Reklama
Co to jest kobalt?
Kobalt (CO) to pierwiastek chemiczny z grupy żelazowców, który stanowi integralny składnik witaminy B12.Pomimo tego, że jego ilość w ludzkim ustroju jest bardzo skąpa, znaczenie tego metalu dla organizmu jest ogromne.
Kobalt został wynaleziony przez szwedzkiego chemika Georga Brandta w 1753 roku. Z jego odkryciem wiąże się legenda o złośliwym chochliku, który kradnąc z kopalni szlachetne kruszce podkładał w zamian rudy, wówczas nie mającego wartości, kobaltu.
W naturze kobalt występuje jako kobaltyn i smaltyn w glebie oraz wodzie morskiej. Największe na świecie złoża kobaltu występują w Afryce, ale także w Kanadzie, Australii i Brazylii.
W zasadzie nie ma regulacji dotyczących norm ilościowych w jakich kobalt powinien występować w organizmie ludzkim. Niektórzy przyjmują, że jest to około 2 mikrogramów na dzień. Zakłada się, że ilość tego pierwiastka dostarczana do ustroju wraz z pożywieniem w zupełności powinna wystarczyć, przy założeniu, że stosuje się głównie dietę mięsną (kobalt jest bowiem głównie pobierany z mięsa).
Reklama
Jakie właściwości ma kobalt dla organizmu?
Kobalt współtworząc witaminę B12 wpływa na regulację erytrocytów, czyli krwinek czerwonych. Oprócz wspierania układu krwionośnego, wywiera on także wpływ na układ nerwowy produkując otoczkę mielinową, która zabezpiecza komórki nerwowe. Poza tym metalem, który odpowiada za fuzję kwasów nukleinowych w komórkach jest właśnie kobalt.
Pierwiastek ten ponadto:
- metabolizuje białka,
- wyhamowuje rozrost nowotworów,
- ma udział w tworzeniu kwasu foliowego.
Kobalt w organizmie odpowiada za regenerację i równowagę psychiczną, odpowiedni poziom koncentracji, a także odporności. Ów metal pobudza apetyt oraz dobroczynnie działa na układ kostny, przez co stanowi wsparcie w problemach z osteoporozą.
Trzeba jednak wiedzieć, że odnotowuje się przypadki osób, które mają na niego uczulenie, co manifestuje się najczęściej reakcją skórną (np. swędzeniem, zaczerwienieniem i wysypką).
Reklama
Gdzie występuje kobalt?
Jeśli chodzi o jego naturalne występowanie to znajduje się on w glebie oraz wodzie morskiej. Jednak w czym jest zawarty jeżeli mowa o produktach spożywczych?
Przede wszystkim w mięsie:
- wołowym,
- wieprzowym,
- drobiowym,
- cielęcym,
- podrobach, takich ja wątróbka oraz nerki.
W mniejszej ilości kobalt znajdziemy w niektórych warzywach, takich jak:
- sałata,
- szpinak,
- kapusta,
- kukurydza,
- warzywa zielone
oraz w ziarnach zbóż, owocach morza, rybach, jajach, mleku i przetworach mlecznych.
W szczególnych przypadkach kobalt można suplementować specjalnymi preparatami zawierającymi ten pierwiastek, jednak o potrzebie ich stosowania powinien zadecydować lekarz. Jest to istotne, gdyż zarówno niedobór jak i nadmiar kobaltu potrafią narobić sporo szkód w organizmie.
Reklama
Jakie są objawy niedoboru i nadwyżki kobaltu w organizmie?
Niedobór kobaltu może objawiać sięm.in. takimi oznakami jak:
- problemy z krzepliwością krwi,
- rozdrażnienie,
- zakłócenie widzenia,
- stany lękowe,
- stany depresyjne,
- halucynacje,
- anemia,
- chroniczne zmęczenie,
- chudnięcie,
- zaburzenia wzrostu,
- problemy z równowagą.
Szczególnie narażone na braki kobaltu w ustroju są osoby będące na diecie wegetariańskiej i wegańskiej, alkoholicy, chorzy na bulimię i anoreksję.
Z podażą kobaltu nie można także przesadzać, ponieważ jego nadmiar w organizmie może przyczynić się do zaburzenia jego funkcjonowania. Nadmiar w ustroju może dawać takie symptomy jak np.:
- mdłości,
- problemy z sercem (a konkretnie może to powodować niewydolność tego narządu),
- wzmożona produkcja krwinek czerwonych,
- nadczynność tarczycy.
Reklama
Czy kobalt może uczulać?
U niektórych osób może jednak występować alergia na kobalt. Trzeba równocześnie podkreślić, że sam kobalt uczula bardzo rzadko, częściej jednak dochodzi do reakcji alergicznej w sytuacji połączenia kobaltu z innym metalem, np. niklem lub chromem. Pojawia się wówczas odpowiedź ze strony skóry na styczność tej części ciała z metalem, która manifestuje się np.:
- wysypką na skórze,
- zapaleniem małżowin usznych,
- wytworzeniem się ropienia.
Na zatrucie najbardziej są narażeni pracownicy fizyczni, którzy mają styczność z tym metalem oraz u których występuje uczulenie na kobalt. Zwykle w takiej sytuacji podaje się leki przeciwhistaminowe, glikokortykosteroidy oraz zaleca się unikanie kontaktu z tym metalem.
