Reklama
Natrax - skład
1 tabl. zawiera 100 mg lub 200 mg naproksenu. Preparat zawiera laktozę (dawka 200 mg) i żółcień pomarańczową (dawka 100 mg i 200 mg).
Reklama
Natrax - działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Mechanizm działania przeciwzapalnego polega na nieselektywnym hamowaniu aktywności cyklooksygenazy kwasu arachidonowego (COX-1 i COX-2), co prowadzi do hamowania syntezy prostaglandyn. Działanie przeciwzapalne naproksenu powoduje objawową poprawę w chorobach reumatycznych. Naproksen jest wchłaniany prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Biodostępność po podaniu doustnym wynosi około 95%. Pokarm może opóźnić wchłanianie z przewodu pokarmowego, ale nie wpływa na całkowitą biodostępność. Maksymalne stężenie w surowicy występuje 1-4 h od podania doustnego. Naproksen wiąże się w ponad 99% z białkami osocza. T0,5 wynosi 12-15 h, co pozwala na osiągnięcie stanu równowagi w ciągu 3 dni od początku leczenia, podczas stosowania leku 2 razy na dobę. Do jam stawowych naproksen przenika stosunkowo powoli; 3-4 h od podania jednorazowej dawki stężenie w płynie maziowym wynosi 50% stężenia w surowicy, zaś w 15. h - ok. 74%. Również eliminacja naproksenu z jam stawowych jest powolna. Stan stacjonarny stężenia naproksenu w płynie maziowym ustala się po ok. 7 dniach stosowania. Naproksen jest metabolizowany w wątrobie do 6-desmetylonaproksenu oraz ulega sprzęganiu z kwasem glukuronowym; oba metabolity nie wykazują aktywności farmakologicznej. Naproksen jest wydalany głównie w moczu w postaci sprzężonej oraz w postaci nie zmienionej (10% dawki).
Reklama
Natrax - wskazania
Bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, w tym bóle mięśni, stawów, bóle głowy, bóle zębów. Bolesne miesiączkowanie. Gorączka różnego pochodzenia. Łagodzenie objawów przeziębienia i grypy (ból, gorączka).
Reklama
Natrax - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na naproksen lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ przebiegająca z objawami astmy oskrzelowej, nieżytu nosa, polipów nosa lub pokrzywki. Czynna lub w wywiadzie choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy z krwawieniem lub bez krwawienia. Ciężka niewydolność serca. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek. Skaza krwotoczna. III trymestr ciąży.
Reklama
Natrax - ostrzeżenia
Leku nie należy stosować jednocześnie z innymi lekami zawierającymi naproksen sodowy, a także z innymi NLPZ, w tym z lekami z grupy selektywnych inhibitorów COX-2 i glikokortykosteroidami ze względu na zwiększenie ryzyka ciężkich działań niepożądanych. W trakcie terapii istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi - szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie. Pacjenci ci powinni stosować jak najmniejszą dawkę leku. U tych pacjentów, a także pacjentów wymagających jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających ryzyko powikłań dotyczących przewodu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Crohna), gdyż może dojść do nasilenia objawów. Ze względu na działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe naproksen może maskować objawy zakażenia i utrudniać diagnozę choroby. U pacjentów z astmą oskrzelową lub chorobami alergicznymi może wystąpić skurcz oskrzeli. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lek stosować ostrożnie; zaleca się okresową kontrolę stężenia kreatyniny w osoczu i (lub) klirensu kreatyniny. Nie należy stosować leku u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min. U niektórych pacjentów, przed rozpoczęciem stosowania naproksenu i w trakcie leczenia należy kontrolować czynność nerek. Dotyczy to szczególnie pacjentów z zaburzonym przepływem nerkowym, wynikającym ze zmniejszenia objętości pozakomórkowej, marskości wątroby, ograniczenia podaży sodu, zastoinowej niewydolności serca i choroby nerek w wywiadzie. Do tej grupy należą niektórzy pacjenci w podeszłym wieku, u których mogą występować zaburzenia czynności nerek oraz pacjenci stosujący leki moczopędne. U tych pacjentów należy rozważyć zmniejszenie dawki dobowej, aby zapobiegać nadmiernemu gromadzeniu metabolitów naproksenu. U pacjentów z alkoholową marskością wątroby i