Reklama
Czy rotawirus często występuje u dorosłych?
Rotawirus u dorosłych powoduje zakażenie znacznie rzadziej, niż u małych dzieci, co ma związek z nabywaną w cyklu życia odpornością, niemniej tego typu przypadki również mają miejsce.
Rotawirusy znane są medycynie od lat sześćdziesiątych XX wieku, a od 1973 roku wiadomo, iż są odpowiedzialne za stany zapalne żołądka i jelit oraz związane z nimi biegunki wirusowe - głównie u najmłodszych pacjentów, ale nie tylko.
Wirusy, w tym często te, z grupy rotawirusów wywołują chorobę znaną powszechnie jako jelitówką, grypą jelitową lub grypą żołądkowa.
Drobnoustroje te zaliczane są do rodziny Reoviridae. Mają około 70 nm średnicy i kolisty kształt (rota, czyli koło - stąd nazwa).Wyróżnia się kilka typów rotawirusa, oznaczonych symbolami A, B, C, D i E. Dla człowieka groźne są trzy pierwsze, a wśród nich zwłaszcza typ A, który odpowiada za większość tego typu infekcji.
Zarazić się nim można głównie drogą pokarmową poprzez jedzenie skażonych produktów lub spożywanie posiłku brudnymi rękoma. Do zarażenia może dojść także drogą kropelkową (wdychając powietrze), choć następuje ono stosunkowo rzadko.
Dorośli najczęściej zarażają się rotawirusem od własnych dzieci, np. kiedy zmieniają im pieluchę, a później nie myją rąk. Tak samo się dzieje podczas dotykania zakażonych zabawek czy jedzenia.
Reklama
Objawy rotawirusa u dorosłych
Jak sprawdzić, czy ma się rotawirusa? Dorośli muszą obserwować przede wszystkim swoje objawy. Symptomy zbliżone są do tych, które występują u dzieci, mają jednak zdecydowanie mniejsze natężenie.
Wymienić w tym kontekście można przede wszystkim takie dolegliwości, jak:
- biegunka,
- wymioty,
- nudności,
- bóle i skurcze brzucha,
- objawy ogólnoustrojowe, grypopodobne, w tym stan podgorączkowy, gorączka, ból gardła, nieżyt nosa, kaszel.
Rotawirus u dorosłego może powodować zagrożenie wyłącznie w przypadku osób o obniżonej odporności (na przykład zakażonych wirusem HIV, leczonych onkologicznie, czy poddanych długotrwałej antybiotykoterapii).
Reklama
Jak przebiega zakażenie rotawirusem u dorosłych?
U niemowląt i kilkuletnich dzieci rotawirus stanowi duże zagrożenie.
Każdego roku z powodu zakażeń rotawirusowych umiera na całym świecie 400-500 tysięcy dzieci, które nie ukończyły piątego roku życia. Dzieje się tak także w krajach wysokorozwiniętych. Bezpośrednią przyczyną zgonów jest skrajne odwodnienie będące konsekwencją gwałtownych biegunek.
Zakażenie rotawirusem u dorosłych z reguły przebiega znacznie łagodniej. Ile trwa zatem biegunka rotawirusowa i gorączka? Zazwyczaj jest to okres od 3 do 10 dni.
W związku z powszechnym występowaniem patogenu w środowisku i dużą skalą zachorowań w dzieciństwie (przez infekcję rotawirusową przechodzi w Europie co piąty maluch), u większości osób wykształcona jest z biegiem lat odporność swoista.
Stanowi ona wystarczające zabezpieczenie w przypadku ponownego kontaktu z wirusem. Nawet jeśli zatem dojdzie do zakażenia, będzie ono przebiegać znacznie lżej.
Zdarza się jednak, że rotawirus u dorosłych jest niebezpieczny. Powikłania, które mogą wystąpić podczas ostrej infekcji, to m.in.:
- odwodnienie,
- zespół zaburzeń trawienia i wchłaniania,
- infekcje dróg oddechowych,
- anemia.
Z tego powodu niezwykle ważna jest kontrola lekarska, szczególnie, gdy grypa jelitowa trwa długo,a spowodowane nią dolegliwości zagrażają życiu.
Reklama
Ile trwa rotawirus u dorosłych?
Patogen może być obecny w organizmie nawet do 7 tygodni. Natomiast same objawy, jeśli wystąpią, utrzymują się kilka dni.
Okres wylęgania rotawirusa jest dość krótki, gdyż zazwyczaj trwa maksymalnie 48 godzin.
W sytuacji, gdy infekcja ma średni lub ciężki przebieg, efektem może być odwodnienie i związany z tym deficyt elektrolitów. Powoduje to znaczne osłabienie i wydłuża trwanie choroby do czasu uzupełnienia braków.
