Mostek człowieka
Mostek (łac. sternum) jest płaską kością, stanowiącą przednią część klatki piersiowej. Leży na wysokości od II-III do IX-X kręgu piersiowego. Składa się z:
- rękojeści (manubrium), będącej najszerszą częścią mostka,
- trzonu (corpus)
- wyrostka mieczykowatego (processus xiphoideus).
Budowa mostka
Części mostka połączone są chrząstką, dzięki czemu wykazują pewną ruchomość. Budowa mostka na górnym brzegu rękojeści, w pośrodkowej jej części, znajduje się wcięcie szyjne (incisura jugularis). Bocznie od niego po obu stronach są zlokalizowane wcięcia obojczykowe (incisura clavicularis), służące do stawowego połączenia z końcem mostkowym obojczyka.
Na brzegach bocznych rękojeści, w najszerszym miejscu, znajduje się wcięcie żebrowe (incisura costalis) do połączenia z chrząstka I żebra a poniżej dużo mniejsze, łączące się z podobnym miejscem w górnej części trzonu mostka i służące do połączenia z chrząstką II żebra.
Rękojeść mostka łączy się z brzegiem górnym trzonu mostka, tworząc kąt otwarty ku tyłowi zwany kątem mostka. Określa on położenie II żebra, które, jak już wspomniano, łączy się częściowo z rękojeścią a częściowo z trzonem mostka. Na brzegach bocznych trzonu widoczne są wcięcia żebrowe dla przyczepów chrząstek żebrowych od II do VII, przy czym żebro VII jest podobnie jak żebro II połączone z trzonem tylko częściowo. Druga część chrząstki VII żebra przyczepia się do wcięcia żebrowego na wyrostku mieczykowatym.
Wyrostek mieczykowaty (processus xiphoideus), zajmujący najniższe miejsce mostka i będący jego najmniejszym elementem, ma bardzo dużą zmienność osobniczą wielkości i kształtu.