Reklama
Co to jest lordoza?
Lordoza to naturalne, fizjologiczne wygięcie kręgosłupa. Patrząc na kręgosłup w płaszczyźnie strzałkowej, można dostrzec, że nie jest on prosty, lecz wygięty na kształt litery S.
Kręgosłup można podzielić na cztery odcinki:
- szyjny,
- piersiowy,
- lędźwiowy,
- krzyżowy.
Każdy z wymienionych odcinków jest naturalnie wygięty łukowo w jedną lub drugą stronę. Odcinek szyjny kręgosłupa jest wygięty w łuk skierowany w stronę brzuszną. Odcinek piersiowy w płaszczyźnie strzałkowej tworzy łukowatą krzywiznę skierowaną w przeciwnym kierunku, czyli w stronę grzbietową. Odcinek lędźwiowy ponownie tworzy łuk skierowany w stronę brzuszną, a krzyżowy w stronę grzbietową.
Naturalne wygięcie kręgosłupa skierowane łukiem w stronę grzbietową jest fachowo nazywane kifozą, natomiast w przeciwnym kierunku – lordozą. Oznacza to, że kręgosłup człowieka tworzą dwie lordozy i dwie kifozy. Dzięki nim kręgosłup jest odporny na przeciążenia. Dodatkowo te naturalne krzywizny kręgosłupa gwarantują prawidłową postawę.
Reklama
Lordoza szyjna
Lordoza szyjna jest naturalnym wygięciem kręgosłupa w odcinku szyjnym. Istnieje kilka metod pomiaru fizjologicznej krzywizny kręgosłupa szyjnego – metoda Cobba, Jacksona, Harrisona. Średnia wartość lordozy szyjnej mierzona metodą Cobba wynosi od 10,5° do 13,9°, metodą Jacksona od 15,6° do 17,5°, zaś metodą Harrisona 15,9° - 17,7°.
Kręgosłup szyjny jest najbardziej ruchomym odcinkiem kręgosłupa i przez to narażonym na przeciążenia i urazy. Na skutek uszkodzenia stawów, krążków międzykręgowych, niewłaściwego napięcia mięśni, dyskopatii czy choroby zwyrodnieniowej może dojść do spłycenia, pogłębienia lub całkowitego zniesienia naturalnej lordozy szyjnej.
Reklama
Lordoza lędźwiowa
Analogicznie, lordoza lędźwiowa to naturalne wygięcie kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, także łukiem skierowane w stronę brzuszną.
Według Gutmana lordoza lędźwiowa powinna wynosić od 28 do maksymalnie 46 stopni. Podobnie jak szyjna, lordoza lędźwiowa pod wpływem niewłaściwej postawy, urazów czy procesu chorobowego może ulec spłyceniu, pogłębieniu lub całkowitemu zniesieniu.
Reklama
Pogłębiona lordoza
Pogłębiona lordoza, inaczej hiperlordoza, to określenie na zwiększenie naturalnej krzywizny kręgosłupa. Innymi słowy na pogłębienie łuku kręgosłupa skierowanego w stronę brzuszną. Pogłębiona lordoza lędźwiowa to jedna z najczęstszych wad postawy.
Powstaje ona na skutek nadmiernego napięcia następujących mięśni:
- prostownik grzbietu,
- mięsień czworoboczny lędźwi,
- mięsień biodrowo-lędźwiowego,
- mięsień prosty uda.
Napięcie wymienionych mięśni skutkuje osłabieniem innych – głównie mięśni brzucha, pośladkowych oraz kulszowo-goleniowych.
Do takiej nierównowagi mięśniowej dochodzi najczęściej na skutek złych nawyków ruchowych oraz braku aktywności fizycznej. Hiperlordoza jest częstym zjawiskiem u osób otyłych oraz u kobiet, które stale chodzą w butach na wysokich obcasach. Na pogłębienie naturalnej lordozy są także narażeni pracownicy fizyczni, którzy dźwigają ciężkie przedmioty bez stabilizatorów. U osób z hiperlordozą lędźwiową wstępuję charakterystyczne przodopochylenie miednicy, wypięcie brzucha oraz uwypukleniem pośladków, obserwowane w przestrzeni strzałkowej.
Reklama
Spłycenie lordozy
Spłycenie lordozy z kolei jest zmniejszeniem naturalnej krzywizny kręgosłupa. Spłycenie tudzież zniesienie lordozy jest fachowo nazywane hipolordozą i stanowi przeciwieństwo hiperlordozy.
Przyczyną spłycenia lordozy lędźwiowej jest rozciągnięcie prostownika grzbietu i mięśnia równoległobocznego lędźwi, a tym samym skrócenie prostownika stawu biodrowego. W płaszczyźnie strzałkowej u osób z hipolordozą lędźwiową występuje tyłopochylenie miednicy, podwinięcie kości ogonowej oraz schowanie pośladków.
Spłycenie lordozy lędźwiowej występuje stosunkowo rzadko, częściej obserwuje się natomiast spłycenie lordozy szyjnej, będące konsekwencją siedzącego trybu życia i małej aktywności ruchowej. Na wystąpienie hipolordozy szyjnej narażone są przede wszystkim osoby pracujące przed komputerem oraz często korzystające z tabletu lub smartfonu, gdyż czynności te zmuszają do przyjmowania pozycji z wysuniętą do przodu głową lub pochyloną w dół.
Reklama
Zniesienie lordozy
Skrajną formą hipolordozy jest zniesienie lordozy, oznaczające całkowite wypłaszczenie fizjologicznej krzywizny kręgosłupa. Konsekwencją zniesienia lordozy może być kifoza szyjna, czyli uformowanie się krzywizny w przeciwnym kierunku do naturalnego.
Zniesienie lordozy szyjnej jest coraz częściej obserwowaną wadą kręgosłupa wśród młodzieży i młodych dorosłych.Zniesieniu lordozy często towarzyszy zmniejszenie kifozy piersiowej, co jest naturalnym mechanizmem kompensacyjnym organizmu, dążącym do ustawiania wzroku horyzontalnie.