z innymi postaciami marskości należy stosować najmniejsze skuteczne dawki naproksenu. W trakcie stosowania leku należy uważnie obserwować pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia lub otrzymujących leki przeciwzakrzepowe (zwiększone ryzyko krwawienia). Reakcje anafilaktyczne mogą dotyczyć zarówno pacjentów z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ (w tym naproksen), jak i pacjentów bez nadwrażliwości. Mogą także wystąpić u pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym, astmą oskrzelową, nieżytem i polipami nosa w wywiadzie. Wystąpienie jakichkolwiek dolegliwości dotyczących oka podczas leczenia naproksenem jest wskazaniem do przeprowadzenia badania okulistycznego. Należy zaprzestać stosowania leku po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki, uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej lub innych objawów nadwrażliwości. U pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym i mieszanymi chorobami tkanki łącznej może zwiększyć się ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowych. Stosowanie naproksenu może powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Nie zaleca się stosowania preparatu jako leku przeciwbólowego i przeciwgorączkowego u pacjentów poniżej 16 lat. Dopuszczalne jest stosowanie leku u dzieci powyżej 5 lat w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów - tylko pod kontrolą lekarza. Preparat w dawce 200 mg zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Zawarta w preparacie (dawki 100 mg i 200 mg) żółcień pomarańczowa może powodować reakcje alergiczne.
Reklama
Natrax - ciąża
Nie należy stosować leku w III trymestrze ciąży. W I i II trymestrze ciąży, można stosować tylko wówczas, gdy potencjalna korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią.
Reklama
Natrax - efekty uboczne
Często: nudności, niestrawność, zgaga, wzdęcia, bóle brzucha; ból i zawroty głowy. Niezbyt często: wymioty, zaparcia, biegunka; wysypki skórne, świąd, pokrzywka; bezsenność; senność, ospałość. Rzadko: krwawienie z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (z krwawieniem i perforacją lub bez), krwawe wymioty, smoliste stolce; obrzęk naczynioruchowy; niewydolność nerek; obrzęki obwodowe, gorączka. Bardzo rzadko: zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej żołądka lub jelit; żółtaczka, zapalenie wątroby; łysienie, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, rumień guzowaty, rumień trwały, liszaj płaski, toczeń rumieniowaty układowy, reakcje przypominające pęcherzycę, pęcherzowe oddzielenie się naskórka, plamica, wybroczyny, skaza krwotoczna, nadmierne pocenie, porfiria, pseudoporfiria; kłębuszkowe zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, krwiomocz, białkomocz, hiperkaliemia, zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, martwica brodawek nerkowych; depresja; drgawki, zaburzenia snu, aseptyczne zapalenie opon mózgowych, zaburzenia koncentracji i funkcji poznawczych; duszność, obrzęki, kołatanie serca, nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca; zapalenie naczyń; neutropenia, małopłytkowość, granulocytopenia, agranulocytoza, eozynofilia, leukopenia, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna; duszność, astma oskrzelowa, eozynofilowe zapalenie płuc, obrzęk płuc; zaburzenia widzenia, zmętnienia rogówki, zapalenie tarczy nerwu wzrokowego, zapalenie pozagałkowego odcinka nerwu wzrokowego, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego; szumy uszne, zaburzenia słuchu, w tym niedosłuch; bóle lub osłabienie mięśni; nadwrażliwość na światło, reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne, w tym wstrząs zakończony zgonem; wywołanie porodu, zamknięcie przewodu tętniczego; zaburzenia płodności u kobiet; nadmierne pragnienie, zmęczenie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z owrzodzeniami, zapalenie przełyku, złe samopoczucie; zwiększone stężenie kreatyniny, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby, hiperkaliemia. Częstość nieznana: nasilenie objawów wrzodziejącego zapalenia okrężnicy i choroby Crohna; dezorientacja, omamy, zaburzenia marzeń sennych; parastezje; zastoinowa niewydolność serca.
