Reklama
AmbroHEXAL - skład
1 ampułka 2 ml zawiera 15 mg ambroksolu. Preparat zawiera sód.
Reklama
AmbroHEXAL - działanie
Lek wykrztuśny i upłynniający wydzielinę dróg oddechowych. Zwiększa wydzielanie śluzu w oskrzelach, zwiększa wytwarzanie surfaktantu w pęcherzykach płucnych i pobudza czynność rzęsek nabłonka układu oddechowego. Dzięki temu zwiększa się płynność śluzu i poprawia jego transport (klirens śluzowo-rzęskowy). Zwiększenie wydzielania śluzu i poprawa klirensu śluzowo-rzęskowego ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel. Chlorowodorek ambroksolu ma działanie antyoksydacyjne. Podwyższa stężenia antybiotyków amoksycyliny, cefuroksymu i erytromycyny w wydzielinach z oskrzeli i płuc oraz w plwocinie. Chlorowodorek ambroksolu wiąże się z białkami osocza w 90%. Metabolizowany jest głównie w wątrobie. T0,5 wynosi 10h. Wydalany jest częściowo przez nerki w postaci metabolitów oraz w postaci niezmienionej. Przenika przez barierę krew-mózg, barierę łożyskową i do mleka matki.
Reklama
AmbroHEXAL - wskazania
Leczenie sekretolityczne w ostrych i przewlekłych chorobach oskrzeli i płuc przebiegających z zaburzeniami wydzielania i transportu śluzu (takich jak: zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie oskrzeli, zapalenie oskrzeli i astma oskrzelowa), gdy doustne podawanie ambroksolu nie jest możliwe. Wspomaganie wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania. Profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka powstawania niedodmy u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w okresie intensywnej opieki medycznej po zabiegach chirurgicznych.
Reklama
AmbroHEXAL - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ambroksol lub pozostałe składniki preparatu.
Reklama
AmbroHEXAL - ostrzeżenia
Podawanie preparatu w zbyt szybkiej infuzji może bardzo rzadko spowodować ból głowy, odczucie zmęczenia, ociężałości nóg i wyczerpania. Należy stosować ostrożnie: w przypadku zaburzeń czynności układu oddechowego oraz zwiększonej ilości wydzieliny (np. w rzadkim zespole nieruchomych rzęsek) oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi chorobami wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek można oczekiwać kumulacji powstałych w wątrobie metabolitów ambroksolu. Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych; w razie wystąpienia objawów postępującej wysypki skórnej, należy natychmiast przerwać leczenie. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Reklama
AmbroHEXAL - ciąża
Ambroksol przenika przez barierę łożyskową. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka/płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Na podstawie dużego doświadczenia klinicznego u kobiet ciężarnych po 28. tyg. ciąży nie wykazano szkodliwego działania na stan zdrowia płodu. Pomimo tego, należy zachować zwykłe środki ostrożności podczas stosowania leku u kobiet w ciąży. Zwłaszcza w I trymestrze ciąży nie zaleca się stosowania. Ambroksol przenika do mleka kobiecego. Stosowanie leku u kobiet karmiących piersią nie jest zalecane. W badaniach nieklinicznych nie wykazano bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na płodność.
Reklama
AmbroHEXAL - efekty uboczne
Niezbyt często: wodnisty wyciek z nosa, duszność (objaw reakcji nadwrażliwości), suchość w jamie ustnej, zaparcie, nadmierne wydzielanie śliny, suchość w gardle, rumień, dyzuria, zwiększenie temperatury ciała z dreszczami, reakcje dotyczące skóry i błon śluzowych. Rzadko: reakcje nadwrażliwości, wysypka, pokrzywka. Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne (w tym: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, świąd i inne reakcje nadwrażliwości), nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, bóle brzucha, ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym: rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i ostra uogólniona krostkowica).
AmbroHEXAL - interakcje
Brak doniesień o klinicznie znaczących niekorzystnych interakcjach z innymi lekami. Jednoczesne stosowanie ambroksolu i leków przeciwkaszlowych może spowodować zaleganie wydzieliny na skutek zmniejszenia odruchu kaszlowego, takie skojarzone leczenie wymaga starannego rozważenia stosunku korzyści do ryzyka.
AmbroHEXAL - dawkowanie
Dożylnie. Dorośli. Leczenie sekretolityczne: 1 amp. (2 ml) 2 lub 3 razy na dobę. W ciężkich przypadkach dawkę jednorazową można zwiększyć do 2 amp. Profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka powstawania niedodmy płuc: u pacjentów oddziałów intensywnej opieki medycznej podaje się w infuzji dożylnej w dawce 1 g raz na dobę przez co najmniej 3-4 h. Lek podaje się 3 dni przed zabiegiem chirurgicznym, w dniu zabiegu oraz 2 dni po zabiegu chirurgicznym. Zaleca się stosowanie preparatu w większych stężeniach (np. koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, 1000 mg ambroksolu chlorowodorku/50 ml). Dzieci. Leczenie sekretolityczne: średnia dawka dobowa wynosi od 1,2-1,6 mg/kg mc. Największą skuteczność uzyskano stosując następujący schemat dawkowania: dzieci w wieku >5 lat: 1 amp. (2 ml) 2 lub 3 razy na dobę; dzieci w wieku 2 -5 lat: 1/2 amp. (1 ml) 3 razy na dobę; dzieci w wieku 0 - 2 lat: 1/2 amp. (1 ml) 2 razy na dobę. Wspomaganie wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania: 30 mg/kg mc./dobę; podawany w powolnej infuzji dożylnej w 4 dawkach podzielonych. Pojedyncze dawki podaje się przez pompę strzykawkową w infuzji dożylnej trwającej co najmniej 5 min. Lek należy stosować przez 5 dni. Sposób podania. Preparat należy podawać powoli dożylnie przez 5 min. W celu podawania infuzji dożylnej można zmieszać 1-6 amp. preparatu z 250-500 ml 0,9% roztworu chlorku sodu lub płynu Ringera, alternatywnie można zastosować 5% roztwór glukozy (preparat należy dodać bezpośrednio przed użyciem i wymieszać). Decyzję w sprawie czasu stosowania powinien podjąć indywidualnie lekarz w zależności od przebiegu choroby.
AmbroHEXAL - uwagi