Jak długo zaraża rotawirus u dorosłych? Niestety do zainfekowania może dojść nawet na kilka dni przed wystąpieniem objawów, a także przez 7-14 dni po ich wygaśnięciu.
Dlatego pacjenci po przebytej infekcji, choć sami zdają się już być zdrowi, wciąż stanowią zagrożenie dla otoczenia, zwłaszcza dla dzieci.
Reklama
Rotawirus u dorosłych bez biegunki
W związku z wykształceniem swoistych przeciwciał, neutralizujących działanie tego typu mikroorganizmów, może występować rotawirus u dorosłych bez biegunki i wymiotów, a nawet bez jakichkolwiek objawów.
Tego typu przebieg infekcji jest bardzo częsty, wręcz typowy. Dlatego też w przypadku utrzymujących się, nawracających bądź bardzo silnych biegunek, lekarze często podejrzewają, że wywołują je inne czynniki niż zakażenie rotawirusowe.
Znacznie bardziej uprawdopodobnione są rozpoznania, takie jak:
- zakażenie pałeczkami Salmonelli,
- alergia pokarmowa,
- reakcja na stres,
- grzybica przewodu pokarmowego
- choroba nowotworowa.
Reklama
Rotawirus u kobiet w ciąży
Rotawirusem można się zarazić także w ciąży. Na szczęście przyszłe mamy nie muszą się niczego obawiać, gdyż sam wirus nie stanowi zagrożenia dla płodu.
W takim przypadku powinny jednak skontaktować się z lekarzem, by upewnić się co do leczenia oraz przyjmowania leków zwalczających biegunkę. Zazwyczaj wystarczy jednak odpowiednie nawodnienie i uzupełnianie elektrolitów.
Należy też bezwzględnie uważać, kiedy już dziecko pojawi się na świecie. U malucha karmionego piersią bardzo szybko może dojść do zarażenia rotawirusem.
Jeśli jednak dziecko zdąży się zarazić, istnieje przekonanie, że powinno się go przykładać do piersi jeszcze częściej. W ten sposób otrzymuje on przeciwciała z mleka matki, które pomagają w zwalczaniu grypy jelitowej.
Reklama
Leczenie rotawirusa u dorosłych
Jak leczyć rotawirusa u dorosłych domowymi sposobami? W większości przypadków taka infekcja nie wymaga podawania żadnych środków farmakologicznych. Najskuteczniejszym i najpotrzebniejszym lekiem w przypadku ostrej biegunki jest woda.
Pacjent powinien przyjmować w czasie choroby nawet 3 litry płynów na dobę - może to być czysta przegotowana woda, ewentualnie delikatna herbata, napar z mięty lub rumianku.
Jeśli biegunka nie ustępuje, należy udać się do lekarza, który przepisze leki na jej zatrzymanie.
Część specjalistów potwierdza także, że w przypadku grypy jelitowej lecznicze działanie może wykazywać cola, nie jest to jednak pogląd dobrze udokumentowany.
U osób ze znacznym odwodnieniem zalecane są preparaty elektrolitowe.
Natomiast w sytuacjach skrajnych, stanowiących zagrożenie dla życia, niezbędna jest hospitalizacja i podłączenie do kroplówki, celem regularnego dożylnego uzupełniania płynów.
Ile trwa wówczas pobyt w szpitalu? Zazwyczaj jest to okres do 2/3 tygodni, dopóki organizm osoby dorosłej zupełnie nie pozbędzie się rotawirusa.
Dorośli mogą zapobiegać zakażeniu rotawirusem głównie poprzez przestrzeganie zasad higieny osobistej.
Najbardziej narażone na grypę jelitową są jednak dzieci, które jeszcze nie nabyły odporności. Pomocna w przypadku najmłodszych może okazać się szczepionka przeciwko rotawirusom.
Należy jednak pamiętać, że starszych dzieci, które ukończyły 2 rok życia się nie szczepi.
Co jeść na rotawirusa u dorosłych?
Niezwykle ważna w przypadku infekcji jest dieta. Co na rotawirusa u dorosłych? Osoby, u których wystąpiły bardzo silne objawy, przez 2 dni mogą nie jeść nic - przyjmowane pokarmy i tak zostałby w trybie natychmiastowym wydalone. Ważne, jednak, by odpowiednio się nawadniały.
U pozostałych pacjentów zaleca się menu złożone z takich produktów, jak:
- biszkopty i suchary,
- gotowane mięso chude (pierś kurczaka),
- chude wędliny (szynka, polędwica),
- kleik ryżowy,
- krupnik,
- biały ryż,
- banany.
Niewskazane natomiast jest spożywanie produktów tłustych, smażonych, konserwowych, pikantnych i wzdymających, w tym mięs, mleka i jego przetworów, a także roślin strączkowych.
