Zawodnicy mają więc w czym wybierać. Specjalizacja sportowa przebiega pod kątem predyspozycji wytrzymałościowych lub szybkościowych oraz umiejętnościach pływania każdym stylem
Czytaj też: Dlaczego warto iść na basen?
Konkurencje pływackie dla pływalni 25 i 50 m
Styl motylkowy
Styl motylkowy (popularnie delfin, kolokwialnie koń) – delfiniści odznaczają się najlepszą pracę nóg pod wodą (czyli po skoku i nawrocie). Obustronne kopnięcie w połączenia z symetryczną pracą ramion wymaga wytwarzania olbrzymiego przyspieszenia w każdej fazie wyciągania rąk z wody. Zawodnicy pływają w koordynacji dwóch kopnięć nogami na jeden cykl rąk (2/1). Jedno kopnięcie pojawia się, gdy zawodnik wyciąga ręce z wody, a drugie w chwili ich wkładania.
Najlepsi delfiniści: Therese Alshammar, Milorad Čavić (sprint) oraz Michael Phelps (długie).
Styl grzbietowy
Styl grzbietowy – grzbieciści pokonują cały dystans na plecach. Jedynie wykonując nawrót koziołkowy mogą odwrócić się na piersi momencie dopływania do ściany. Pływacy ci pracują rękoma naprzemiennie. Najwydajniejsza proporcja pracy nóg w stosunku do rąk wynosi 6/1 – czyli sześć kopnięć na jeden cykl ramion, czyli ruchu prawej i lewej kończyny. Grzbieciści wykonują bardzo dużą rotację tułowia, co pomaga im zwiększać zares pracy ramion pod wodą. Po starcie i nawrotach mogą wykonywać ruchy delfinowe nogami (tak jak delfiniści) będąc wciąż odwróconym na grzbiecie.
Najlepsi grzbieciści: Liam Tancock (sprint) i Aaron Peirsol (długie).
Styl klasyczny
Styl klasyczny (popularnie żabka) – najwolniejszy ze wszystkich styli z racji techniki wymagającej koordynacji nóg do rąk w układzie 1/1, małego zakresy pracy ramion oraz wytwarzania dużego oporu w fazie brania oddechu. Żabkarze pływają cyklicznie i z bardzo zmienna prędkością, której maksymalne wartości są po kopnięciu nogami i wykonaniu strzałki leżąc na wodzie, a minimalnej po pociągnięciu rękoma i wyciągnięciu głowy i górnej części tułowia nad wodę. Zawodnicy ci mogą pod wodą wykonać tylko półtora cyklu żabkarskiego – pociągnięcie rękoma, kopnięcie nogami, a wynurzając się spod wody ostatni ruch ramion.
Najlepsi żabkarze: Jessica Hardy (sprint), Kosuke Kitajima (długie).
Styl dowolny
Styl dowolny – w konkurencji tej zawodnik może płynąć dowolnym sposobem za wyjątkiem stylu motylkowego, grzbietowego i klasycznego. Dlatego niemal wszyscy ścigają się kraulem z racji najszybszej techniki pływackiej. Krauliści potrafią „wykręcać” najlepsze czasy z powodu małego oporu, pracy rąk w bardzo dużym zakresie, możliwości ciągłej, naprzemiennej pracy nóg oraz możliwości pracy delfinowej pod wodą.
Styl zmienny
Najlepsi krauliści: César Cielo Filho, Marleen Veldhuis (sprint), Federica Pellegrini, Paul Biedermann (200 – 400 m), Rebecca Adlington, Sun Yang (długie).
Styl zmienny – połączenie wszystkich styli pływackich w całość pływaną w kolejności: delfin, grzbiet, żaba, kraul (dla sztafet: grzbiet, żaba, delfin, kraul). Zmienniści charakteryzują się największą wszechstronnością. Pokonując dystans muszą trzymać się różnych przepisów dla każdego stylu.
Najlepsi zmienniści: Ariana Kukors, Ryan Lochte (200 m), Stephanie Rice, Michael Phelps (400 m).
|
Styl pływacki
|
Indywidualne
|
Sztafety
|
|
Motylkowy
|
50 m
|
100 m
|
200 m
|
|
|
|
|
|
|
|
Grzbietowy
|
50 m
|
100 m
|
200 m
|
|
|
|
|
|
|
|
Klasyczny
|
50 m
|
100 m
|
200 m
|
|
|
|
|
|
|
|
Dowolny
|
50 m
|
100 m
|
200 m
|
400 m
|
800 m
|
1500 m
|
4x 50 m
|
4x 100 m
|
4x 200 m
|
|
Zmienny
|
100 m
|
200 m
|
400 m
|
|
|
|
4x 50 m
|
4x 100 m
|
|
|
Sztafety
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
az
