Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Enema

Enema to roztwór doodbytniczy, którego zadaniem jest oczyszczenie jelita grubego. Zmiękcza masy kałowe, tym samym przyspieszając defakację. Preparat stosuje się w czasie: zaparć, przed i po zabiegach operacyjnych oraz przed badaniami diagnostycznymi. 
Spis treści

Reklama

Enema - skład

1 ml roztworu zawiera disodu fosforan dwunastowodny w przeliczeniu na substancję bezwodną 32,2 mg i sodu diwodorofosforan jednowodny w przeliczeniu na substancję bezwodną 139 mg.

Reklama

Enema - działanie

Preparat o działaniu oczyszczającym jelito grube. Hipertoniczny roztwór soli sodowych fosforanów podawany drogą doodbytniczą. Poprzez działanie osmotyczne w świetle jelita grubego zapobiega wchłanianiu wody powodując zmiękczenie mas kałowych. Zwiększenie objętości i zmiękczenie mas kałowych prowadzi do natychmiastowego pobudzenia odruchu defekacji.

Reklama

Enema - wskazania

Zaparcia, oczyszczanie jelita grubego przed badaniami diagnostycznymi, przed i po zabiegach operacyjnych, oczyszczanie jelita ze złogów środka kontrastowego po badaniu radiologicznym oraz oczyszczanie jelita przed i po porodzie.

Reklama

Enema - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Niedrożność jelit, zarośnięcie odbytu, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, krwawienie z jelita grubego. Choroby serca. Nadciśnienie. Choroby nerek. Zapalenie lub objawy zapalenia wyrostka robaczkowego. Bóle brzucha, nudności, wymioty. Dzieci do 3 lat. Pacjenci odwodnieni.

Reklama

Enema - ostrzeżenia

Ostrożnie stosować u pacjentów: z zaburzeniami czynności nerek (u tych pacjentów preparat można stosować jeśli spodziewane korzyści przewyższają ryzyko hiperfosfatemii); otrzymujących leki moczopędne lub leki mogące spowodować zaburzenia wodno-jonowe; ze sztucznym odbytem; u których występują zaburzenia równowagi jonów w organizmie - u tych pacjentów preparat należy stosować z dużą ostrożnością i zaleca się kontrolowanie stężenia jonów; z wodobrzuszem, zmianami błony śluzowej (owrzodzenia, pęknięcia); osłabionych lub w podeszłym wieku; u dzieci w wieku od 3 do 5 lat. Należy przerwać podawanie preparatu jeśli po zastosowaniu roztworu doodbytniczego pojawią się krwawienia lub nasilone skurcze jelit.

Reklama

Enema - ciąża

Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń elektrolitowych nie zaleca się stosowania w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Wyjątek stanowi pojedyncza aplikacja leku kobietom przed i po porodzie.

Reklama

Enema - efekty uboczne

Częstość nieznana: hiperfosfatemia, hipokliemia, kwasica metaboliczna, przemijająca hipokalcemia i hipernatremia, a w konsekwencji odwodnienie. Ponadto: podrażnienie błony śluzowej odbytu, dreszcze, pęcherze, kłucie, świąd odbytu, ból, nudności, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, biegunka, reakcje nadwrażliwości np. pokrzywka, świąd. Częste stosowanie może prowadzić do zaburzeń czynności jelita grubego.

Enema - interakcje

U pacjentów stosujących leki blokujące kanały wapniowe lub leki moczopędne może dochodzić do zmian stężenia elektrolitów we krwi.

Enema - dawkowanie

Doodbytniczo w postaci wlewu: dorośli - 120-150 ml, dzieci poniżej 14 kg - 30 ml, do 27 kg - 60 ml, do 40 kg - 90 ml preparatu. U osób odwodnionych objętość wlewu należy zmniejszyć. Unikać powtarzania wlewów w krótkich odstępach czasu. Nie należy stosować częściej niż raz na dobę. Po zastosowaniu preparatu należy podać pacjentowi doustnie dodatkową porcję płynów.

Enema - uwagi

Przed zabiegiem operacyjnym zaleca się wykonanie badania stężenia elektrolitów we krwi.


Podobne leki
Microlax

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!