Przyjmowanie inhibitorów cyklooksygenazy i niektórych NLPZ (szczególnie w dużych dawkach przez długi okres czasu) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar).
Natrax - interakcje
Stosowanie środków zmniejszających kwaśność soku żołądkowego, cholestyraminy lub pokarmu może opóźnić wchłanianie naproksenu, ale nie zmienia całkowitej ilości wchłoniętego leku. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu NLPZ i warfaryny, acenokumarolu, heparyny lub sibutraminy ze względu na zwiększone ryzyko krwawień. Naproksen silnie wiąże się z białkami osocza i dlatego pacjentów przyjmujących równocześnie fenytoinę, leki przeciwzakrzepowe lub sulfonamidy należy obserwować ze względu na możliwość wystąpienia objawów przedawkowania tych leków. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwzakrzepowych oraz pochodnych sulfonylomocznika. NLPZ zmniejszają moczopędne działanie furosemidu i niektórych innych leków moczopędnych. NLPZ mogą powodować hiperkaliemię przy jednoczesnym stosowaniu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas. NLPZ mogą zmniejszać skuteczność leków zmniejszających ciśnienie krwi (m.in. propranololu i innych leków β-adrenolitycznych). Mogą również zwiększyć ryzyko wystąpienia niewydolności nerek związanej ze stosowaniem inhibitorów ACE. Naproksen zmniejsza wydalanie litu, prowadząc do zwiększenia stężenia litu w osoczu. Probenecid zwiększa stężenie naproksenu w osoczu i znacząco wydłuża jego T0,5. Naproksen i inne leki przeciwzapalne mogą zmniejszać wydalanie metotreksatu i baklofenu, prowadząc do zwiększenia ich działania toksycznego. Naproksen może zwiększać objawy niewydolności serca oraz zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu w wyniku zmniejszenia przesączenia kłębuszkowego. Równoczesne stosowanie NLPZ i cyklosporyny lub takrolimusu zwiększa ryzyko wystąpienia działania nefrotoksycznego. NLPZ stosowane w okresie 8-12 dni od podania mifeprystonu mogą zmniejszyć jego skuteczność. Przy jednoczesnym stosowaniu NLPZ i zydowudyny może nastąpić wydłużenie okresu krwawienia. Jednoczesne podawanie NLPZ i glikokortykosteroidów może zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego. Należy unikać równoczesnego stosowania dwóch lub więcej NLPZ ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. U pacjentów przyjmujących jednocześnie NLPZ i chemioterapeutyki przeciwzapalne z grupy chinolonów istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek. Leki przeciwpłytkowe i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, podane jednocześnie z naproksenem mogą zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego.
Natrax - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci powyżej 16 lat: 200 mg co 8-12 h lub 400 mg jako pierwsza dawka, a następnie 200 mg po 12 h i dalej co 8-12 h w razie potrzeby. Pacjenci 16-65 lat: nie należy stosować więcej niż 600 mg na dobę. Pacjenci powyżej 65 lat: nie należy stosować więcej niż 400 mg na dobę. Leku nie należy stosować dłużej niż 10 dni w leczeniu bólu i dłużej niż 3 dni w leczeniu gorączki, bez konsultacji z lekarzem. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, wątroby lub serca może być konieczne zmniejszenie dawki.
Lek należy przyjmować w trakcie lub po posiłkach.
Natrax - uwagi
Podczas stosowania leku może zmniejszyć się zdolność do reagowania na bodźce zewnętrzne oraz mogą wystąpić zaburzenia koordynacji ruchowej (senność, zawroty głowy, bezsenność lub depresja). W przypadku wystąpienia tych lub podobnych działań niepożądanych należy zachować ostrożność wykonując czynności wymagające koncentracji. Pacjenci leczeni długotrwale NLPZ powinni być poddawani regularnej kontroli lekarskiej, mającej na celu monitorowanie działań niepożądanych. Badanie czynności kory nadnerczy należy wykonywać co najmniej 48 h od podania ostatniej dawki naproksenu.
