Reklama
Co to jest stożek rogówki oka?
Stożek rogówki jest schorzeniem polegającym na osłabieniu i ubytku grubości tej części oka. Nienaturalnie cienka rogówka traci swój pierwotny, kulisty kształt i deformuje się w stożek. Jej wybrzuszenie powoduje zaburzenia widzenia, ponieważ światło odbija się od niej pod innym kątem, niż w zdrowym oku.
Stożek rogówki może pojawić się w jednym oku lub w obydwu naraz, jednak wówczas zazwyczaj z różnym natężeniem (w jednym oku zmiana struktury z reguły jest głębsza niż w drugim). Deformacja powoduje pogłębienie astygmatyzmu– wady wzroku polegającej na nieostrym widzeniu linii pionowych i poziomych zarówno z daleka jak i z bliska.
Stożek rogówki okadotyka głównie osoby młode – najczęściej pojawia się w wieku dorastania, osiągając najostrzejszą postać między 20. a 30. rokiem życia pacjenta. Choroba rozwija się przez kilkanaście lat, po czym następuje samoczynne zatrzymanie zmian.
Reklama
Leczenie stożka rogówki
Leczenie stożka rogówki inne jest w początkowej fazie choroby, a inne w fazie zaawansowanej, kiedy deformacja tej warstwy oka jest bardziej znacząca. Na początku wybrzuszenie powoduje tylko objawy astygmatyczne, wpływając dość nieznacznie na ostrość wzroku. Wówczas stosuje się okulary korekcyjne lub miękkie szkła kontaktowe poprawiające widzenie.
Z czasem jednak, kiedy stożek rogówki rośnie, metody te przestają być skuteczne, wówczas można zastosować specjalne, twarde i gazoprzepuszczalne soczewki kontaktowe, które kształtem nie przystosowują się do zdeformowanej rogówki i dzięki temu poprawiają ostrość widzenia, nie powstrzymują jednak zachodzących w oku zmian. Cena takich twardych soczewek waha się od kilkuset do nawet 2000 zł. Przy należytej pielęgnacji i właściwym użytkowaniu wystarczają one nawet na 2 lata.
Reklama
Stożek rogówki – nowe metody leczenia
Kiedy stożek rogówki osiągnie zaawansowaną postać i stanie się poważniejszym problemem, najskuteczniejsza może być operacja, tzw. keratoplastyka– przeszczep rogówki. Jest to skuteczny i bezpieczny zabieg, powszechnie wykonywany. Ponieważ rogówka nie jest tkanką ukrwioną, między dawcą a biorcą nie musi zachodzić zgodność grup krwi i nie ma konieczności przeprowadzania próby krzyżowej.
Inne, nowe zabiegowe metody leczenia to:
1. Sieciowanie rogówki- polega na inwazyjnym wzmacnianiu rogówki zapobiegającym jej dalszej deformacji. Podczas zabiegu usuwa się zewnętrzną warstwę rogówki, a następnie wstrzykuje się ryboflawinę między włókna kolagenowe tkanki.
2. Wszczepianie pierścieni śródrogówkowych– w rąbku rogówki wykonuje się małe nacięcia, by następnie wszczepić w nie pierścieniowate implanty nadające rogówce kulisty kształt i tym samym zmniejszające jej deformację.
3. Keratotomia radialna- polega na nacinaniu rogówki i późniejszym kontrolowaniu powstawania na niej tkanki bliznowatej tak, by przyczyniła się do zmniejszenia stożkowatego zniekształcenia tkanki.
Jeśli chodzi o stożek rogówki, operacjapolegająca na jej przeszczepie jest rozwiązaniem ostatecznym. Stosuje się ją, kiedy inne metody zawodzą lub gdy choroba jest już bardzo zaawansowana. Niestety jest to jedyne leczenie tej dolegliwości refundowane przez NFZ. Pozostałe zabiegowe metody leczenia nie są dofinansowywane, więc ich koszt musi być w całości pokryty przez pacjenta.
Gdzie leczyć stożek rogówki?To zależy od wybranej formy leczenia, a ta z kolei powinna być dobrana odpowiednio do powstałych w oku zmian. Po zaobserwowaniu charakterystycznych objawów najlepiej wybrać się do okulisty celem wykonania odpowiednich badań i otrzymania dalszych zaleceń.
Reklama
Objawy stożka rogówki
Charakterystyczne objawy stożka rogówki:
- postępująca krótkowzroczność,
- pogłębiający się astygmatyzm – nieostre widzenie krawędzi oraz linii pionowych i poziomych, a także problemy z oceną odległości,
- zniekształcenie widzenia,
- podrażnienie i zaczerwienienie oczu,
- nadwrażliwość na światło,
- widzenie mnogie i rozmazywanie się obrazu,
- pogorszenie widzenia nocnego.
Reklama
Przyczyny stożka rogówki
Przyczyny stożka rogówki długo nie były znane. Obecnie uznaje się, że ich podłożem może być zaburzenie gospodarki enzymatycznej organizmu, które osłabia rogówkę i czyni ją mniej odporną na uszkodzenia i działanie czynników zewnętrznych. Inną przyczyną powstania tej dysfunkcji może być również nadmierna ekspozycja oczu na promieniowanie ultrafioletowe (czyli np. na słońce).
Badanie stożka rogówki polega na:
- wywiadzie dotyczącym zgłaszanych przez pacjenta objawów,
- ocenie ostrości widzenia,
- pomiarze krzywizny rogówki.
Reklama
Stożek rogówki a stopień niepełnosprawności
Stożek rogówki pogarsza widzenie w mniejszym lub większym stopniu, w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Niektórzy pacjenci zmagający się z tą dolegliwością starają się o ustalenie stopnia niepełnosprawności. Jest to możliwe, kiedy pogorszenie wzroku uniemożliwia normalne funkcjonowanie i pełnienie obowiązków związane na przykład z wykonywaną pracą. Kiedy komisja lekarska lub sąd orzeknie, że pacjent z powodu stożka rogówki nie jest w stanie wykonywać swojej pracy, może zostać przyznana mu renta. Stopień niepełnosprawności, a także także wysokość renty ustalana jest w każdym przypadku indywidualnie, ponieważ zależy od tego, jak głęboka jest wada i jak duży posiada wpływ na funkcjonowanie pacjenta.
Wiele osób pyta również o zależność stożek rogówki a prawo jazdy. Choroba ta nie wyklucza prowadzenia samochodu, jednak lekarze orzekający o możliwości prowadzenia pojazdów osobom z tą dysfunkcją przeważnie udzielają zgody na prawo jazdy czasowe (np. na 5 lat).
Czytaj też:
