Glista psia
Toksokaroza to choroba odzwierzęca wywoływana przez glistę psią (Toxocara canis). Zakażenie tym pasożytem jest wśród naszych czworonożnych pupili bardzo powszechne. Badania przeprowadzone w Nowym Jorku wykazały, że zarażonych jest nią ok. 80% przebadanych psów! U ludzi zakażenia stwierdza się głównie wśród dzieci.
W przewodzie pokarmowym naszych pupili bytują dorosłe osobniki glisty psiej. Składają one jajeczka, które wydalane są wraz z psim kałem. Trafiają do gleby, gdzie po kilku dniach zyskują zdolność zakażania kolejnych żywicieli, czyli stają się inwazyjne.
Czy toksokaroza jest zaraźliwa?
Do zakażenia człowieka dochodzi poprzez połknięcie takich inwazyjnych jajeczek wraz z pokarmem, podczas zabawy z psem, kontaktu z jego odchodami lub z glebą czy piaskiem, w których znajdują się inwazyjne jajeczka.
Należy zaznaczyć, że nie trzeba wcale pobrudzić sobie palców psimi wydalinami – wystarczy bowiem, że pogłaskamy pieska, który wcześniej zafundował sobie toaletę i przeniósł jajeczka z okolic odbytu na inne obszary sierści. Potem wystarczy tylko nie umyć rąk, wziąć coś do jedzenia… i zakażenie gotowe.
Dlatego też zakażenie glistą psią jest tak powszechne wśród dzieci, które po głaskaniu swojego pupilka lub po zabawie w piaskownicy bez umycia rąk zasiadają do posiłku.
Glista psia u człowieka - objawy toksokarozy
Dla człowieka groźna jest postać larwalna pasożyta, dorosłe glisty psie praktycznie u ludzi nie występują. Larwy te wylęgają się z połkniętych jajeczek i zaczynają wędrówkę po naszym ciele. Najczęściej ich celem są płuca, serce, mięśnie, wątroba, mózg i gałki oczne, ale tak naprawdę mogą lokalizować się w każdym narządzie. Objawy toksokarozy i stopień jej nasilenia zależne są od ilości połkniętych jajeczek, a tym samym od ilości atakujących nas larw, a także od ich umiejscowienia w organizmie.
Choroba zazwyczaj ma łagodny przebieg. Może nie dawać żadnych uchwytnych objawów lub powodować gorączkę, powiększenie wątroby i śledziony. Wystąpić mogą też reakcje alergiczne na obecność pasożyta. Bardzo charakterystycznym, a czasem jedynym objawem toksokarozy jest znaczny wzrost liczby pewnego rodzaju krwinek białych we krwi, tzw. eoozynofili.
W cięższych postaciach choroby może dojść do rozwoju nacieków w płucach, zajęcia mózgu objawiającego się drgawkami, zaburzeniami zachowania itd., zajęcia serca oraz zajęcia oczu z zaburzeniami widzenia, aż do utraty wzroku. W skrajnych przypadkach (zwłaszcza gdy larwy lokalizują się w mózgu i sercu) choroba może doprowadzić do zgonu.
Toksokaroza - leczenie
Toksokaroza o łagodnym przebiegu, zwłaszcza u osób dorosłych i starszych dzieci ze sprawnym układem immunologicznym, jest zwykle chorobą samoistnie ustępującą. Leczenie cięższych postaci choroby powinno się prowadzić w wyspecjalizowanych klinikach. W terapii toksokarozy stosuje się przede wszystkim leki przeciwpasożytnicze w celu zabicia larw, a także sterydy, by zmniejszyć odczyn zapalny w zajętych narządach.
Leczenie choroby jest procesem żmudnym i długotrwałym. Pamiętać należy, że toksokarozy nie można lekceważyć! Zaniedbana i nieleczona choroba doprowadzić może bowiem do nieodwracalnego uszkodzenia zajętych przez larwy narządów.
Jak zapobiegać toksokarozie?
Zapobieganie toksokarozie polega przede wszystkim na przestrzeganiu podstawowych zasad higieny, czyli myciu rąk po zabawie z psami, po powrocie ze spaceru, a najlepiej zawsze przed jedzeniem. Dokładnie myć przed spożyciem należy też owoce i warzywa, które często są zanieczyszczone glebą mogącą zawierać jaja glist psich. Szczególną uwagę należy zwrócić na dzieci, gdyż to one są najbardziej podatne na zakażenie toksokarozą.
Oprócz wpajania im podstawowych zasad higieny należy także uczulać je, by nie brały do ust rąk oblepionych piaskiem czy glebą i nie jadły nic, co spadło na ziemię. Należy dbać, by piaskownice były zabezpieczane przed zanieczyszczeniem odchodami zwierząt, a piasek w nich co jakiś czas wymieniany na nowy. Nie można też zapominać o naszych pupilach. Psy powinny być regularnie odrobaczane, a ich odchody sprzątane przez właścicieli.
