Kiedy czyrak ma charakter nawracający i lokalizuje się w różnych miejscach, mówimy o czyraczności. Bakterie najczęściej powodujące czyraka to gronkowce, paciorkowce, pałeczki Gram-ujemne – są to drobnoustroje znajdujące się na skórze, w jamie nosowej, gardle (zwłaszcza gronkowiec, o którym mówi się, iż jest mikroorganizmem wszędobylskim).
Zaznaczyć należy, iż samo nosicielstwo nie prowadzi do rozwoju choroby. Duża część czyraków jest spowodowana mieszaną florą bakteryjną. Jeśli duża ilość czyraków zleje się w jeden rozległy naciek, mówimy wówczas o czyraku mnogim lub gromadnym. Miejscami, gdzie czyrak mnogi występuje najczęściej, są kark oraz owłosiona skóra głowy.
Reklama
Jak powstaje czyrak?
Czynnikami predysponującymi do powstania czyraka jest osłabiona odporność organizmu, choroby metaboliczne, zwłaszcza cukrzyca, a także mikrourazy, przez które bakterie mogą dostać się do głębszych warstw skóry. Duże znaczenie w zapobieganiu powstawania tych zakażeń jest stosowanie właściwej higieny osobistej.
Powinni na to zwracać uwagę szczególnie pacjenci, u których w przebiegu innych chorób dochodzi do obniżenia odporności, np. AIDS, cukrzyca, terapia lekami immunosupresyjnymi (np. w przebiegu nowotworów układu krwionośnego).
Objawy w początkowym okresie rozwoju czyraka sprowadzają się do występowania swędzącej krosty, na szczycie której znajduje się włos. Wokół mieszka włosowego pojawia się zaczerwienienie i miejsce to zaczyna boleć. Może dojść do powiększenia okolicznych węzłów chłonnych. Możliwe też, że wystąpią objawy ogólne: podwyższona temperatura ciała i dreszcze.
Reklama
Jak usunąć czyraka?
Leczenie polega na stosowaniu okładów z płynu antyseptycznego. Po kilku dniach martwicze tkanki uformowane w ropny czop wydzielą się na zewnątrz, pozostawiając zagłębienie, które goi się w ciągu paru dni.
Jeżeli objawy nie ustępują, dokonuje się zabiegu chirurgicznego. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Na szczycie czyraka wykonuje się krzyżowe nacięcie, kleszczykami lub łyżeczką usuwa się martwiczy czop.
Gdy występują objawy ogólne, obok leczenia chirurgicznego podaje się antybiotyki. Stosowanie antybiotyku konieczne jest także w przypadkach, kiedy czyrak umiejscowiony jest na twarzy, w przypadku czyraczności lub gdy chory obciążony jest cukrzycą.
Osoby szczególnie narażone na występowanie czyraka (chorzy cierpiący na choroby lub leczeni lekami wyżej wymienionymi) powinni szczególnie dbać o higienę osobistą, szczególnie miejsc, gdzie skóra trze o siebie, pośladków, pach, okolicy łonowej. Można rozważyć stosowanie mydła przeciwbakteryjnego. Należy unikać mechanicznego drażnienia okolic, w których czyrak rozwija się nader często (karku, ramion, pośladków).
