RTG klatki piersiowej – na czym polega?

Spis treści

• RTG klatki piersiowej wskazane jest przy:
• RTG klatki piersiowej jest pomocne w diagnozowaniu następujących chorób:
• Jak wygląda badanie

RTG klatki piersiowej to badanie polegające na przechodzeniu przez klatkę piersiową pacjenta promieni rentgenowskich. Wysyłane przez lampę promieniowanie X jest pochłaniane przez tkanki badanego i rzutowane na prostopadłą płaszczyznę z detektorem tych promieni.

RTG klatki piersiowej świetnie nadaje się do diagnostyki układu oddechowego: pozwala ocenić upowietrzenie płuc, różnicuje odmę, niedodmę, płyn w opłucnej, pozwala wykryć zmiany w miąższu płuc i wykryć nieprawidłowości okolicznych węzłów chłonnych.

Badanie to umożliwia także pobieżną ocenę układu sercowo-naczyniowego, pozwala wyciągnąć wnioski na temat wydolności mięśnia sercowego oraz w sposób pośredni wnioskować na temat nasilenia zmian miażdżycowych w organizmie, a także o zmianach związanych z nadciśnieniem tętniczym.

Czytaj: Dlaczego musimy robić RTG płuc?

RTG klatki piersiowej wskazane jest przy:

• schorzeniach w obrębie klatki piersiowej
• obrażeniach klatki piersiowej
• zaburzeniach rozwojowe narządów klatki piersiowej
• ocenie badania wykonywanego przed i po operacji klatki piersiowej
• badaniach okresowych

RTG klatki piersiowej jest pomocne w diagnozowaniu następujących chorób:

• choroba niedokrwienna serca
• częstoskurcz komorowy
• niedomykalność zastawki mitralnej
• zespół Fallota
• nadciśnienie tętnicze wtórne
• zwężenie zastawki trójdzielnej
• niewydolność serca
• odma opłucnowa
• zapalenie trzustki
• przepuklina przeponowa
• tętniak aorty
• obturacyjna choroba płuc
• kardiomiopatia restrykcyjna
• koklusz
• gruźlica
• zapalenie płuc
• zapalenie oskrzeli
• zapalenie wsierdzia
• choroba Hodgkina
• nerwica serca

Jak wygląda badanie

Badania nie należy się obawiać, jest bezbolesne i szybkie. Pacjent proszony jest o rozebranie się od pasa w górę. RTG płuc najczęściej wykonuje się w projekcji tylno-przedniej. To znaczy, że lampa rentgenowska znajduje się za pacjentem, a klisza rentgenowska przed. Podczas badania pacjent stoi przodem do płaszczyzny z kliszą rentgenowską, broda oparta jest o specjalną podpórkę, ręce oparte są na biodrach, ramiona opuszczone, łokcie skierowane do przodu, również oparte o płaszczyznę przed pacjentem. Gdy pacjent jest już ustawiony tak jak należy, technik wychodzi do sąsiedniego pomieszczenia, badanemu poleca wykonać głęboki wdech i wstrzymać oddech. Podczas gdy pacjent pozostaje nieruchomy następuje naświetlanie klatki piersiowej promieniami rentgenowskimi.

Inne projekcje badania to projekcja boczna oraz skośna. Wówczas pacjent stroną chorą zwrócony jest w kierunku lampy rentgenowskiej, a ramiona i broda są uniesione. Czasem u chorych leżących wykonuje się badanie rentgenowskie tzw. przyłóżkowe – w projekcji przednio-tylnej.

Przed badaniem należy zgłosić: ostatnio wykonywane zdjęcia rentgenowskie oraz w przypadku kobiet – ciążę. U kobiet będących w drugiej połowie cyklu miesiączkowego (po owulacji), u których zaistniała możliwość zapłodnienia, badanie nie powinno być wykonywane.

Zobacz: Termografia – bezpieczna alternatywa dla badań RTG?